Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BİLƏYİLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

biləğiləmək. bilövləmək. biləmək. ititmək. kəsginləşdirmək

BİLƏYİLƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

biləğilətmək. bilövlətmək. bilətmək. itilətmək. kəsginləşdirmək

BİLƏYİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

biləmə. bax > biləyiş

BİLƏYİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biləmə. biləyim. biləğləmə. biləğləniş. biləğlənim. bilövlənmə. bilövləniş. bilövlənim. bilətinmə. bilətiniş. bilətinim. itilmə. itişmə. itinmə. itinişmə. itiniş. itinişim. itilişmə. itiliş. itilişim. kəsginmə. kəsginiş. kəsginim. kəsgir. tizəlmə. tizəliş. tizəlim. tizəlişmə. tizəlişiş. tizəlişim

BİLƏYLƏCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşaltıcı. itildən. eşiddirən

BİLƏZİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biləzik. bilərzik. biləğzik. biləkcə. qanqal. kələp. kələf. qapala. çilə. çiğlə. alqa. həlqə. həlqə biçimində, şəklində olan hər nə.
quyu biləziyi. ağızlıq.- biləzik daşı: quyu ağzına qoyulan (qonulan) dəlik daş. çalasər

BİLƏZİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilezik. biləzük. (< bilək üzüyü).
binbãşi.
bilək üzük. bilədik. burma. top.
buvunluq.
qolbaq. bilək üzük. bərzik.
biləyə taxılan həlqə, çəmbər.
heyvanların ağzına vurulan həlqə.
topun qalın çəmbəri.
ayağ biləziyi: ərəb qadılarının ayağ biləyinə taxıdıqları çəmbər. xalxal.
biləzik daşı: quyunun ağzına qoyulan, ortası dəlik daş. daşdan quyu həlqəsi

BİLƏZLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toqqa. tuqqa. toğay. dolan. dolağ. həlqə. yün yapağı

BİLƏZÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biləzük. bax > blləzik

BİLƏZÜQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

blləziq taxınmaq

BİLGİŞİNİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > bilqinişmə

BİLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgi.
bilgiyə, biliyə yiyələtmək, yiyələndirmək: qanaqlatmaq. qanaqıtmaq. qanaqdırmaq. yanaqlatmaq. yanaqıtmaq. yanaqdırmaq.
bilgiyə, biliyə yiyələnmək: qanaqmaq. qanaqlamaq. qanaqınmaq. yanaqlamaq. yanaqınmaq. yanaqmaq.
gə bili bili: gə bülü bülü: qəl bili bili: toyuq çağırma ünləmi, səsi.
qarabillik: bilisizlik. savadsızlıq. koryatlıq. qarakorluq. yarım yamalaq, azbuçuq bilisi belə olmamazlıq

BİLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ürfan. elm

BİLİB DUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bil gilən. aqah ol

BİLİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilə. bilən. məlumatlı.
qoşnac. rəmmal. falçı. kahin. cüki

BİLİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilçi

BİLİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgin. bilgit. bilir. bilgin. bilgə. qanaq. yanaq. tanışman. danışman. gömüt. albaş. elbaş. alim. yetim. tanuq ərdi. ərgit. ərmiş. qanğut. anğut. görgüt. arif. şeyx. danqa. baxcı. baxşı. münəccim. alim. hakim

BİLİCİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgiclik. biləyənlik. bilirlik. bilgilik. bilginlik. alimlik. danişməndlik

BİLİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

kişi bilim: antıropoloji.
kökbilim: etimoloji. iştiqaq.
bilim ilim, aydınlıq açığlıq yançısı, tərəfdarı: qanaqçı. yanaqçı

BİLİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

biliq. bilgi. bolumaq. mə;lumat.
tərim. dərim. sən;ət.
ağartı. mə;rifət. ağartu. tanu. maarif. elm. bilmə. biliş. bilgi. ulum.
bilgi

BİLİMLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilən. tanışmanğ. bilgili. arif. haziq

BİLİMLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tanışlı. bilgili. anlamlı. anlayan. qanan

BİLİMSƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilmik. elmi

BİLİMSİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilir görünmək

BİLİMSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgisiz. tanışsız. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. qapsa. qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanğıra. qandıra. qaqlaq. kal. anlamaz.
ərdəmsiz, bilimsiz, savadsız el: qara el. kütlə. kültə. türkəsaya kütlə. bir özəllik daşımayan bayağı xalq.
bilimdən yeyi yox, yalandan koru yox. (koru: yamanı). (yeği. yeyi. yaxcısı)