Arin Turkish Etimology Dictionary
BORIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
xuy: yorıq. yoruq. gediş.
yorıq. yoruq. xuy. gediş
BORQA : Arin Turkish Etimology Dictionary
baraqa. ev
BORQSURAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
burqsuramaq. burum burum çıxmaq
BORQULTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
orquldamaq. foqurdamaq
BORQUY : Arin Turkish Etimology Dictionary
üflənərək öttürülən boru
BORLA : Arin Turkish Etimology Dictionary
bordu. burla. bordu. üzüm. üzüm salxımı
BORLAĞ : Arin Turkish Etimology Dictionary
orlağ. sürülməmiş tarla
BORLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
burlanmaq. barlanmaq. pürlənmək. pürtüklənmək. pürçüklənmək. gövərmək. qunç ənmək
BORNA (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary
> burna. burunda, öndə gedən, olan
BORNA : Arin Turkish Etimology Dictionary
bax > burna. burun. əvvəlki. öncə. öncəl. əsgi
BORNAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
sürünün üçtə biri, demək yüz qoyun
BORNAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
barnamaq. varnamaq. bara oturmaq. şişmək. zənginləşmək
BORO : Arin Turkish Etimology Dictionary
boru. qoyu kül rəngi
BORSUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
bursuq. qamış kimi bir göyək.
porsuq. it boyda olub, ağ qara dərisindən kürk yapılan heyvan
BORTA : Arin Turkish Etimology Dictionary
burta. yük heyvanı. kərəçi atı. yabı.
xanım adlarından
BORTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
ordağ. burdaq. burdağı. səmiz. bəsil. bəsilmə. barbağ. varbağ (fərbeh (fars))
BORTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
ordaq. səmiz. şişman. ətli
BORTAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary
ordağan. < bor. {(b < > p) bur. bar. var}. pordağan. dolunan bəslənən. səmizrən.
kətək toyuğu burdağan olsun gərək
BORTAQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
ordağmaq. burdamaq. burdağıyan. səmizləşmək. bəsilmək. barbağlaşmaq. barbağmaq. varbağmaq fərbehləmək
BORTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
ordamaq. burdamaq. pordamaq. bəsləmək. dolqunlatmaq. səmirtmək
BORTU : Arin Turkish Etimology Dictionary
ordu. borla. burla. üzüm. asma. şanı
BORU : Arin Turkish Etimology Dictionary
(< buru. burmaq). burqu. burulmuş. buruq. burma. boyun. lülə. yüyə. yol. {borov (rus): piş borusu. poros (yunan). poros (latin)}.
bırqı.
türül. dürül. turba. durba. yoğun lülə.- nəfəs borusu: tərs tamaq.
yemək borusu: öngəç.
borusu ötən: sözü keçən. sözdə qalmayan.
ağzı boş: sarsaq. boş boğaz.
boş gəzən: aylaq. avanaq. işsiz. avara. havayı
BORU : Arin Turkish Etimology Dictionary
bora.
borazan. kərəney. şeypur. buğ.
yüyə. lülə.
boru döşəmə: lülə çəkmə.
içi boş sürgü, silindir biçimli nərsə.
kərəney. gur səsli soluq ayqıt.
küng. güh. bük.
düdük. kavran. qabran. güh.
su borusu: küng. güng. güh( < kövüng < kov: kav: oyuq). borya.- oğru borusu: çala çalqısı: oğru kələfcəsi: oğrunun işlədən, yararanan yolları, qılıqları, yordamları.
sındırım (həzm) borusunun, yeyəcəkləri incələyən, açıb əridib, sindirən uzun işgə bölümü: incə bağırsaq.
boru dəğil: kiçimsinəcək, önəmsiz nərsə değil.
boru mu: kiçimsinməyə gəlməz, önəmsiz olmayan, mühüm olan.
borusu ötmək: sözü, buyruğu, hökmü keçmək, yerimək.
borusunu çalmaq: təbliğin edmək.
boruda qaçaq (qaçaqlıq) var.
həcəmətlə qan alınan çanaq boru: qan çanağı.
içi boş, boru biçimli nərsə: qamış. kavmış (< kav: boş).
qalx borusu: oyandırma şeypuru.- qoşa borulu: qoşatar. qoşatan. iki lüllü, lüləli tüfəng.
yemək borusu: qarınbaqı.
yoğun boru, kaval, yüyə, lülə: qaradurba. qaradurba
BORU : Arin Turkish Etimology Dictionary
boyun. aşımıq. aşlamıq. aşamıq. açlamıq. bağlamıq. bir nəyi başqa bir nərsiyə bağlayan, aşıran, başqa bir nərsədən açma, ayırma tikəsi. qatan. gərdən. kərdən. kavdan. kovdan. boyun
BORUC : Arin Turkish Etimology Dictionary
borucu ağırlaşmaq: andacı qabarmaq
- Azerbaijani
- Azerbaijani To Azerbaijani
- Azerbaijani To English
- Azerbaijani To Persian(Farsi)
- Turkish
- Turkish To Turkish
- Turkish To English
- Turkish To Germany
- Turkish To French
- English
- English To Azerbaijani
- English To Turkish
- Germany
- Germany To Turkish
- French
- French To Turkish
- تورکجه
- تورکجه To Persian(Farsi)
- تورکجه To تورکجه
- Persian(Farsi)
- Persian(Farsi) To Azerbaijani