Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
BORIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

xuy: yorıq. yoruq. gediş.
yorıq. yoruq. xuy. gediş

BORQSURAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

burqsuramaq. burum burum çıxmaq

BORQULTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

orquldamaq. foqurdamaq

BORQUY : Arin Turkish Etimology Dictionary

üflənərək öttürülən boru

BORLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bordu. burla. bordu. üzüm. üzüm salxımı

BORLAĞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

orlağ. sürülməmiş tarla

BORLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

burlanmaq. barlanmaq. pürlənmək. pürtüklənmək. pürçüklənmək. gövərmək. qunç ənmək

BORNA (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

> burna. burunda, öndə gedən, olan

BORNA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > burna. burun. əvvəlki. öncə. öncəl. əsgi

BORNAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürünün üçtə biri, demək yüz qoyun

BORNAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

barnamaq. varnamaq. bara oturmaq. şişmək. zənginləşmək

BORO : Arin Turkish Etimology Dictionary

boru. qoyu kül rəngi

BORSUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bursuq. qamış kimi bir göyək.
porsuq. it boyda olub, ağ qara dərisindən kürk yapılan heyvan

BORTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

burta. yük heyvanı. kərəçi atı. yabı.
xanım adlarından

BORTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ordağ. burdaq. burdağı. səmiz. bəsil. bəsilmə. barbağ. varbağ (fərbeh (fars))

BORTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ordaq. səmiz. şişman. ətli

BORTAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ordağan. < bor. {(b < > p) bur. bar. var}. pordağan. dolunan bəslənən. səmizrən.
kətək toyuğu burdağan olsun gərək

BORTAQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ordağmaq. burdamaq. burdağıyan. səmizləşmək. bəsilmək. barbağlaşmaq. barbağmaq. varbağmaq fərbehləmək

BORTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ordamaq. burdamaq. pordamaq. bəsləmək. dolqunlatmaq. səmirtmək

BORTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

ordu. borla. burla. üzüm. asma. şanı

BORU : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< buru. burmaq). burqu. burulmuş. buruq. burma. boyun. lülə. yüyə. yol. {borov (rus): piş borusu. poros (yunan). poros (latin)}.
bırqı.
türül. dürül. turba. durba. yoğun lülə.- nəfəs borusu: tərs tamaq.
yemək borusu: öngəç.
borusu ötən: sözü keçən. sözdə qalmayan.
ağzı boş: sarsaq. boş boğaz.
boş gəzən: aylaq. avanaq. işsiz. avara. havayı

BORU : Arin Turkish Etimology Dictionary

bora.
borazan. kərəney. şeypur. buğ.
yüyə. lülə.
boru döşəmə: lülə çəkmə.
içi boş sürgü, silindir biçimli nərsə.
kərəney. gur səsli soluq ayqıt.
küng. güh. bük.
düdük. kavran. qabran. güh.
su borusu: küng. güng. güh( < kövüng < kov: kav: oyuq). borya.- oğru borusu: çala çalqısı: oğru kələfcəsi: oğrunun işlədən, yararanan yolları, qılıqları, yordamları.
sındırım (həzm) borusunun, yeyəcəkləri incələyən, açıb əridib, sindirən uzun işgə bölümü: incə bağırsaq.
boru dəğil: kiçimsinəcək, önəmsiz nərsə değil.
boru mu: kiçimsinməyə gəlməz, önəmsiz olmayan, mühüm olan.
borusu ötmək: sözü, buyruğu, hökmü keçmək, yerimək.
borusunu çalmaq: təbliğin edmək.
boruda qaçaq (qaçaqlıq) var.
həcəmətlə qan alınan çanaq boru: qan çanağı.
içi boş, boru biçimli nərsə: qamış. kavmış (< kav: boş).
qalx borusu: oyandırma şeypuru.- qoşa borulu: qoşatar. qoşatan. iki lüllü, lüləli tüfəng.
yemək borusu: qarınbaqı.
yoğun boru, kaval, yüyə, lülə: qaradurba. qaradurba

BORU : Arin Turkish Etimology Dictionary

boyun. aşımıq. aşlamıq. aşamıq. açlamıq. bağlamıq. bir nəyi başqa bir nərsiyə bağlayan, aşıran, başqa bir nərsədən açma, ayırma tikəsi. qatan. gərdən. kərdən. kavdan. kovdan. boyun

BORUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

borucu ağırlaşmaq: andacı qabarmaq