Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
AQSUNQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağsunqar. ağ quş

AQSUNQUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağsungur. sungur. doğan cinsindən bir av quşudur. aq, qara olmaq üzərə iki çeşiti vardır

AQSUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağsut. quşluq vaxtı

AQSUV : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağsuv. axsuv. su qatılaraq iyicə incəltilmiş ayran

AQSÜYƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağsüyək. əsilzadə. aristoqrat. əşraf

AQSÜYRÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağsüyrük. aqsüyək. əşraf

AQŞAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

axşam ara: ilk axşam

AQŞAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

axşam. {(uşan (sumer). axsav (oset). ).
< yaqşam < yaşmaq: örtülmək). inqirlik. inğqir. ingir. gic. gec. keş. kis. gic. enqqir. inqir. toran. torun.
axşam üstü: kişin. kiçin. geştə. gejdə. gec urun.
aqşam qonaqlığı: gecə qonaqlığı qurmaq (vermək. düzənləmək).
< aşmaq. aşğamhəmədan. }
yaxşam. aşam. yaşam. aşqam. yaşqam. apınğı. yapınığı. günün yaşan, yatan, batan çağı. günbata. günbat. günbət. gümbət. qaşıq çalımı. qaşqarası. qaşqaranlığı. ala qaranlıq. qırtan. batısı. gün batımı. ğurub. şam.
gönorta çıxsan, haydı haydı günbata çatarsın (lap geci).
axşam alaca qaranlıqta yapılan avçılıq: öngəzə.
axşam üstü: batar.
axşam vaxtı: ingir ala.
axşama yaxın vaxıt: avuş zaman.
axşam axıra, yarın naxıra: axşam axıra, yarın çayıra: yemə içmə, yama sona işi olmayan kimsə.
qaranlıq, axşam düşüşü: qaranlıq, axşam enişi, çöküşü.
axşam çağı, yeməyi: aşa.- axşam gec vaxdı: dar çağıq.
ilk ağşam: tünək.- axşam axşam: düz axşam çağı. vaxsız. çox uyqun olmayan çağ.
axşam edmək axşamı edmək: günü keçirmək.
axşam sıxıntısı: axşam qəribliyi.
axşam qavur, yarın savur: əldəkin çox tez tükətmək.
axşam sözlü, yarın üzlü: iki kimsənin mahanalı ilişgisi.
axşam bazarı: ucuzlu bazar.
axşam üstü: axşam üzəri.
axşama yarına: tezliklə.
axşamın uğrundansa, yarının çuğuru yeğdir.
axşam olmaq: gün qavuşmaq. batsınmaq. gün batmaq.- gövəl başlı ördəyim, axşam gəlsən evdəyim.
axşam çağı: gün ötrə.
axşam günəşi: türünci qızıl boya.
axşam sularında: çağlarında.
axşam düşəndə: sular qararanda.
axşam güni: günü öğlədən sonraki bölümü.
axşamlar uğurlu: axşalarız xeyr ola.
dan axşam: səhər axşam.
axşamlı: hər axşam bir işlə uğrayan.
axşam ulduzu: kərvanqıran. zöhrə.
axşam düşmək: ara qaralmaq.- axşamla yatma çağı arasında sürən sürə, zaman: aşaq.
ilkaxşam: axşam üstü.
axşam düşmək gün qavuşmaq. gün batmaq.
axşam, qaranlıq düşmək: güninmək. günenmək. gün batmaq.
axşama yaxın vaxt: avar.
iyi axşamlar: ingir aşqı bolsun.
axşam ulduzı: ingir yulduz.
axşam qaranlığı: alaca qaranlıq.ingir qurumu.
axşama yaxın vaxt: qünburulma.
axşama yaxın vaxt: qüntaralqan

AQŞAMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağ şaman. şamanist gələnəkdə, iyi ruhlarla ilgilənən, ilişqiyə girən qam

AQŞAMARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağşamara. ilk aqşam

AQŞAMÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

axşamların tez yatan.
axşamların sürən quran.
içgili. hər axşam içgi içən

AQŞAMGÜNƏŞİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

axşamgünəşi.sarı qızıl boya

AQŞAMLARI : Arin Turkish Etimology Dictionary

axşamları. hər axşam

AQŞAMLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

gün axşamlıdır: hər nə sonludur

AQŞAMLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

axşamlıq. şam

AQŞAMULDUZU : Arin Turkish Etimology Dictionary

axşam ulduzu. çulpan. venus gəzəgəni

AQŞANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağşanmaq. ağnamaq. ağmaq. qalxıb düşmək. çevrilib dığırlanmaq. övrülüb toğalanmaq

AQŞAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağşar.
ağsın. tüm ağ.
çapar. dəri, qıl boyasızlığı

AQŞƏHƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağşəhər. ağqala. ağşəhər. kasabılanka (kasa < qapsa + bılan: ağ). darul bəyz

AQŞİÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

axşiç (fars). < aş + xic. aşqıç. < aşlamaq. aşlanan nərsə

AQŞIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağsın. ağşar. tüm ağ.
axşın. axsun. axsum. dəli, keflinin hay bıdırığı. yumşaq. yarmaş

AQŞINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

axşınmaq. sürgünmək. ötrünmək. ötkürünmək. ötkürüşmək. isal olmaq. isala düşmək

AQŞIT : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağşit. ürəkli. gözüqara

AQŞORBA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağşorba. ətsiz şorba