Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BİÇƏLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiçik süs taxıları. təzyinat.
biçələ kimi: ufaq təfək

BİÇƏLƏÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiçik süs taxıları. təzyinatçı

BİÇƏLƏYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

axdaran. dürcəyən. dürtən. arayan. gözləyən. deşələyən. biçələyən. konckav

BİÇƏLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

saça biçəlik: saça biçə. saçaç. saçıb savurma. aç saç. açar saçarlıq. saç savur. sav sov. sava sova. savır sovur. çöküt qoşut. düşür püsür. düşür töküş. düşür töşür. həşir pəşir. kəsər tökər. səp süpürt. soy soput. sal süpüt. sal töküş. söküt töküt. tök dağıt. töh töküş. tör töküş. tükət biçət. dağıt töküş. ərit dağıt. dağıtma. korlama. sovurqanlıq. savurqanlıq. yayçalıq. qırqıt. velxərclik. israf

BİÇƏLLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəkişmək. cədəlləşmək

BİÇƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçim.
qılıq. yol. yöntəm. uslub. istil. yöntəm. usul. biçəm. tərz. rəviş.
düzə. düzəc. türə. türəc. cürə. bilgi. yordam. yolağ. uğur. qılığ. çəm. yolağ. uğur. təriq. yolam. gəzək. yol. yöntəm. cığır. məslək. uslub. qarım. kanal. aça. çapa. uğur. minik. tərz. gözə. baca. aça. cığır. təriq. geçit. gədik. axın. gediş. yeng. yenək. rəsm. təriqət. çığır. islub.
minik. yol. yöntəm. tərz

BİÇƏMƏYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaldıramayan. açamıyan. həll edəməyən

BİÇƏMLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçimli.
taxımlı. qılıqlı. yollu. düzəli. düzəcli. türəli. türəcli. uslublu. istilli. usullu. yaxışacaq tərzdə, rəvişdə.
şəkilli. formalı. kəsimli. yaxımlı. yaxtımlı. rıxtımlı. yatımlı. yaxışıqlı. mütənasib

BİÇƏMSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçimsiz. qılıqsız. qırbal. qırban. yaxışmaz. şəkilsiz. kəsimsiz. yaxımsız. yaxtımsız. rıxtımsız. yatımsız. yaxışıqsız. ğeyri mütənasib. qalın. tərbiyəsiz. koryat. ədəbsiz

BİÇƏMSİZLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçimsizləşmək. tərbiyəsizləşmək. ədəbsizləşmək

BİÇƏMSİZLƏŞTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçimsizləşdirmək. tərbiyəsizləşdirmək. ədəbsizləşdirmək

BİÇƏMSİZLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçimsizlik.
tərbiyəsizlik. kötüklük. gödüklük. qalınlıq. ədəbsizlik.
uymazlıq. uyqunsuzluq. uyarsızlıq. yaxşıqsızlıq. yaxışıqsızlıq.
çirkinlik.
oransızlıq. çəksizlik. ölçüsüzlük.
yararsızlıq. əlverişsizlik

BİÇƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

{1} >
çəmən. ot. saman.
qırılıb biçilib qurutulmuş ot. {1} biçər. çapar. çəpikçi. biçər. çapalyan

BİÇƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçici. kəsən.
iyid. iğid.
kəsən. paylayan. payqan. bölən. ayıran. qıran. parçalayan. təqsim edən.
qaldıran. açan. həll edən. həllal.
mən gedirəm, yol gedsin, çılpaq gəlib boş gedsin. nə əkən var nə biçən, toxda gəlsə, ac gedsin.- hər əkinin biçəni var, hər çılpağın donatanı var.
qapaq biçən: qabçı. qapçı. qapaqçı. qabıqçı. səhaf

BİÇƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçici. oraqçı. biçici. oraqçı. kəsici. zalim.
biçin. edilən quru ot.
biçənçi qoş: yazın dağlarda ot biçmək üzərə çıxılan yayla evi.
ormuş. doğrayan.
biçənçi qoş: yazın ot biçmək üzərə dağlara çıxan tırpancıların qurduğu barınaq

BİÇƏNÇLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çayır. çimən

BİÇƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< biç. biçmək. biçilməyə yarar, biçilə bilən nərsə). yonca (yencmək:
yenmək. yenicib, xırdalayıb yemək.
yonub, qırmaq).
biçənə yığıb, qoyunlara ver.
quru biçənə.
yaş biçənə.
biçənə yeyib, dişində gizlədir.
biçənə yeyib böyüyüblər

BİÇƏNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçənək. alalama. desisə. totiə. duzağ. aldağ. dolab. oyun. qandağ. batqal. tələ. qapan. düzənləmə. düzmə. düzməcə. kələk. əğrib. giriz. gizir. girişim. yapalaq. duzaq. pusu

BİÇƏNƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçgənət. basqanat. qaraqapsan. qaraqasban. qasbanaq. qasbağat. qasbağan. qapsanaq. qapsanat. çapsanaq. çapsanat. kəsbənət. kəsbəğət. kəsbəğək. gücgənət. gücməçi. gücəmçi. gücəyən. zoraçı. zorçu. qurut. ququt. qaqut.
bu qırılası qıran evrən, qaraqapsanaq evrən

BİÇƏNLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəmənlik. çayırlıq

BİÇƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçək { çapaq}.
> peçə. peçək. bükə. bürək.
ayaqsız biçək: ayaqsız peçə: ayaqsız bükə: ayaqsız bürək: ayaqsız biçək: kəfən.
> pişə. sənət. önər. hünər.
biçə. bəccə (fars). bəbək. yavrı. cocuq. uşaq.
pərçəm.
biçmək
qıstassız biçək olmaz

BİÇEQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

içek. bıçaq.
biçici. bıçma aracı.
bic. diqqətli. özənli. kəsərli.
boğaca. süs, bəzək olaraq, biçilmiş, yapışdırılmış, taxılmış tikələr. sancaq, iğnə kimi nərsələr. iğnə.
pıçaq. incuq. yencuq (yencmək) kəsin. səkin.
biçin. qıt. kəsmə işi.
qıt dövrü: biçin çağı.
pəçək. kəsbət. kisvət (< kəsmək). nərsiyə uyqun kəsilən parça, örtük.
bəq bikəç. bək bikəçkə. təkinlərin sanı biçəki

BİÇƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

içəkləmək. bıçaqlamaq. bıçaqla vurmaq

BİÇƏQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

içəklənmək. bıçaq yiyəsi olmaq

BİÇƏQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçəkmək çapaqmaq