Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< qıp. qıb < kip < qab) (tıqmaq. dığlamaq. bitmək. dolmaq. doymaq).
qapatmaq. bağlamaq. bunalmaq. yorulmaq. bezikmək. qanıqsamaq. soğumaq. usanmaq. berçikmək. könikləmək.
bax > bükmək. bekmək. bükmək. əyilmək. diz qırılmaq. dizi bükülmək. biqin: əyri. bıqı: əymək. qırmaq.
yağlı yeməkdən bıqmaq. yalğmaq. yağqılmaq. qanmaq.
yalğmaq. yanğılmaq. qanmaq. yağlı yeməkdən bıqmaq.
bezmək. turulmaq. durulmaq. yorulmaq. tuqunmaq. tükünmək. usanmaq. büşmək. bezmək. ulınmaq. ulunmaq. usanmaq. qıvrılmaq. doymaq.
işdən büşüb dardıq: bezdik.
ərikmək. irikmək. irkinmək. yorulmaq. irikmək. irgənmək. usanmaq.
irikdim bu boş, çağırsız yerdə.
əriqmək. sıxılmaq. usanmaq. qacığmaq. usanmaq. yılmaq. qamamaq. qapamaq. istəksizləşmək. istəyini itirmək. soğumaq

BIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ezmək. bezginmək. bezarmaq. cana doymaq. usanmaq. sıxılmaq.
bezmək. dözəməmək. dolmaq.
cana doymaq. usanmaq. ayaqdan düşmək.
qanıqsımaq. qanıqsamaq. yorulmaq. təngə gəlmək.
qanmaq.
qına gəlmək. qınaqmaq. doymaq. usanmaq.
sarsmaq.
əsmək. usanmaq.
qanmaq. qarmaq. doymaq.
dirlikdən bezikmək, bıqmaq, doymaq: yaşama küsmək.
yaşamına küsəndən nə gözlənir.- çox söyləməkdən bıqmaq: dilində tük bitmək.
yenin silkəmək: xaz keçmək. bıqmaq.
söz verdin tutmadın, hər yerə parçalanmaqdan bıqmadınmı.- çox bıqmaq. içdən usanmaq

BIQMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

usanmaz. yorulmaz

BIQMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bıqır. bezar. usır. usanmış

BIQMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bıqmış.
turğun. durğun. yorqun. utanclı. usanclı. usanmış.
onun durğunun görməmisən.
bezgin. üzgün. usanmış. mə;yus

BIQMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bıqmış. bezgin. usanmış. umacsız. ümidsiz. bıqqın. bıqıntılı. bezmiş. bezikmiş. bezarmış. bıqanış. qalmış. düşgün. sökük. yarıq. yalız. yalıt. yalzan. yalvac. yalavac. yalvara. avara. açılaz. aciz. bıqqın. bezmiş. bezgin. bitgin. dolmuş.
canına bıqmış: cana doymuş

BIQNIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quyruğu kəsilmiş heyvan

BIQQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitgin. bitmiş. bitik. bıxıq. tükənmiş. zarımış. gücsüz. yorqun arqın. halsız. tabsız. daynaqsız. taqətsiz.
bıqmış. bıqıntılı. bezmiş. bezikmiş. bezarmış. usanmış. bezar. bezgin. çalız. çalaz. dincsiz. rahatsız. bezgin. sökük. yarıq. yalız. yalıt. yalzan. yalvac. yalavac. yalvara. avara. açılaz. aciz. bıqmış. bezmiş. bezgin. bitgin. dolmuş