Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BƏTƏRLƏŞMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsəlin azması, kötüləşməsi, bətərləşməsi: qatmaq. qarmaq. qaymaq. pisə yönəlmək.
başlanğıcda bir kiçik şişiydi, ged gedə bir yoğun bezə qardı

BƏTƏRLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bətərləşmək. pisəlmək. azmaq. kötüləşmək.
yara azdı.
ağrıları azmış.
olmazışmaq. yamanlaşmaq. pisləşmək. pisəşmək. arxalaşmaq. asavlaşmaq. çılqınışmaq. siyimsişmək. sırtıqlaşmaq. sırtışınmaq. çiğdəşmək. tutnuşmaq. tutşunmaq. qızmaq. qızışmaq. qızınmaq. qızşınmaq. qıznışmaq. itimək. itişmək. itiləşmək. itləşmək. itşinmək. itnişmək. ütşüşmək. ütnüşmək. ötgəşmək. ötləşmək. ötnəşmək. öcgəşmək. öcləşmək. öcnəşmək. odşunmaq. odnuşmaq. odşunmaq. odnuşmaq. təpgişmək. dirnişmək. dirsəşmək. daşlaşmaq. daşnışmaq. tərsələşmək. tərsləşmək. təsləşmək. tərsinişmək. tərsişmək. uğrsuzlaşmaq. uğursuzlaşmaq. uyuzlaşmaq. quduzlaşmaq. uymazlaşmaq. uymazışmaq. könəzləşmək. könzəşmək. çapraşmaq. çaprazışmaq. qarşıtışmaq. qarşıtınmaq. qılmazışmaq. xuysuzlaşmaq. kəsginişmək. sərtişmək. sarplaşmaq. qatlaşmaq. üzləşmək. üzlənmək. ayğırışmaq. muxalifləşmək. inadlaşmaq. əksiləşmək. ziddləşmək. muğayirləşmək

BƏTƏRLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağırlaşmaq. yavamaq. tərsinmək. tərslənmək. azmaq.
yara tərsindi.
kəsəl tərsindi

BƏTƏRLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yavuzluq. bərklik. yamanlıq. şədidlik. sərtlik

BƏTGİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

( bətlənmiş). cehiz. qalın (yüklənmiş).
qalınlıq yıparmq: cehiz göndərmək

BƏTLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bədləmə. bəndləmə. bağlama

BƏTLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bədləmək.
baylamaq. (y ğ) bağlamaq.
çəkləmək. çək qoymaq. sədləmək. hədləmək

BƏTLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

batlanmaq. güclənmək.
tüqülmək. tuqulmaq. əqd olunmaq

BƏTN : Arin Turkish Etimology Dictionary

quşaq. göbək. nəsl.
beş göbəkdən bəri

BƏTN(ƏRƏBİ)) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< batın. iç. gömlək. gömlük. gömək. göbək. soy. qan.
batin. yatın. iç.- bətndə olan: batini. içdərik. içdəri. içdən. içgin. özdərik. özdəri. özə, içə bağlı olan, özdə, içdə qalan bölüm. iççil. içək. gizli

BƏTOV : Arin Turkish Etimology Dictionary

batov. batro. batan. batar. qatı. sərt. güclü. zorlu.
uslu. huşlu. zirək. mahir. zəbərdəsd

BƏTRÜŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

batruş. bartuş.
quyuq. bərk. qəliz. gərik. (bərk xəmir, şorba, aş, palçıq).
bulanıq. bulğan.
batruş suv: bulanıq, lehli, zığlı su

BƏTTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bətdəmək.
bağlamaq. tutmaq. qapamaq. soxmaq. uğratmaq. tutturmaq. giriftar edmək.
başımı bəlaya uğratdım.
bir qaya zivib yolu tutdu.
səddəmək. qapamaq. qapsamaq. tutmaq. yumutmaq. sədləmək. kəsmək.
dəliyi qapat

BƏTUNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

köynək

BƏTZƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bədzəmək. bəzəmək. töşəmək. sərmək. sarımaq

BƏVASİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

< basır. basur

BƏVASİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

< basur (< bas. basmaq). basrıq. basıq. basılmış nərsə. yançaqda dışarı basmış ət

BƏY : Arin Turkish Etimology Dictionary

bay.
baysar. bəyik. bəygil. bayqıl. qarun. qavurn. (< qavmaq: qavarmaq: qaburmaq < qab). kanlı. barlı. varlı. qalın. əlitox. əlidolu. əlibol. dincəş. dolqun. dolu. doyuq. dolmuş. gərəksiz. günlü. günü bacada. keçimli. qanıq. qanıc. qanış. qanıt. pullu. mallı. usa. qanlağ. kanlağ. kankan. qarnaq. qarınğ. zəngin. tox. tamay. yaşamlı. yaşmal. şanslı. nəgələli. devlətli. dövlətli. imkanlı. mürəffəh.
kapitalist.
əfəndi. ağa.
bay. bəyik. baysar. pullu. mallı. dövlətli. devlətli. qanıq. qanıc. qanış. qanıt. qanlağ. kanlağ. kankan. qarnaq. qarınğ. zəngin. gərəksiz.
bəylik başçısı. kiçik devlət başqanı. baş. rəis. əmir. hakim. vəli. pirəns. paşadan kiçik, ağadan böyük qonum, dərəcə. ərkək. qoca. ər. kişi.
qospatın. qoslapın. əfəndi.
baş. qulluqlu. qulluq yiyəsi. buyruqlu. böyük görəvli kimsə.
nayib. nayib rəyis.
külxan bəyi: alvac. leylac. alovac. tulambarçı.
kürsü isti, göt yassı, bəyimin könlü nə istir.
bəy arı: arı kovanında, başçılıq edən dişi arı.- boy bəyi: topcuq başlığı, rəisi.
el bəyi: el nayib rəyisi.- bəylər bəyi: iki tuğlu.- bəyə əli çatmayan, nökərin döğər: eşşəyə gücü yetməyən, palanın dövər.- eldə bulunur, bəydə bulunmaz: qarayaxa eldə tapılır bir çıxar, olsun ki yönəticilərdə olmasın.
qala bəyi: qala qaravulu.
tuğbəyi: donatım (dəniz güclərində) ən kiçi orunlu (dərcəli) görəvli.
ulu bəy: uluğ bəy: əmir kəbir

BƏY : Arin Turkish Etimology Dictionary

bıq bay buq biq.
ağa. rəis. buyruq. 1 cənab. sır.
idi. hörmət sahibi. böyük. böyk > beyk bəy bay. qurplı. varlı. bol. bolğanlıq. bardam. dardar. küyil. yitiş. irkin.
duru. açıq. qıl qışsız. təmiz
pırlaq. quş avamaq üçün işlədilən quş.
ağa. boyar. bolerbulr.
bəy kişilər: olanlara sayqı sözü ilə götürülmək.
boyalmış. boy başqanı.
bəy törə: biy törə:: ali törə: əsgi qaraçay malqar΄da pirəns souyndan gələnlərin məhkəməsi.
bəylər bəyi: bəylərin başçısı. bayraqtam. böyük pirəns.
bəybörki: süslü bəzəkli börk

BƏYAĞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağa bəy

BƏYARMIDI : Arin Turkish Etimology Dictionary

iri, dadlı armıd çeşiti

BƏYATA : Arin Turkish Etimology Dictionary

atabəy.
bəybaba. bəyəfəndi. sayqı duyulan yaşlı ərkək

BƏYBABA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəyata. bəyəfəndi. sayqı duyulan yaşlı ərkək

BƏYBAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

müdür

BƏYBƏÇÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəy + biçək