Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BİLİNMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilmədik. na mə;lum

BİLİNMƏZLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir. namə;lum.
biri gələcək.
bir kişi

BİLİNMƏZLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlirsiz. bəlləksiz. quşqulu. işgilli. məchul. məşkuk. şübhəli. bəlli olmazlıq. məchuliyyət

BİLİNMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəllənmiş. tanımal

BİLİNMİYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilmədik.
bilmədikmi öğrənmək istirəm

BİLİNQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilingə. bildiri. aqahi

BİLİNTİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilindik. ayqaq. tanıdıq

BİLİNTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilindirmək. bildirmək. xəbərləmək

BİLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biliklə sevən dağlar aşdı, bilgisiz sevən, yolun çaşdı.- topluma bilgi, bilik daşıyan qurumlar: el ilişgiləri.
topluma bilgi, bilik daşıyan qurumlar: el ilişgiləri. ittila; rəsaniye imumi

BİLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgi. bilim. us. ağıl. anlayış. qavrayış.
bilik öğrən.
biliksiz oğlan: ağılsız uşaq.
piliq. cücə.
yaraq. silah.
hikmət.
damğa. nişan.
bacarıq. məharət. bilgi.
məlumat. dirayət.
gənğəşli bilik artamaz.
yarım bilikli: yonğa. savadsız.
dəmir yonğası: dəmir talaşının irisi

BİLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilik. bilgi.
hikmət.
ağıl. us.
əğl.
sağ bilik bilin.
bilik (hikmət. mə’rifət. ağıl) öğrənin.
sivir ağıl: ağlı dar.- bilik bilin. bilik öğrənin.- düzlüyə biləkdə, bilikdə gərək.
biləkli olduğundan bilikli ol.
biləyin on olunca, biliyin bir olsun.
bilik kişi ara ülüklü. bilik kişi ara bölünmüş.
qut bəlgüsü bilik.
gənğəşli bilik utraşur, gənğəşsiz bilik opraşur.
bilikligin uluğluqa dəğdim

BİLİQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biligit. bələtçi. bilətçi.
göstərici. yol göstərici. yolbaşçı. yönətci. yönətici. boyrat. rəhbər. rəhnəma. tapqara. yol atası. bağçı. sapçı. ipçi. qıcırçı. qılavuz. öndər. yöndər. lider.
görünür kəndə, biligit gərəkməz, görünməz kəndə, biligit gərək.
yol atası. mürşid. pir

BİLİQƏNT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilikənd. ulu oxuqluq. üniversitə. danişqah.
açıqöğrətim bilikəndi: azad danişqah

BİLİQƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilikət. olaylar. həvadis. xəbərlər

BİLİQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

iligin. bilgi ilə

BİLİQİT : Arin Turkish Etimology Dictionary

biligit. biliqçi. bələtçi. bilətçi.
göstərici. yol göstərici. yolbaşçı. yönətci. yönətici. boyrat. rəhbər. rəhnəma. tapqara. yol atası. bağçı. sapçı. ipçi. qıcırçı. qılavuz. öndər. yöndər. lider.
görünür kəndə, biligit gərəkməz, görünməz kəndə, biligit gərək.
yol atası. mürşid. pir

BİLİQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgin. görgüdsınalı. qanaq. yanaq. sanalı

BİLİQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iliklik. bilgili

BİLİQSƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iliksəmək. ağıllanmaq. ağıl qazanmaq

BİLİQSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iliksiz.
iş biliksiz: görgüsüz. dənəmsiz. təcrübsiz. alışmamış. toy. əcəmi

BİLİQSİZLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iliksizliq. bilgisizliq

BİLİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgin.
bilən. yapar. anlar. bilici. bilgili. bilgin. qanaq. yanaq. alim. bilgin. anlar. qanar. yapar. oyunçu. oyanıq. uyanıq.
bilgit. bilici. tanışman. danışman. qanaq. yanaq. gömüt. albaş. elbaş. alim. yetim. tanuq ərdi. ərgit. ərmiş. qanğut. anğut. görgüt. arif. şeyx. danqa. baxcı. baxşı. münəccim.- yol bilir: ilkəli. yolağlı. ərdəmli. ədəbli. ərkanlı. tərbiyəli.- iş bilən: iş bilir: məsləhətçi. muşavir.- bilir görünmək: bilirlənmək.- bilir tanrı: alim allah.
bilginliklə, bilir bilək gərək.
işbilir: işbilən. işbaşçı. işbaşı. işgörür.- işbilir: işbilən. işbaşçı. məsləhətçi.- kim bilir: bilinməz. bəllənməz. bəlli olmaz

BİLİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilən.
bulur. bəlir. məşhur.
iş bilir: kar aşna

BİLİRLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilir görünmək

BİLİRLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilirlik.- iş bilirlik: karaqahi. müttəle;lik. anlaqlıq. qanaqlıq. düşüncəlik. vaqiflik. xibrəlik. bilicilik. bilgilik. bilginlik. alimlik