Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BOYSANIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boysanma.
boysanıc. bax > boysanma.
boysantı. boysanım. uzatı. uzatış. uzatım. uzantı. uzantış. uzantım. uzanma. uzanış. uzanım.
ululuq. ulumsulıq. badlanış. mənlik. danqarış. kibr

BOYSANMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

boysanış.
boysanıc. ösüş. ösüc. ösünc. ötgəyişmə. ötgəyiş. ötgəyic. özgəyişmə. özgəyiş. özgəyic. ösmə. qalxıq. qalxac. qalxış. gəlşic. gəlşiş. gəlişmə. boysayış. rüşd. tərəqqi.
asavlıq. gərdənkeşi.
boysantı. boysanım. uzatı. uzatış. uzatım. uzantı. uzantış. uzantım. uzanma. uzanış. uzanım

BOYSANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

fəxr eləmək. boysandıraq. boydemək. ayınmaq. şişmək. özünü övmək. ulusaymaq.
qatmaq. qιlιşmaq. günmәk.
batırlanmaq. şişmək. yürəklənmək

BOYSANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oy göstərmək.
şişinmək. şişmək. söykənmək. dayanmaq.
özünə, gücünə boysanıb tərs işləmək: su; istifadə edmək.
boy artırmaq. boy çıxartmaq. aşırınmaq. aşıtmaq. azıtmaq. azırınmaq. dil çıxarıb, üz çıxarıb, çəkdən, həddən çıxmaq, aşmaq

BOYSANTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

boysanma. boysanış. boysanım. uzatı. uzatış. uzatım. uzantı. uzantış. uzantım. uzanma. uzanış. uzanım

BOYSINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

riayət edmək. boyun olmaq. baş əymək. bəkinmək

BOYSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boydan qıssa

BOYSUNMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tabe olmaq. uymaq. boyun qoymaq.
uymaq. bağımlı olmaq

BOYSUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alçaq. bacaqsız. qısa boylu. kiçik. külə. güdə. qısqa. qısa. qıssa. boğdur > bodur. tıknaz. tıxılmış.
qısıq. qısaq. qıtıq. qıtaq. güdə. qotuq. qodux

BOYSUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qısa. budur. bodur. kütə kültə. bacaqsız. alçaq

BOYSUZLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıssalıq. bodurluq. qısalıq. tıknazlıq. tıxılmışlıq. alçaqlıq

BOYTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boydax. subay. soyut. tək. yalnız. sərbəst. mücerred

BOYTAN BAŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

oydan başa. baştan ayağa. təpədәn dırnağa. baştan sona

BOYTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

oydan. boyca. boyna: boyunca.
tarlayı boyca ölçmək.
bulvara boydan ağac tikmək

BOYTAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boydaş.
bir boyda. ələssəviyyə.
tayfa tırıq. qohum. qatnaş. qatım. əş boylu. əkran

BOYTAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oydaş.
boybaş. uzunasına. başdan başa. başayaq.
tikələş. bərəbər.
yaşdaş. yaşıt. taydaş. əqran. əmsal.
boydaşı qızlar ilə.
boyu bir. aynı boydan

BOYTURUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oyduruq. boy buxun

BOYUCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

halda. boyucan. yügürük boyuca. yatırkən boyuca

BOYUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( y z ) boya. boza. boduq. rəng

BOYUQLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boy. ucalıq. ucaqlıq. yuxarlıq. yüksəklik. irtifa;. mürtəfe;lik

BOYULAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qafa sallamaq. təsdiq edmək

BOYUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

boyum soyum qurusun, mən çəkilməm, çəkərim: mən qaçmaram, dözərim.
boyumu üzüyün tozu qondu (qapdı). (üzüq: həsrət. üzüyün: həsrətivin).
boynu yoğun: ənsəsi qalın.
boynun yoğunlatmaq. işsiz gücsüz, dinc yaşamaq ənsə yapmaq.
boynun arxası: ənsə. ensə ənğsə. yal. yengsə.- boynuna minmək: ənsəsinə minmək: bir işi qılmağa gücləmək. darıtmaq.
boyun qaçırmaq: buruq, dönük vermək. ərinmək. arınmaq. qaçınmaq. üstələnməmək. üstünə almamaq. öhdələnməmək. üşənmək. burcanmaq. geri durmaq. çəkinmək. sakınmaq. yanaşmamaq. təmbəlləşmək.- boyun olmaq: enikləmək. yenikləmək. itaət edmək.
boyun, müti; olmaq gəm almaq.
boyun, müti; olmamaq: gəmi acıya almaq.
boyuna, qola, paltara taxılan, asılan bağ, bəzək nəsələr: asdal. yasdal. asqal. yasqal.
iş boynuna, başa, ayağa düşmək: kəndisi çözməyə gərəkinmək. kəndisi uğraşmaqdan başqa yolu qalmamaq.
bir görəv, birisinin boynuna düşmək: birinə iş düşmək.
bu evdə aşçılıqdan (aşpazlıq) sənə iş düşməyəcək.
işləri aramızda böldülər, mənə çox ağır iş düşdü.- gövərçinboynu: gövərçingöğsü: yaşıl, göy, ətrəngi arasında olan, dalqalı, dəğişgən boya.
itlərin boynuna taxılan çivili bizli dəmir boyunluq: ıltar. yıltar.- boyun olmaq: öhdədar olmaq.
bu işə boyun olmağın (öhdədar olmağın) nə olduğun dedikdə, o ipləmədi.
boynu qınına girmiş: qınıq.
boynu qınına girmiş: qınıq.
qınıq keçini qurt yemiş: qıssa boyun.
boynu yoğun: ərçomaq > nərçomaq.
boynuna almaq boyunlaşmaq. boynalmaq. boynanmaq. boyun əğmək: köçünmək. çökünmək. çökmək. enikləmək. yenikləmək. yenilmək. sınmaq. qaptırmaq. tanımaq. e;tiraf edmək: iqrar edmək.- boyun almamaq: boyununa almamaq: yatsımaq > yadsımaq. yatırmaq. yaşırmaq. danmaq. tanımamaq. saxlamaq. saklamaq. gizləmək. inkar edmək.
gördüyün yatsır, görmədiyin yaxır (suçlur. ittiham edir).
çirkin görsə, gözü yatsama (danma), söz eşitsə, qulağı.
iyilikləri yatsama, olmamışı qansama (düşünmək istəmə.
boyun almazmaq. boyundan atınmaq: gizlənmək. yatsınmaq > yadsınmaq. yatrınmat. yaşrınmaq. danınmaq. tanımazmaq. saxlamaq. saklanmaq. inkar edinmək.
boyun atqısı: qaçqol. qaşqol. boyunqat. boğqat. bobağ. boyunbağı. boyunçatı.- boyun burmaq: boyun tovlamaq. mahana, bahana gətirmək. qaçınsamaq. pozuncmaq. pozunsamaq. pozuşmaq. üzr istəmək. e;tizar.- boyun əğmə: diz çökmə. olcamışi. sınım. düşmə. təslim. yeniliş. uyma. müti;, təslim olma. bıraxma. qaptırı. inqiyad.
boyun əğmək: baltanı bıraqmaq. təslim olmaq.
boyun əğmək: qanıqmaq. qınıqmaq. qamanmaq. kəminmək.- boyun olmamaq: qaqrınmaq. qaqrışmaq. qoğrışmaq. qaçrınmaq. çikrinmək. təmbəlləşmək.
boyun sıracası, düzməsi: gəlincik.
boyunda çıxan iri bez, tumor, quddə: çığac. çığaz. çığaş. (< çıxmaq). quvatr.
itin boynuna qatılan, taxılan çivili, bizli dişli aylaq, həlqə: qatana. qadana.- qarınlı, boyunlu tüng, parç, su qabı: ibriq. qarsoğudan: sürahi.
uzun boyunlu, qulpsuz tüng, parç: qarava. kalaba. qarvalaq. qarvaki.
( qarqış sözü):
boyun soyun qurusun

BOYUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çiyinə, boyna, qola salınan salıq, şal: atqı

BOYUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğun. (bax > bodun). boyın.
boğ. boğun. boğurdaq. vicud. varlıq. ənsə.
boy. boy buxun. uzunluq. qol. uzan. uzun. qədd.
bodun: xalq. millət.
boyn. əmanət. girov. kəfil.
boyun olmaq. boynuna götürmək. kəfil olmaq. əl tutmaq:- o mənə əlin tuddu.
dəsdə.
bıçaq boynu: bıçaq dəsdəsi.
boyuna almaq: boynamaq. alışmaq. boyun qoymaq. qəbul edmək.
boyun burmaq: əf diləmək. əyilmək. sunmaq. sınmaq.
boyun çəkən: boyun dartan. inatçı. qaçan. qaçınan.
boyun əğmək: tablamaq. taplamaq. tapmaq. isdəmək. razı olmaq. ibadət edmək.
boyuna qalxmaq: boynamaq. yoldan çıxmaq. haşıralıq. həşərlənmək. diklənmək aşırılanmaq. aşıralıq. xuysuzluq.
boyun qoymaq: alışmaq. iyələşmək. könükmək. boyınsınıv. boynamaq (qanuna. işə). boyuna almaq. qəbul edmək.
boyun olmaq: ram olmaq. dincəlmək. tınqdav. boysınmaq. bəkinmək könüvmək.
{boynun arxasına
ənsə;, önünə
boğaz; deyilir}. boynun kökü. hər nəyin qalın yeri: yal.
qabların dar, uzun bölümü.
sürəhi boyunu.
təəhhüd. məsuliyyət.
bu iş mənim boynuma.
təsdə. dəsdə. tutamaq. sap. orum. hörüm. örum. hörüm. urum. kəsim.
bir örüm ot: bi örum ot. bir oraqta biçilən ot.
tutamaq. dəsdə. sap.
qılınc boynu.
pıçaq boynu.
el. toplum. millət.
boyluq. budun. boy. bozun. tuy. tuz. el. xalq. millət. qovm.
boyun bağ: boyun bağı: boyunluq. bağan. toqa.
boqmaq. boyun umar.
boyun dəğəri başınan, yerin dəğəri dağınan.
boyun qondu: el köçdü.
qonqa. gərdən.- boyun atqısı: çal. şal. çəlmə.
suçluların boyunlarına vurulan qalın tumruq: qanğ.
quşun boyun həlqəsi: qamut. hamut.
boyna almaq: zamin olmaq. mütəəhhid olmaq.
boyun əğmək: boyun bükmək: yalvarmaq.
boynı əğri: möhtac.
boyun olmaq: boynalmaq. ötəvlənmək. ödəvlənmək. öhdələnmək. zəmməsinə götürmək.
boyun:
boyununa qoymaq: boynatdırmaq. ötəvləndirmək. ödəvləndirmək. öhdələndirmək. zəmməsinə qoymaq.
boyuna taxılan həlqə: gömüldürük.
boyun uzatmaq: təslim olmaq.
boyun buran: sarı asmıya (üzümə) bənzər bir quş. şıqraq. köçgən.
boyun borcu: fərizə. vacib olan nərsə.
boyun çənbəri: köprücək deyilən gəmiklərinin üstündəki çuxur.
boyun qaşımaq: düşünmək. utanmaq. utanıb başın aşağ salmaq.
boyun kəsmək: boyun vermək: boyun əğmək. tab; olmaq.
boyuna ölçmək: boylamaq.- boyun buran: boyun bükən. cəllad. qəssab.
boyun sunmaq: uzamaq. baş qaldırmaq.
boyun eğmək: sıyınmaq. uyuşmaq. dinləmək. itaət edmək.
boyun ciq: ənsə kötü.
boyun sulda: ənsə kötü.
suv boynu: çay qıyısı.
boynuna almaq: üstlənmək

BOYUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

boru. aşımıq. aşlamıq. aşamıq. açlamıq. bağlamıq. bir nəyi başqa bir nərsiyə bağlayan, aşıran, başqa bir nərsədən açma, ayırma tikəsi. qatan. gərdən. kərdən. kavdan. kovdan