Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BİLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilqəmək. bəlgümək. balqumaq. ititmək. açmaq. sulamaq.
o diş bilədi. qayramaq. qatlamaq. qəddəmək. kəsginləmək. ititmək. itiləmək. kəsgirmək. çəkmək. sivriləşmək. sivriləmək. tişəmək. şırqılamaq. sırıqlamaq. yanımaq. tezləmək. tizləmək. təlsirmək. qıraqlamaq. itimək.
pıçaq çəkmək. hırşılamaq. ititmək

BİLƏMƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

anlayamamaq

BİLƏMƏTİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biləmədik. tanımadıq. qara. yabançı. qərib. əcnəbi

BİLƏMSİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilər görünmək

BİLƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilə. bilici. bilimli. tanışman. tanımal. tanıq. tanıqlı. arif. haziq. məlumatlı.
çalbış. usda. birinci. kamil.
qamaq. həkim. bilgin. bacarıqlı.
topçımış. bilgin. usda. tanışman. müdəbbir.
bərəbər. birlikdə. bahəm. həmrah.
bilir. bilsək. bilsik. bilgə. bəlli. açıq. aydın. yetmiş.
bəllənmiş. həsr olmuş. üçün. ötürü.
bayramçılıq bilən: bayramçılıq üçün, ötürü.
doğum günü bilən: doğum günü üçün, ötürü.
evlənmək bilən qutuqlar (qutluqlar) qutlaqlar: evlənmək münasibəti üçün təbriklər.
qədirşünas.
bilən kişi.
uca. ulac. alça. incə. uslu. yüküm.
cırtlan. yırtlan. iti

BİLƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

belən. bilan.
dağ belindən keçən yol.
atın boğazına vurulan gülpəsər.
oxumuş. yetin. bilgin. alim. kamil. kəmallı

BİLƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgin. bilir. bilgəşli. biləyən. bilgin. bilgic. biləcən. danqa. danişmənd. bilgili. qanaq. yanaq. bilgi yiyəsi. bilgə. bilgili. geniş, yönlü, dərin bilgi yiyəsi. hakim. xəbərdar. mə;lumatlı. ərik. ərmiş. ərgin. aqah. vaqif. vaqif. anlayışlı. incə. arif. arif. yapar. anlar. ərdəmli. bacarıqlı. mahir.- iş bilən: iş bilir: məsləhətçi. muşavir.- yol bilən, kərvana qatılmaz: sınavlı, bilgili (aqah) kimsə, işini tək başına görər, aşar, açar.- işbilən: işbilir. işbaşçı. məsləhətçi.- tamam millət vəkilləri, bilənləri: qamu düzəl kişiləri.
dünya gəzib dolanmış, çox bilən kişi: eşmiş yırtmış. eşib çözmüş. toxuyub yırtmış. qaqbaş. kurnaz. kurzan. qurbaş. sivir. zirək. zeyrək. oyanıq. oyunçu. sezişli. anlaqlı. qabiləyyətli. görüklü. dirayətli. anlar. görgüç. iyi görən. uzağı görən. gözü açıq. açıq göz. açıq görən. uzağı görən. durbin. anlayışlı. təcrübəli.
gahın çaşan, ötəyə düşən, gahın bilən, özündə üzən. (ötəyə: suça. günaha).
işbilən: işbilir. işbaşçı. işbaşı.
ox ovçunun, iş bilənin, diş yiyənin, geyim geyənindi

BİLƏNCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgəcə. hakimanə

BİLƏNİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

iş bilənin, qılıc taxanın: bacarıqlı olanlar qazanır, aparır

BİLƏNLƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

işi aparmaq üçün, bilənlərdən sormaq gərək. yol sormaqla bulunur.
tamam millət vəkilləri, bilənləri: qamu düzəl kişiləri

BİLƏNLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgəlik. hakimlik

BİLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsginləşmək. kəsinləşmək. iradə edmək

BİLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tişəlmək. dişlənmək. dişənmək

BİLƏNMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilək. kəsgin. sarım. salım. iti

BİLƏQ AQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilək ağac. ocağın iki tərəfində yan duvarlara qoyulan taxda

BİLƏQ QOŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilək qoş. omuz boğumu, əkləmi, məfsəli

BİLƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilək.
boğum. əkləm. məfsəl.
qol.
bilək olmaq: yardım edmək.
bilər. mümtaz.
birləşən, bağlanan, qovuşan yer. buğum. biləzik söyəği. şavşaq.
qol. qanat. yan.
bilək ağac: ocağın yanlarındaqi ağac.
kömək. yardım

BİLƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilək.güc. zor. quvvət.
biləğiynən: kəndi gücüylə, qeyrətiylə.
bilək gücü: qol gücü.
bilək saatı: qol saatı.
biləyi güclü: qəvi pəncə.
dirsəkdən əl biləyinə dək olan sümük: incik.- biləyi güclü: qəvi pəncə.- ayaqbiləyi: baldırla ayağın birləşən yeri.
bilək saatı: qol saatı.- bilginliklə, bilir bilək gərək.
qolun çiyin gəmiyi ilən bilək gəmiyinin ərişmə, birikmə yeri: dirsək. arənc (fars) < ərinc ( < ərmək: birikmək. çatmaq)

BİLƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgəli.
güc. quvvət.
biləyi: qüclü quvvətli.
biləkli güclü kişi.
biləyin varsa, biliksiz qalma: gücün (çıxar, qabiləyət gücün) varsa bilik qazan.
düzlüyə, biləkdə gərək, bilikdə gərək.
biləkli olduğundan bilikli ol.
biləyin on olunca, biliyin bir olsun.
ətəyivi biləyivi sıtğa batmasın: qətdə.
gücəndi biləyim.
balaq. bələk. ərməğan. dartıq

BİLƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilək.
< bil. bilkə. töhvə. bilgəgək. bəllək. bəllə.
buvun.
dirsəkdən aşağı, qol ilə əl arasında olan oynaq bölük.
bilgi. bilgəc.
bilənmiş. kəsgin. sarım. salım. iti.
biləkləri ağ (at): bukavlı. bokavlı. buxovlı.
at biləyi: buxaqlıq.
bilək kimi axmaq: bulaq kimi axmaq. bol axmaq.
ayağ biləyi.
ayağ biləği: inciq.- bilək üzük: qolbaq. bilək üzük. biləzik. bərzik.
bilək daşı. bilöv daşı: qayraq. qıyraq.
bilək yüzük: bəlizik

BİLƏQCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biləkcə.
biləzik. qanqal. kələp. kələf. çilə. çiğlə. alqa. həlqə.
biləkcək. biləklik. kələpcə. bukağu. buxov

BİLƏQCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biləkcə. buxov. kündə. əllərə vurulan bənd

BİLƏQCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iləkcə. biləyə taxılan bağ, bənd. güləpçə

BİLƏQCƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biləkcək.biləkcə. biləklik. kələpcə. bukağu. buxov

BİLƏQÇƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kələpçə< kəpəlcə (< qapmaq)