Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BİRİNBİRİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

birərbirər

BİRİNC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurunc. qırınıc. düyü

BİRİNCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilk. ən öncə. əvvəl.
ən üstün, dəğərli.
başlıca. önəmli.
nitəlikli. iyi cinsli.
başın. başda. ilkin. öncə.
ən öncə. ən önəmli. başlıca.
ilk. ən öncə. əvvəlki. ən üstün, dəğərli, iyi. başlıca. önəmli. əhmiyətli.
birinci gəlmək: ən iyi sonucu almaq.
ilkin. açıcı. ilkin. yolbaşçı. bağçı. sapçı. ipçi. qıcırçı. qılavuz. öndər. yöndər. rəhbər.- birinci yarı: ilkin yarı.
birinci addımda: ilk adımda. başlaqıçda.
ilk bölümdən birincisi: ilk yarı.
yarışda, yaşamda, nərsədə birinci sırada gələn, olan: erkənçi. irkənçi. ertənçi. irtənçi

BİRİNCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aldası. öndiki. ilk.
baş. çalbış. usda. bilən. kamil.
buruna. burunğu. önki. öndəki. öncə.
tüngüc. ilk.
ən birinci: başlıca. xas. əhəmm

BİRİNCİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ən önəmli.
ilk olay.
əvvəli. ibtidayi. pirimer.
ibtidayi. pirimer.
ən önəmli. ilk öncə. ilk olay

BİRİNCİLƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilkinlər. açıcılar. yolbaşçılar. başçılar. qılavuzlar. rəhbərlər

BİRİNCİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ən öndə. ən başda. qəhrəmanlıq. şampiyonluq. əvvəl olma.
yarışma. qoşqu. qoşuğ. musabiqə.
gürəş birinciliklər.
ən başda, öndə bulunma. qəhrəmanlıq. şampiyonluq.
ilklik. öncülüq. öncüllüq. öncəlik. öncəllik. açıcılıq. yolbaşçılıq. başçılıq. qılavuzlıq. rəhbərlərlik.
üstünlük. öncülük. ilərlik. irəlilik. irkəlik. irgəlik. ərkürək. başatlıq. başdalıq. yüksəlik. yüksəklik. təfəvvüq. faiqlik. qələbə. təqəddüm. rüchan.- birinciliyə çalışmaq: başa gürəşmək

BİRİNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hər birinə bir: birər.
(sevgi bildirmək üçün) birinə gələcək yamanlığın savma diləyi: qada almaq.
qadavı alım, balasan gedmə.- birinə sır açılmaz, açılsada qaçılmaz

BİRİNTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

birində.- günün birində: günlərdən bir gün: bəlirsiz bir gündə

BİRİNTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

birindən.
iş birindən bitmək: işin qurtulması kimsədən, nərsədən bağlı, asılı olması.
bu iş sizdən bitməlidir.
işlərin bitməsi məndə dəğil.
ondan bu işin bitməsin güdməyin

BİRİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

irik. kibənzan. buqul. yığın

BİRİQÇAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

birikçağlı.əşinçağ. çağdaş. maasir. həməsr

BİRİQDİRƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

səpişdirən. arada gəzyən. dəllal. rabit

BİRİQDİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

birikdirmək. birbiri üstə yığmaq. üstələmək. çaşlamaq. çaqlamaq. çağlamaq. çaqşalamaq

BİRİQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arağatnaşıq. bağlanşıq. rabitə

BİRİQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

birikə (> berkə (fars)). birkə. böyük hovuz. qaq. sarnaç. yağmur suyunun bir çuxurda birikintisi

BİRİQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

göyərmə, morarmada birikən qan: qaraqan.
su birikən çuxur: kav. qaq

BİRİQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

birləşmiş. müttəhid. müttəsil. utğaşıq. səpişən

BİRİQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biriki.
bir neçə. bir kaç. az syıda.
yavaş yavaş. ataq ataq. azar azar.
biriki demədən: qısa sürədə, zamanda

BİRİQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biriki. birisi. bir yanı

BİRİQİLTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

birikilti. irikilti. irikinti. birikinti. irkinti. birkinti. irkinmə. birkinmə. irkmə. irkilmə. birkmə. irkilmə. irkilti. birkilti.
birləşmə. toplantı. toplanma. toplaşma.
barşıntı. bağşıntı. bağnıştı. bağdaştı. bağlaştı. ittihad. müttəhid olma.
qorxub çəkiniş. disginti. tiksinti. ürküntü. ürpərmə. üyşüntü. üşüntü. üşənti.
bir əngəl qarşında ala şaşqınlığa düşüb duraqlayıb birikmə, yığışma.
birkə. su birikintisi

BİRİQİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

birikim. birikit. saxlıq. saxlıt. yığıt. yığım. yığam. topalıt. topalım.
təraküm.
zəxirə

BİRİQİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

birikim. birkim.
birlik.
birikim, dirikim: birlik, dirilik.
təraküm.
birikinti. birikmiş. yığılmış. təraküm.
qazan. məxzən. bir qonuda, alanda toplanan bilgilər.
pəsəndaz. əldə edinmiş, yetinmiş nərsələr.
birikinti. birikmə. birikim. birikmiş. yığılmış. cəmləşmiş. mütərakim. yığılma. toplanma. təcəmmö’. təraküm

BİRİQİMLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

birikimli. bir konda bilgili olan kimsə

BİRİQİNÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

birikinçi. birikişçi. birkişçi. birşikçi. birikyanlı. birlikyanlı. birişyanlı. birkəməçi. birkinişçi. birəşçi. birlikçi. biləşçi. biləşikçi. iləlişçi. iləşimçi. iləşikçi. irişçi. irkişçi. irşinçi. irkimçi. irkinişçi. bağdaşçı. bağlaşçı. bağnışçı. bağşınçı. barşıqçı. barşınçı. müttəhidçi. ittihadçı