Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BİÇİT : Arin Turkish Etimology Dictionary

durbağ. durşut. heybət. heykəl. yapıt. qapıt. bağaq. bükək. toxut. öğək. örək. hörək. çıqqın ( < ciq). yükür. kürdə. gördə. kürüt. qurduq. qurum.dayqın. əzəmət. şovkət.
çalıq. çapıl. çapıt. balıq. balaq. baltıq (< balmaq: kəsmək). yontu. yonut. yonat. daşbiç. daşçap. daşqar. bəngidaş. bəngüdaş. tikmədaş. anğıt. anıt. anıtdaş. andaşıt. anıdaş. andaş. daşbiç. daşqar. burqat. büt. heykəl. micəssəmə. abidə

BİÇİTİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçitik. biçitli. heybətli. heykəlli. ataigid. aznavur. bağaqlı. bağtaylı. böğə. buğa. bükəkli. cığasın. çıqqınlı ( < ciq). dayqanlı. dayqınlı. durbağlı. durşutuq. durşutlu. gördəli. hörəkli. kürdəli. kürdək. kürküt. kürütlü. qabtaylı. qaqaylı. qapdallı. qapıtlı. qudruqlu. qurduqlu. qurumlu. toxduruq. toxuşlu. toxutuq. yapıtlı. yaptallı. yüklü. yükürük. yükürt. şovkətli. əzəmətli

BİÇİTLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçitik. heybətli. heykəlli. ataigid. aznavur. bağaqlı. bağtaylı. böğə. buğa. bükəkli. cığasın. çıqqınlı ( < ciq). dayqanlı. dayqınlı. durbağlı. durşutuq. durşutlu. gördəli. hörəkli. kürdəli. kürdək. kürküt. kürütlü. qabtaylı. qaqaylı. qapdallı. qapıtlı. qudruqlu. qurduqlu. qurumlu. toxduruq. toxuşlu. toxutuq. yapıtlı. yaptallı. yüklü. yükürük. yükürt. şovkətli. əzəmətli

BİÇİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

adamaq: sözlətmək. söz vermək. kəsitmək. əhd, və;d edmək. qərarlamaq. qərarlaştırmaq

BİÇLƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

içlək. bışlaq. (< biçilməli). pendir

BİÇLİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > biçnil > büçnül > boncol. biçik. oğraq. dəğməz. möhməl

BİÇMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

başman. bıçman. pışman. kədərli. hüzünlü.
bişman. boşman. peşman. bükül

BİÇMANLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükülləmək. bişmanlamaq. boşmanlamaq

BİÇMANLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

büküllənmək. bişmanlanmaq. peşmanlanmaq. peşman olmaq

BİÇMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçilmiş. doğranmış. yarılmış.
biçmə odun.
dabanları çox qıraqlı, dəngə (muvazi) əşit, çox üzlü gövdə, cism. mənşur.
biçin. dəriv ( > dırov (fars)) ( < dərmək).
biçdiyin taxılı, əkdiyin tuxumdan gör

BİÇMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçim. oran. kəsmə. biçilmiş. kəsilmiş.
sərən biçməsi: sərəni biçib, uzun döşəməli ağac

BİÇMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çapmaq. kəsmək. bəlləmək. qırmaq. bölmək. qoymaq. (> biçaq. biçim: kəsim. biçgi: ərə).
iğdışlamaq. qısırlamaq. axtalamaq. biçilən at: əxdə at.
çalmaq. ormaq. dartmaq. dartmaq. iğdiş edmək. qısratmaq.
irpəmək. yırpamaq. yarpamaq. qırmaq. pozmaq.
ormaq. doğramaq.
qırpmaq. qırmaq. kəsmək. qısatmaq. nərsənin əl qolun yığıb, qırıb kiçitmək. oyan bu yanın kəsmək.
xərclərizi qırpa qırpa azaldın.
bu kağazın ursalanmış qıraqlarını qıpdım.
yazın sıcaqlığında qoyunları qırpın.
yeməyin çoxluğuna baxmayaraq, qırpa qırpa heç bir nə qalmadı.
biçilgən at: iğdiş at. qısraq.
biçmək işinin adı: biçin. oruş. çapıv. çapı

BİÇMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ıçqılamaq. biçgiləmək. ərələmək.
kəsmək. tə;yin edmək.
dəğər biçmək: kəsmək
kəsmək. doğramaq. yarmaq. qırmaq. təqdir edmək.
onarmaq. taslamaq. hazırlamaq.
biçək
qıstassız biçək olmaz.
yonmaq. yontmaq. yontamaq. qəttələmək. kərttələmək. kərtləmək. qartlamaq. nərsəni eşələyib yer açmaq.- biçərsən daralar, yaşadıqca azalar.- iyidən iyiyə, incədən incəyə, eninə boyuna ölçüb biçmək, düşünmək: dənəmək. sınamaq. qantarlamaq. qıntarlamaq. qındara çəkmək. qındıra çəkmək. qantara çəkmək.
əkin biçmə: ürün qaldırma. tarım, tarla toplama.
dəğər biçmək.
əğib (əyib), büküb, oğub, yonub, aşındırıb, biçib öğrətmək, yetiştirmək, gəliştirmək, uyqulamaq. törpüləmək: əğələmək əkələmək.- qaplanacaq nərsə üçün uyqun qab biçmək, onarmaq, hazırlamaq: qab taslamaq.
əkdiyin biçmək: yaptığın qarşıtın almaq.
əkən biçər, qonan köçər.
əkib biçmək: tarınlamaq. əkinləmək. əkinlə uğraşmaq.- ilgisin sonarmaq, bitirmək, biçmək: ayrılmaq. ilişik kəsmək.
qanat biçmək: göstəri, yaxa satmaq. ifadələnmək. pozlanmaq. foslanmaq. şişinmək.
üzün görüb, astarın biçmək

BİÇMƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçgər. kəsgin. sivri. iti

BİÇNİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > biçlin > büçnül > boncol. biçik. oğraq. dəğməz. möhməl

BİÇÖY : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçev. biçəv. biçəev. ( < biçə: biçilmiş. çapıq. kiçik + ev: oy: öy). anaokul. anaoxu. kudəkisdan. yuvacıq. cocuq yuva

BİÇQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

(> beşqaf (fars)). tikişi sökmək üçün ucu haçalı, haçanın dibi kəgin olan arac

BİÇQAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçğas. əhd. peyman. misaqi milli

BİÇQƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

içkəm. bax > beçkəm pərçəm. tanqut. savaşlarda, mızraq, tuğların yanına ya da ucuna taxılan ipək qumaş

BİÇQƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölmək

BİÇQƏMLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

içkəmləmək. bəçkəmləmək: bıçkəmləmək. pərçəmləmək. nişalamaq

BİÇQƏMLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçkəmlənmək. bir iz olaraq( ləçək. pərçəm, qolbağ) taxınmaq

BİÇQƏNƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçgənət. biçənət. basqanat. qaraqapsan. qaraqasban. qasbanaq. qasbağat. qasbağan. qapsanaq. qapsanat. çapsanaq. çapsanat. kəsbənət. kəsbəğət. kəsbəğək. gücgənət. gücməçi. gücəmçi. gücəyən. zoraçı. zorçu. qurut. ququt. qaqut.
bu qırılası qıran evrən, qaraqapsanaq evrən

BİÇQƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

içgəg. urqac. urıcaq

BİÇQƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçgər. biçmər. kəsgin. sivri. iti