Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BORAZAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

boru. kərəney. şeypur. buğ

BORAZANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərəneyçi. şeypurçu. boruçu. buğçu

BORBAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

güc. quvvət. taqat.
oyluq. bacağın dizdən yuxarı olan qısımı.
dövlət. sərvət.
borbayı getgən: yoxsul. fəqir.
borbayım yoqdu: gücüm yox.
borbayları qıyıl: dizlərinin bağı çözülmək.
borbayları qıymaq: qarşısındakinin gücünü tükətmək

BORBAYLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

mürəffəh. varlı

BORBAYSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cılız. zayıf. yoxsul

BORBOR : Arin Turkish Etimology Dictionary

astana. ordo. baytaq

BORC : Arin Turkish Etimology Dictionary

borc (fars)< pürc. (< por. bor. pur. pür). buruc. bu sözlərin hamısı çıxıntını, pürçümək işlərin göstərir.
birovuz. burıs. börç. bors. buıç. görəv. alım. alğı. alasa. alası. alasağ. alacı. alacağ. arğun. dölək. ödəv. ödəm. ödünc. ötnə. borclu: minnətdar.
vəzifə. öyqə. tapşırıq.
bucaq. dört bürc.
bibər. isdi ot. acı.
görəv.
önggüc. ödünc. töləv.
qan töləv: qan davası. qan borcu.
ötüş. ötnüc. ödünc. öntüc. öncüd. beriqi. vergi. verəsi.
borc almaq: verəsi almaq. öntücmək: ödünc almaq.
borclu olmaq: verəsi olmaq. ödünclü olmaq.
nisyə.
əğrəti. ödünc. verəcək. ariyət. ötəv. ödəv. vəzifə. fərz. vacib.
əlik. əllik. qoluq. iğrəti. oruncaq. ötnü. ötnə. ödünc. ötünc. əmanət.- yaya qoymuş kişini əğrəti at, yol yarısı.
əğrəti kitab olmaz: kitab borc verilməz.
borclı olmaq: borclanmaq. borca girmək, düşmək, batmaq.
boyun borcu: fərizə. vacib olan nərsə

BORC : Arin Turkish Etimology Dictionary

boş.
ödünc. ödüş. əğrəti.
ödünc. əğrəti. almatıq. alımtıq.
bergi. vergi. əğrəti (bir sürə üçün. müvəqqəti) verilən nərsə.
vergisin istəmək: borcun istəmək.
bergə. vergə.
ödəv. vacib. fərz. ödünc. verəcək.
borc istiyən: alacağlı.
bataq. gedərgəlməz.
borcun ödəməz kimsə: borcun yeyən. bataqçı.
ötünc. ödünc. əğrəti. iğrəti. birovuz.
qasınc. qazınc. ödünc.- borcun iyisi, vermək: borc ödənmədən dinclənilmək.
borc alıb zəkat vermək: özü qalmış, özgəyə yağmış.
borc bilmək: vəzifə saymaq.
borc yemək: borc edərək keçinmək.
borc iyidin qamçısı: borc kişini işləməyə güclər.
borcun olsun: alacağım olsun.
borcum olsun: alacağın olsun.
alacağ ilə, borrc (verəcək) ödənməz. (alacağına güvənərək orc alan, sıxıntıya düşər).
boyun borcu: düşərgə. gərəkən. zəruri.
əlborcu, ödün vermək: əğrəti vermək.- qaraçı borcu: önəmli para edməyən, dağınıq borc.
vergə batmaq: borclanmaq.
borc alan: borcu olan: borclu. boşlu.
borc verən: boşçu. borcçu alacağlı.
borcdan endirilmək: daha ödəvi nərsə qalmamaq.
könül borcu: minnətdarlıq. şükran.
yol yeriməklə, borc ödəməklə, pul sərpəməklə, yaş yaşamaqla tükənir.- borc alanın bir əli kəsildi, borc verənin ikisi.
borc alanın bir əlin kəsiblər, borc verənin ikisin.
dərdələ borc qaldıqca şişər

BORCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

borc olaraq

BORCÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

boşçu.
boşçu. borc verən. alacağlı.
istəli. istəçi. izləçi. tələbkar

BORCLANILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

borc altına soxulmaq

BORCLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

borca girmək, düşmək, batmaq. borclı olmaq

BORCLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boşlanmaq.
gəbələnmək. gəbə qalmaq. minnətdar olmaq. minnət altında olmaq.
borc almaq. boşlu olmaq. borclu olmaq

BORCLARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

borc olaraq. boşlaraq. ödüncəlik. ödüşlüq

BORCLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

mükəlləf. məcbur.
bu işi görməyə borcluyan.
verəcəkli.
minnətdar.
o kişiyə borclu qaldıq

BORCLILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

minnətdarlıq

BORCLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

berimli. beriçi.
alımlı arslan, borclu sıçan.
borcun geri istəmək işi: alış.
alımlı. bestankar.
yükli.
keçən sənə çox yüklü düşdük

BORCLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüklü. yükümlü. minnətdar.
yükümlü. məsul. verəcəkli. mükəlləf. mədyun.
borc alan. borcu olan. boşlu. gəbə. minnət altında.
bu gəbənin altından çıxamazsın.
kəsənəkçi. boyunlu. yüklü. mültəzim.
vergəli. bergəli.
borclu keçmək: borclu qalaraq, başqa görəvə, borca girişmək.
borclu borclunun sağlığın istər (taki bocun ödəyə bilsin).
boşsuz xəşsiz: alcaq verçəksiz

BORCLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

borcluluq.
görəvlik. görəvlilik. üstəlik. öhdədarlıq. mə;muriyyət.
mükəlləflik. müvəzzəflik.
yükümlülük. ödünclük. müvəzzəflik. məsulluq.
dosluq başqa, borcluq başqa

BORCLULUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

borcluq.
görəvlik. görəvlilik. üstəlik. öhdədarlıq. mə;muriyyət.
mükəlləflik. müvəzzəflik.
minnətdarlıq

BORCLUYUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boşluyuq. minnətdaram

BORCSUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ödəmiş. ötəmiş. otamış. akcalay. akca ilə. nəğdən. buruqsuz

BORÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

təzək.
torı don. bir boyalı, açıq, pımıq, moru nərsə. qızıl ağ

BORÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

burşaq. noxut ləpə

BORİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ox ucuna keçirilən təmrən oyuğu həlqə. hoqqa. daş kimi nərsələrin yarılmaması üçün ağızlarına keçirilən həlqə.
saçma, boş nərsə.
böri. kərəney. qərəney.
böri. qurd.- içi boş borı kimi nərsələrə deyilir: qaval