Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BOQANC : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğanc. boğrənc. bükrək. (< boğ. bük) giript. girift. qarşıq. girişik. işgil. ilişik. girişik. buruşuq. qatıq

BOQANQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğanğu. buxanğu. buxov. (< boğmaq. bükmək). boğmaq yeri. bənd. məfsəl. köstək. zəncir

BOQANOTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğanotu. iti ağılı ot. acıçiğdəm. qaplanboğan. itboğan. qurtboğan

BOQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğar.
boğarcıq. boğucu. güclü. quvvətli.
buğar. köstək. bənd. zəncir

BOQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

oxar (fars). < buğ < bük. bükər.
büküt: bulut

BOQARCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğarcıq. boğar. güclü. boğucu

BOQARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağaca kərtik kərtmək. doğramaq. ağacı girdə girdə bölmək

BOQAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğas. boğsaq. boğsa. çəmbər. həlqə.
boğsa boğsa: həlqə həlqə.
boğsa qurmaq: həlqə qurmaq.
boğsa düzülüş: həldəvarı çevrələnmə.
boğas oyunları: əl ələ tutuşub, çəmbəsi düzülüb oynanan oyun

BOQASAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğasaq. buğasaq. boğa, buğa istəyən qızqın inək

BOQASI : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğası.
boğsağı. çəmbəri. çəmbəril. həlqəmsi. həlqəvi.
seyrək toxunmuş astarlıq bez. astar

BOQASI : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğası. astar. astarlıq bez. bir çeşit pambıq parça

BOQASLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğaslamaq. boğsaqlamaq. boğsalamaq. çəmbərləmək. həlqələmək

BOQASLANIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğaslanış. boğsalanış. boğsaqlanış. çəmbərləniş. həlqələniş

BOQASLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğaslanmaq. boğsaqlanmaq. boğsalanmaq. çəmbərlənmək. həlqələnmək

BOQASLAYIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğaslayış. boğsaqlayış. boğsalayış. çəmbərləyiş. həlqələyiş

BOQASLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğaslı. boğsalı. boğsaqlı. çəmbərli. həlqəli.
boğaslı gözlər.
su damcılarından doğan boğaslar

BOQAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğat. büğət. bağat. bükət. sədd. bənd. bağac. əngəl

BOQATA : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğata. qərqərə

BOQATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( t z ). boqazmaq. boqadmaq. boğalanmaq. boğa olmaq.
bizov boğatdı: böyüyüb boğa oldu

BOQATUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğatur. basal. başal. batır. bahadur. igit. dəli

BOQAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğav. tüşəq. tüşəncil. duzaq. buxov. köstək. işgil. bənd

BOQAVLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bokavlı. bukavlı. buxovlı. biləkləri ağ (at)

BOQAYMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğaymaq. boğalaşmaq. ərcişmək

BOQAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< boğaz.
dargeçit. kanal.
bıqıq. buruq. bükük. sıxıntı. dolqun. doluq. dolqaq. qıyınlıq. qınlıq.
boqurdaq. qırtlaq. solu, nəfəs borusu. qulaq. sarp dərə.
boğazında qalmaq: qarılmaq. səsi qısılmaq.
boğazında qaçmaq: çaçaymaq. çeçəmək

BOQAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğaz.
nərsənin dar bölümü.
şüşənin boğazı.
iki dağ arasında dar keçit. dərbənd.
iki dağ arasında yer alan, iki dənizi birləşdirən dar dəniz.
çay ağzı.
azıq. yenilən, yeyilən nərsə.
yeyənlər, içənlər.
üç boğaza baxır.
yemə. içmə. iaşə.
boyun.
arqıt. yarqıt. gədik. dərbət.
qapız. qabız. dar keçit.
ərgənə. əğgənə. gərdənə. gədik. dağın beli.
işkəmə. işkəmbə.( < içgək).
keçit.
dar boğaz: sıxıntılı, güc devrə.
geçit. keçit.
dar dərə. keçit. qıyındaraq. qıyındara. qındaraq. qındara.
geçit. bel.belən. uca dağın iki təpə arasındaki geçit verən bölüm.
hər nəyin dar, daralmış bölümü. qapız. təngə darğa. yutaq. utaq. həlq.
boğaz düşgünü: obur. iştalı. iştahlı. istəkli. qarınpa.
boğazda düğünlənmək: boğazda qalmaq.
boğaz qıcıqlanmaq: qarıncamaq.
qaraboğaz: soğan türü.
boğaza çəniyədək yeyib içdilər.
boğazında tikən qalsın, gedəni yoldan qalsın.- boşboğazlanmaq: yersiz qonuşmaq. kavazağlıq, gəvəzəlik, gəvzəlik, gəpsəlik, gəpəslik, düşük çənəlik edmək. gəpəsləmək. gəpsələmək. kavazaqmaq. gəvəzələmək. gəvzələmək. köğşəmək. kövşəmək. koğşamaq. kovşamaq. kağşamaq. kavşamaq.
qorxudan, ülküdən səsi tutulmuş, boğazı qurumuş.
qoyunun boğazından sallanan bezlər: biçgim. bükcüm. büçgüm. buçum. buğçum. burçum.- boğazdan kəsmək: dişdən artırmaq.- atın boğazının şişmək kəsəli: qatu.
boğaza yığılmaq: daha dözəməmək. bezmək.
sağlıq boğazdan gəlir: iyi bəslənən, gur səslənən.
boğaz kəsəli: boğaq. anjin.
içi boğazına gəlmək: ölümə yaxlaşmaq.- boğaz açmaq: ağac diblərini qazaraq qabartmaq.
boğaz boğaza: birbirin boğmaq istərcəsinə. qıyasıya.
boğaz savaşı: yemək yemə.
boğaz sıxıntısı, dərdi, qavqası: keçimini sağlama, təyərləmə (təhiyyə edmə) savaşı, çabası.
boğaz doqquz boğumdur: qonuşurkən özənli, diqqətli olmalı.
boğaz qayğısında olmaq: yemə içmədən başqa qayğını düşünməmək.
boğaz ola: nuş olsun. afiyət olsun.
boğaz toxluğuna: çox düşük, az müzd.
boğazı qurumaq: susamaq.
boğazına durmaq: yediyini utamamaq.
boğazına düşgün: yeyəgən. qarınpa.
boğazına dək: aşırı çəkdə, həddə.
boğazına dözməz: boğazından qalmaz: nə bulduğun yeyən.
boğazına sarılmaq: israrlamaq. sıxışdırmaq. gücləmək. darıtmaq. zorlamaq.
boğazına tıxmaq: həmən yansıtmaq, cəvab vermək.
boğazında bıraqmaq, qoymaq: burnundan gətirtmək. yeməyini dinc yedirməmək.
boğazından keçməmək: sıxıntı, özləm kimi ağrılardan dolayı cana sinər, dincliklə yeyəməmək.
boğazından kəsmək (artırmaq): yeyəcəkdən qısaraq malına artırmaq, arda qoymaq, yığmaq.- boğazını çıxarmaq: yeyəcəğin qazanmaq.
boğazını sıxmaq: yapmaya, qılmağa gücləmək. darıtmaq.
boğazını yırtmaq: güclə bağırmaq.
boğaz boğaza, loğaz loğaza.- dağlarla çevrili dar boğaz: qapız. dərbənd