Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BƏYLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəyli bəyimli: ərli arvadlı. qarılı qocalı. kişili dişili

BƏYLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəylik. baylıq.
bayarlıq. xanlıq. uluğluq. əşraf, ə;yan hikuməti.
kan. varlıq. gömü.mə;dən.
ərgənə. kan. mə;dən.
qəbalə.
xaqanın rəsmi buyruğu.
çək.
gərəksizlik. zənginlik. varlılıq. bəyiklik. baylıq. baysarlıq. devlətlilik. dövlətlilik. pulluluq.
abad. bayındır.
dörd yanı bəylik: hər yanı bayındır, abad.
kapital.
baylıq. bayınlıq. bəyinlik. bayındırlıq. abadlıq. abadanlıq. mə;murluq.
içli. kanlı. mə;dənli.
kan. iç. mə;dən.
başarcanlıq. başarlıq. güclük. qocurluq. qurpluq. istitaət.
sərvət. mal. dövlət.
bəylik, baylıq uğru, uğuru: kapitalizm.
ağalıq, bəylik, devlət qapısı: eşik. dərbar.- bəylik başçısı: bəy. kiçik devlət başqanı.- dərəbəylik: könülxanlığı.
içidar yoxsul, özün bəyliyə vurur (varlı olmağın göstərir).- dərəbəylik qarabuğluq. qarabüklük.
bəylik, dinclik yaşam sürən.gözü havada, günü bacada.- qarma bəylik: qovmlar hikuməti

BƏYLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əylik. baylıq. bəqlik.
әsgәri araç.
devləltə ayid olan topraq vergisi.
bollık. çoxlıq. kənlik. kanlıq. genlik.
çox para. kapital.
ölkə bəyliyi: ölkə kapitalı.
mülk. mə;dən.
bəyliklər: təbiyi sərvətlər.
bəxtyarlıq. bolçılıq. molçilik. tokçılıq dövlətlik.
bir bəyin yönətimi, yönətim yolu.
kan. xəzinə.
söz baylıq: söz xəzinəsi.
nəciblik. ağalıq. böyüklük. idarə

BƏYLİQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əylikçi. bəqlikçi. xan sarayının baş bitikçisi

BƏYMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəygəlmək: ulalmaq. böyümək. qarası görümü artmaq

BƏYMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəkməz. qonaqlıq şarabı

BƏYNƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

baynamaq. rifah

BƏYRƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

bayram. badram. bədrəm. bəzrəm

BƏYSİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

varlı kimi görkəzmək

BƏYSUNQUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

baysunqur. sunqur (şahin) çeşitindən yırtıcı bir quş

BƏYTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baytaq. payitəxt

BƏYTAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

elbaş. elin başı

BƏYÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əyük. böyük. bəzük. ( d < > y < > z) bədük. bayuq. bulğay. ulğay

BƏYÜŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bayuş (< bəy. bay). mutlu. qutlu. uğruq. uğurlu. bəxtəvər. xoşbəxt

BƏYÜTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

( y < > d < > z) bədütmək. bayutmaq. böyütmək. böyütmək. bulğaytmaq. ulğaytmaq

BƏYZ (ƏRƏB) : Arin Turkish Etimology Dictionary

(yumurta) bez: sınırların toplanıb yumaq olmasından oluşan yumruq

BƏYZADA : Arin Turkish Etimology Dictionary

törə. təkin. əfəndi

BƏYZƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəzək. bədzək. naxış

BƏYZƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəzəmək. naxışlamaq

BƏYZƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəzəlmək. süslənmək. naxışlanmaq

BƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəz bez. ətlə dəri arasında bulunan bez

BƏZƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəzək.
arıstalıq.
azin < yazın. yazıt.
bəzəmə. görk. bəsiş.
bəzəmə. süs. zinət.
çalar. süs.
səlqə. zovq.
gəzik. əl sürmə. ənlik kirşan.
qalay. qondarma. qaplama. yasama. yalan. süni;. məsnoi.
süs. çalım. sırqın. düzgün.
süs. çəki.
dışı bəzək, içi təzək: dışı qalaylı, içi halaylı.
dolabın (dilabın) dışı.
qarç. qaraç. qaraş. süs.
arayiş. üzgöz.
bəzəş. süs. süsək. qalay. sıyqal. sığal. cila. aldatıcı görnüş. qaşqazaş. qaşqaraş. qaşqayaş. qaşgörəş. qaşgözəş. qaşgöz. arayiş. süs. qarçın. təzyin.
yapqıc. yapcıq. yapşaq.taxı. çalaq. ək.əkik. əklik. əklənti. süs. barlaq.
bəzək olaraq, yazıların boşluqlarına qoyulan süs çeşiti: qarqacıq.- bəzək üçün geyilən yüngül üst geyim, atqı, örtük qaşqazaş. qaşqaraş. qaşqayaş. qaşgörəş. qaşgözəş. qaşgöz.- gözdə olan bəzəkdir, içə keçdin təzəkdir.
içi təzək, üzü bəzək.
üzü bəzək, içi təzək.
yalançıq bəzək düzək edmək: çalaçatlamaq. kalafatlamaq. çalaqaplamaq. üzdən sığallamaq.
bəzək düzəksiz: sözsüz süssüz. olduğu kimi.- bəzək tükü: cığa. sorquc.
göstəriş, bəzək düzəklə aldatmaq: göz boyamaq.- ürək süsü, könül bəzəyi: ürək dişliyi (dincliyi) könül əğləyi (əğləcəsi): sevgili.
xaçbəzək. xaçsüs.- süs bəzək nərsələri: asdal. yasdal. asqal. yasqal.
boyuna, qola, paltara taxılan, asılan bağ, bəzək nəsələr: asdal. yasdal. asqal. yasqal.
süs, bəzək gülü, aracı, nərsəsi: süsən

BƏZƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əzək. bəyzək. {(< bəs). bəsəmək bəzəmək}.
( z s ) bəsək. bezək. bədzək. süs. bəsək. ( s z ) bəzək. bədzək. süs. donat. don. ton. təzyin.
donlu donatlı ev: bəzəkli ev.
bəyzək. bədzək. naxış. süs. saruq. sarıq. sarquq. sayvan. seyvan. çıxıntı. damla. tamla. oyma. sıçaq. saçaq ( saç aç # iç ).
allıq. gəlşik. örək. hörək. oyqaq. oya. bəzək. süs. zinət. incik mıncıq. təzyinat. hər çeşit bəzək işləri.
albutu. süs.
naxış.
bəzizlik ev: bəzəkli, süslü ev.
yalandan iş. yaldız. üstün görü iş. üstün gör işləmə. göz boyama. solaylama. qolaylama.
onun diplomu bir yaldızdır.
içi təzək, üzü yaldız.
yalançı, üzdək (səthi) süs, bəzək: qalay. şişik. kova. qaval.
bildiyin bu qədər, qalayın nərədən.
atalıq qalayı kişiyə yaramaz: atasının ad sanına güvənmək (sevinən) kişiyə yaraşmaz.
üzə vurulan bəzək düzək: üz yazısı

BƏZƏQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəzəkçi.
bəzəməçi. bəzəyici. bəziyən. süsləyici. süsləməçi. süsləyən. donatcı. donatıcı. donatan. donayan. nəqqaş.
düzgünçü. süsçü. süsləyən.
üzgözçü. arayişgər

BƏZƏQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əzəkçi.
asqıçı. məşşatəgər.
yaldızçı. ayna daraxçı. yazmaçı. yazıçı. süsəş. məşşatə. gəlinlərin, qadınların üz gözünə boya yaxan, yapışdıran kişi. arayişgər. məşşatə