Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BOQUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buquq bükük.
qaranlıqca. qapanıq. turğun. durğun. tutqun. tıxanmış. ruhsuz. təpişsiz. hərəkətsiz. sakin. rakid. darsuq. dartsuq. sıxıq. qısıq. bol olmayan. boğunaq. kəsik. aralı. aralıqlı. (# sağınaq).
öfgə. xəfəlik. xəfələnmə.
tunaqı. donaqı. tumağı. tunuq. donuq. mat.
əkmir. tünd. əsmir.
boğuq boğuq: boğma boğma: kəsik kəsik. qırıq qırıq.
qısıq boğaz.
oyluğun (budun) yuxarısında qatlaq yerləri.
cocuğun qısıqları pişmiş.
durğun su.
durğun hava. alış verişin turğunu. havanın tutqunu.
qapanıq boya.
qapanıq iştah

BOQUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğuq.
boğaq. boğulmuş. qarqaq > qarqa. qarqıq > qarqı.
boğulmuş. batıq. qərq olmuş. məğruq.
batıq. gömül.
tortulu. tortalı. toranlı. torunlu. donuq. saydam, parraq olmayan.
boğulmuş.
qısıq (boya. səs).
qısıq səs.- boğuq səs: çatal.- düzgün olmayan, pürüzlü, boğuq, pozuq, əngəlli, gücünəkli səs: çatlaq.
boğuq, ölü doğulan: düşük. saqit. bağan ( < boğamıq).- boğuq boğuq: boğum boğum: qısıq qısıq. kəsik kəsik.
qağıq, qısıq, boğuq səsli: qaruqlu. qarıqlı.
qısıq, boğuq səs: qaruq. qarıq. qağıq.
qısıq, boğuq səslik: qarıqlıq. qaruqluq. qağıqlıq.
donuq, tutqun, boğuq üz, onğ, rəng: qabır. qapır. qapıq.
qısıq qısıq, boğuq boğuq səs çıxarmaq: qığırmaq. qanğırmaq. qanırmaq.
körpə qanğırmağa başlamış

BOQUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğuq.
qumqo. qumoq. bəlirsiz.
mat. bat. tunaqı. tunuq. donuq. donaqı.
boğuq boya: qonur

BOQUQLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğuqlaşmaq qısıqlaşmaq

BOQUQLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğuqluq.
xırıldı. sıxıqlıq. qısığlıq.
boğazın qısıqlığı.
durğunluq. rikudət.
havanın tutqunluğu

BOQUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bürcək. dənə

BOQUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğul. boğqal. buval. boğal. soluq. boyasız. rəngsiz

BOQULMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğulma. boğuntı. ixtinaq

BOQULMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğulma. qısılma (boya. səs). boğuntu. sıxıntı. tıxıntı.
mal qaranın bağlı olduğu ipə dolanaraq boğulması: qabadüşmək. qapadüşmək.
qoyunu qıssa bağla, qabadüşər

BOQULMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğulmaq.
boğlanmaq.
boğaz tıxanmaq (sıxılmaq, su yaxud başqa nərsə ilə). qərq olmaq.
bunalmaq. sıxılmaq.
qarımsınmaq. qərq olmaq.
tıxanmaq. tunuqmaq.
tunçuqmaq. tıxanmaq.
bu dar otaqda boğulacağız: zorla nəfəs almaq.
yalnızlığdan boğulduq.
çox sıxılmaq

BOQULMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğulmaq. aşırı, qatı içi sıxılmaq. kəmişmək. xəfəgənmək. xəfələnmək. gəpəgənmək < qapaqanmaq. qısılmaq. tutulmaq.
çayı keçirib, dərədə boğulmaq: böyük soruları savıb, kiçik soruda taxılıb qalmaq.
dənizi keçib, çayda boğulmaq: ağır soar çözüb, yüngülündə qalmaq.
doğulan yerdə boğuleydin səni.
oluşla doğulan, ölüşlə boğular

BOQULMASI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəri altında qanın sıxılıb boğulması: qansıqma. qancıqma

BOQULMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğulmuş. boğu

BOQULMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğulmuş. boğuq. boğaq. qarqaq > qarqa. qarqıq > qarqı.batıq. qarıq. dalıq. qərq olmuş. məğruq. batmış.
boğulmuş, sıxılmış bölüm: boğum.- boğulmuş göydən, incə incə yağan yağmır: qaraçilən. qaraçilənti. qaraçilək

BOQULU : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğulu. qaranlıq. qoyu.
qaranlıq boya

BOQULUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

içi qolay, unutur gedər, içi çətin, boğulur gedər

BOQUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğum.
düğüm.
məfsəl. gəmiklərin oynaq yeri.
iki boğum arasında qalan bölüm.
çubuq kimi nəsələrdə görülən şişginlik.
boğulmuş, sıxılmış bölüm.
düğün.
düğün. kürtük. yığın. cəmiyyət. tudə.
əklik.
nərsə boğumundan, əkliyindən (ək yerindən) ayrılmaq, oynamaq, gəvşəmək, boşalmaq: cayşamaq. cayışmaq. cayqışmaq. qayşamaq. qayışmaq. köğşəmək. kövşəmək. koğşamaq. kovşamaq. kağşamaq. kavşamaq.- barmaq, kürək kimi boğumlu yerləri qırmaq şaqqıldatmaq: çatılatmaq. qatılatmaq.- boğaz doqquz boğumdur: qonuşurkən özənli, diqqətli olmalı.- boğum boğumlu: boğmaqlı. boğmalı.
boğum yeri: boğun.- boğum boğum: boğuq boğuq: qısıq qısıq. kəsik kəsik

BOQUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğum. boğun.
bilək. əkləm. məfsəl.
boğun. hica.
əkləm. əkləm əkləm: boğum boğum
boğum: dönəm. döngə. burul. çevrin. aylan. mərhələ. bükük. tüm. sıx. tünlü.
(> qohum) < bağ. bağım. quşaq (qovşaq). əkləm. bağlantı.
boğ bük. bağım. düğüm. kovum. kohum düymə.
boğun. misra;. məfsəl.
sügünü öylə vurdu ki yeddi boğum içəri girdi.
büküm. düğün. əqd.
qohum.
çiqin. düğün. aşıq. omuz. əqd. bənd.
iki boğum arasında olan gəmik, qəmiş bölümi.
bir boğum qələm.
qamışları boğum boğum kəsmək.
boğmağı. bənd. fəsilə.
ovı boğun boğun kəsmək: boğmaq yerlərindən kəsmək.
buğ, buxar, tüstü duman çəkməyə, damda, tağda, tavanda qoyulan dəlik.
evin boğunun gen götürmüşlər.
boğmaq. məfsəl.
boğma gəmikləri: məfasil.
boqım. boqun. buruq. oğruq. uğruq. ovruq

BOQUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğum. cüt. ciq. qoş. əkləm. bənd

BOQUMLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğumlama.
hüccüləmə.
tələffüz.
boğumlanma. hüccüləmə

BOQUMLANMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğumlanma. boğumlama. hüccüləmə

BOQUMLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğumlanmaq. əkləmlənmək. bölüklənmək. qollanmaq. məfsəllənmək

BOQUMLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğumlı.
boğmaqlı. bəndli. məfsəlli.
boynunda həlqə biçimində boyası olan.
boğumlı qumrı.
boğumlı göyərçin

BOQUMLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qamış kimi içi boş, boğumlu olan: nərsə: qamışsı

BOQUMSANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğumsanmaq. bıqqınmaq. bunğalmaq. bunalmaq.
dumandan bunaldı