Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BİLQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgi. bilmə. bilgu. bilək. bilgəc. bilmə. ilim. elm. mə;rifət. viquf. ulum. biliş. bilim. elm. tuyum. duyum. tuyğu. duyğu. aqahi. mə;lumat.
duyğusı çox kişi

BİLQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilki.
elə bilki: gavar. gəvər. gəpər. deyəsən. gərək ki.
gavar, hammı gedmiş, qalan olmamış.
gavar, qanamadın.
gavar, yeməklə doymayacaqmış.
gavar, ölən geri dönərmiş

BİLQİC : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgir. hər bir zadı iyi düşünən. anlayan. hər nərsəni bilən.
büyücü. caduçu. baxıcı

BİLQİC : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgic. bilgi taslayan. alimlik satan. alimklik savında olan

BİLQİCLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgiclik. bilgin, alim qılığı daşıyan kimsə

BİLQİCLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

olçumluğ

BİLQİÇİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgiclik. səfsətə. sofizm. bilicilik. biləyənlik. danişməndlik

BİLQİLƏNDİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgiləndirmək. ulqarlamaq. xəbər vermək. anlatmaq. buyurmaq

BİLQİLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəllənmək. müşəxxəs olmaq

BİLQİLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgilənmək.bilgi edinmək. xəbərdar olmaq

BİLQİLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgili.
mərfətli.
ağıllı. yaratıcı. oxtar. öğrənmiş. tetiq. usda. dənəyimli. dənəkli. təcrübəli. bəcərikli. dərs almış. yetişmiş. uzan. uzman. usda. ağıllı. sənətçi. pir. yolbilir. görgülü. usul ərkan yiyəsi

BİLQİLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgili.
tanışlı. bilimli. anlamlı. anlayan. qanan.
yollı. yordamlı.
oyanıq. aqah.
bilir. bilici. bilgin. qanaq. yanaq. alim.
bilən. bilgic. biləcən. bilən. danqa. danişmənd. mə;lumatlı. vaqif.
bilgili. geniş, yönlü, dərin bilgi yiyəsi: bilən. bilgə.
aydın.
bilgin. qavrayışlı. anlayışlı. düşüncəli. sivir. zirək. zeyrək. qafalı. başlı. başıl. oyunçu. oyanıq. uslu. ağıllı. beyinli.
savlı. xəbərdar.- sınavlı, bilgili (aqah) kimsə, işini tək başına görər, aşar, açar: yol bilən, kərvana qatılmaz.- bilgili görgülü: dünya görmüş. gəzib görmüş. eşmiş yırtmış. eşib çözmüş. toxuyub yırtmış. dünya gəzib dolanmış, çox bilən kişi

BİLQİLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgili. bilgə. bilgin. alim. tuyar. duyar. tuyqulu. duyğulu. tuyumlu. duyumlu. mə;lumatlı.
duyğulı kişi

BİLQİLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgilik.
bəlgilik. iz. im. um. imarə. əlamət. endik. nişan.
ansikilopedi. dayirətülmaarif.
bilirlik. bilicilik. bilginlik. alimlik

BİLQİLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgilik. nişan. əlamət

BİLQİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

qılıq. xuy. karakter

BİLQİMSİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağıllı. kəndini ağıllı göstərmək

BİLQİMSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ədəbsiz. sayqısız. tərbiyəsiz. yaxışıqsız. adi. çirkin. bayağı. görgüsüz. əxlaqsız

BİLQİMSİZLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tərbiyəsizlik. görgüsüzlük. əxlaqsızlığ

BİLQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgin. bilgə. bilgili. alim. bilgəc. alim

BİLQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgin. bilgit. bilir. bilici. bilən.
bilgili. qavrayışlı. anlayışlı. düşüncəli. sivir. zirək. zeyrək. qafalı. başlı. başıl. oyunçu. oyanıq. uslu. ağıllı. beyinli.
tanışman. danışman. qanaq. yanaq. gömüt. albaş. elbaş. alim. yetim. tanuq ərdi. ərgit. ərmiş. qanğut. anğut. görgüt. arif. şeyx. danqa. baxcı. baxşı. münəccim.
ərik. ərmiş. ərgin. aqah. vaqif.
savlı. xəbərli.
bilgin varmı keçənlərdən.
bilgəşli. bilən. biləyən.
bilən. arif danişmənd (fars) < danışman.
bilgə. bilici. bilir. anlar. qanar. yapar. alim. hakim. danişmənd.
yapar. anlar.
bilikli. görgüdsınalı. sanalı.
anlayışlı. incə. arif.
iş bilir.karaqah. yolbilən. yolbilir. çəmir. çevik.
yetik. pişmiş. aqah. baliğ.
xübrə.
bilir. bilici. bilgili. alim.
bilginliklə, bilir bilək gərək.- çarıxlı bilgin: görnüşdən bilginliyi anlaşılmayan kimsə.
müsəmməm, ciddi usda, bilgin: kəsin, tutumlu uzman. biçərikli bəcərikli.
qaldırım bilgini: qaldırım məhəndisi: qaldırım qarqası. işsiz gücsüz, boşuna küçələri dolaşan, ölçən

BİLQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgin. qam. qamaq. həkim. bilən. bacarıqlı. topçımış. bilən. usda. tanışman.
cəlayir. çalayır. oxuqlu. alim. güngörmüş. təcrübəli. sənətçi. tərim. dərim.
bilən. oxumuş. yetin. alim. kamil. kəmallı

BİLQİNİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilginilmək. bildirilmək. bəllənilmək. eşitilmək. istehzar, ittila;, e;lan, e;lam olunmaq, verilmək. sezinilmək. savlanılmaq. savuşlanılmaq. çavuşlanılmaq. xəbərlənilmək. öğrənilmək

BİLQİNİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgəniş. bilgiziş. ərişim. anlayış. alqı. qursaq. kavsaq. kovsaq. qanış. qavrayış. qavranış. düşnüş. seziş. sezim. sezimə. sezmə. sezgi. seziş. seziniş. sezgiş. görüşlük. öğrəniş. doyalış. tutalış. tutanış. bəsirət. qabiləyyət. fərasat. kiyasət. dahilik. idrak

BİLQİNİŞÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilginişçi. bilgişinçi. bilgitinçi. bilgşinçi. bəlginişçi. bəlgişinçi. bəlgitinçi. bəlgişinçi. öğrəşinçi. öğrəginçi. öğrətinçi. istixbaratçı.
istixbarçı. savlaşçı. xəbərləşçi. soraşçı. sorağçı. soruşçu. sav bilgi, xəbər ətər, ittilaat mə;lumat toplayan.
incələyən. mincələyən. incəltişçi. mincəltişçi. tədqiqatçı. təhqiqatçı. oxuçu. mutaliəçi. topluq (məcmə;, təşgilat) işçisi