Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
BİTƏLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapanmaq. yaranın iyiləşməsi.
qəmə yara bitəlir, avuz yara bitəlməz: qəmə yarası qapanır, söz yarası qapanmaz

BİTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yazmaq.
tükənmək.
qurtulmaq. xilas olmaq.
icra edmək.
bitikləmək. tapımaq. isbatlamaq. sənət yapmaq.
qapatmaq

BİTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitmək. dayanmaq.
yıxılmamaq. çökməmək.
oturmaq. bəkləmək. gözləmək

BİTƏMİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bütüncə. bütünlüyüynən

BİTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitgi.
tükənən. sona ərən.
bitgi. nəbat. giyah (fars) < göyək.
tükənən. sonəri. sönəri. sona ərən. yoxalan.
çayırlarda bitən bir bitgi: qarqagüllü.
salxım biçimli, ağacların üzərində bitən bitgi: qarağan.
su qıyılarında bitən, iri yapraqlı, su ilə ələ sürülüncə köpürən bir ot: qarqasabın.
şeh yerlərdə bitən çiçəksiz bitgilər: qara yosunları.
tarlada bitən qara, yuvarlaq dənəli bitgi: qaracıq. qaracula. qaragüllə.
tarlada bitən, tuxumları ağılı, pozucu, kəsənli, zərərli bitgi: qaramıq. qaramuq.
tarlalarda bitən, pis qoxulu, yemişli ot: qarqabardağı.
olub bitən: olub keçən.
dincliyin pozan olub bitənə aldırmamaq, olardan qaçınmaq: özünə baxmaq

BİTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitquçi. alısan. dikən. çıxan. cücərən. yuqan. yüksələn.
bitən ot: alısım. çıxan ot. yüksələn bitgi.
bitquçi. bitikçi. yazan. yazıcı.
bitici. tapan. güvənən. inanan. abid. ibadət edən.
yaran. çıxan. törən.
qorunan. sağlanan. saxlanan. örtülən.
bitiyan < ( bitmək: tükənmək). alsız halsız. cılız. dayanaqsız. dirsiz.
bitən toxlu: arıqlığdan, ətsizlikdən yazı keçirəməyəcək, gücsüz quzu.
bitən il: bıtır. bitir. bildir. geçən yıl

BİTƏNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitənək. bitəgən. bitgi. göyək > giyah

BİTƏNLƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

olub bitənlər. hadisələr

BİTƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitmək. çıxamaq. cücərmək. yüksəlmək.
güvənmək. inanmaq. tapmaq. ibadət edmək

BİTƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitək.
bitə. bitgə. yetcə. yetcək. yetgə. çörək. ürən. törən. saça. saçqa. qazanc. verim. tapınt. tapış. tapqa. bulqa. bolqu. olqu. bolna. bulnut. buluş. tapış. düşə. yaran. düşəvic. düşənc. düşən. düşərgə. girdəc. gəlir. çıxar. yağ. yarayış. yarıq. yarar. ası. alqı. sud < süt. tut. tutar. tutuq. tutqu. səmərə. səmrə. bəhrə. nəf;. kar. olca. mənfəət. fayda.
bitgi yetiştirməyə əlverişli, verimli olan.
yetişək. verimli. hasilxiz.- verimli, bitək topraq: qara topraq

BİTƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

itək.
bitgi. bitən yer.
bitik. səbt.
kiçik yama

BİTƏQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitəgən.
bitənək. bitgi. göyək > giyah.
çox bitən, yetişən

BİTƏQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

idəkli. yamalı

BİTƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

enində sonunda bitər: tez gec bir gün bitər

BİTƏRCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaradan. çıxaran. onuran. onquran. doğan.
qoruyan. sağıyan. saxlayan. örtən

BİTƏRGƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərək. hacət. ihtiyac

BİTƏRLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitgili yer

BİTƏRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sabit edmək. güvah olmaq. təsdiqləmək

BİTƏŞİNTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitişində. bitimində. sonunda. sonşunda. sonağında. tükəşində. tükətində. xitamında

BİTƏVƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

aqibət. əncam

BİTƏVİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bitişik. ha birə. durmadan. durmaqsızın. arasız. aralıqsız. kəsintisiz. fasiləsiz

BİTƏVİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzgün. düz. bir sıra

BİTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

itiş. bitmə. toxdam. toxdaş. son. sonuş. sonaq. tüküş. xitam. göstəri. göstərgə. yasa. yasay. ayin. oğur. nəsəq. qada. qaidə. nizam.
dizgi. düzgü. dizgə. düzgün. sırqın. burmul. buyurmul.
buyruq. fərman. yazı. məktub. namə. bitik. barat.
son. əncam

BİTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

göydən enən kitaplardan hər biri.
yazı. kitabət. təhrir