Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BÖLÜT : Arin Turkish Etimology Dictionary

əşit bölüt: əş bölüş. əşit bölüş. əşiş bölüş. qardaş paylaş. qardaş payı

BÖLÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baloz. çanğıl. kafa < qapa. daş yapılı duvarlarda, daşların arasın doldurmaq üçün işlənən kiçik daşlar

BÖLYÖNƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

< böl yönət: ayır buyur. ayrılıq sal, içinə dal. bölüb, nifaq salıb istədiyi yönə sürmək. parçala hükm ed

BÖLYÜNCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölyünci. bölünə bilən

BÖN : Arin Turkish Etimology Dictionary

avara (av ara). aval. şaşqın. çaşqın. salaq. sapaq. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. qırıq. qırt. qart.qırtalaq. qırtabaş. mat. gic. şaşqın. çaşqın. gəbə. gəvə. sadə. dışarılı. daşralı. dışqır. bir konuda yetəri, bilgisi olmamazlıq. cahillik. sadə. aldavıl. andavıl. qamqalat. qapqalat. qayta. görgüsüz. dargöz. qısgöz. qıtgöz. koryat. abdal avanaq. anayı. bozbaş. gəbə. qatraq. qaba. kötük. gödük. qırt. qafasız. başsız. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. qapsa. qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanğıra. qandıra. qaqlaq. kal. düşünməz. kavır. içi boş. başaçsız. qafaçsız. beyinsiz. anlayışsız. budala. qafası üşük, uyuşuq. qanğırıq. qanırıq.sadə. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. çağalat. qırıq. qırt. qart.qırtalaq. qırtabaş. koğalaq. kovalaq. koralaq. korkoran. qaqabaş. qaqavaş. qaqavan. qaqavac. avanaq. gic. alıq. budala. qafası üşük, uyuşuq. qanğırıq. qanırıq. qaqrıq. sadə.
anayı dümbələyi: çox avanaq, səfeh.
bön bön: səfeh səfeh

BÖN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bönğ.
iri yarı. yoğun. obur. qarınpa.
ağır bir nərsənin düşməsiylə çıxan səs.
səfeh. axmağ.
sadə.
avucaçıq. büknüt. şaşqın. alıq.
bön bön: budal. avananaq. anayi. gic. qarışmış

BÖNCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

budalaca. cacıqca ( < saçmaq). cahilcə. çaşqınca. bozbaşca. bacarmazın. bayağıca. bilgisizcə. alabaşca. aldavılca. alqınca. andavılca. avalca. anayıca. ənayicə. abdalca. avanaqca. axmaqca. kötükcə. ködükcə. görgüsüzcə. görgüsüzün. görməmişcə. koryatca. qabaca. qaba sabaca. qamqalatca. qapqalatca. qartca. qaytaca. qırıqca. qırtabaşca. qırtalaqın. qırtca. dalyaraqca. daşraca. dışraca. naşıca. dəlicə. gəbəcə. gəvəcə. gicinə. gobutca. xamına. saçıqca. salaqca. salaqın. sapaqın. savsızca. savsızın. şapşalca. şaşqınca. yoğurca. yontulmamışın. yöndəmsizin. yöndəmsizcə. qırtalaqca. amiyanə. nadanca

BÖNQE : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkme. şut

BÖNQER : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkmələyici. iyi təkmə atan

BÖNQRÜŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bönğrüşmək. böğrüşmək. münqrəşmək. qürültü edmək. manğraşmaq

BÖNLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bönlük. inəklik. ənayilik. qabalıq. axmaqlıq. koğalaqlıq. kovalaqlıq. koralaqlıq. korkoranlıq. qaqabaşlıq. qaqavaşlıq. qaqavanlıq. qaqavaclıq. avanaqlıq. giclik. alıqlıq. budalalıq. axmaqlıq. gəbəlik. qabalıq. başsızlıq. qafasızlıq. qanmazlıq. içi boşluq. başaçsızlıq. qafaçsızlıq. kavırlıq. kavıllıq. kovatlıq. (< kov. kav). beyinsizlik. qavrayışsızlıq. anlayışsızlıq. düşünməzlik. budalalıq. səfehlik. axmaqlıq. qırıqlıq. qırtlıq. qartlıq. qırtabaşlıq

BÖRÇE : Arin Turkish Etimology Dictionary

börçek. saç

BÖRÇƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

örçək. börçə. saç

BÖRÇİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dişi ördək. sona: ərkək ördək

BÖRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

örək. böyrək büqrək (bükük < bükmək). ( < burmaq).
paça. kətənəxcüvan.
xəmiri burub içinə ət, göy gövərənti qoyulan yemək.
sığara börək.
püf börək.
su börək.
qiyməli börək.
pənirli börək.
tatar börəyi.
böyrək. kek.
börək göz: bölük göz: bərək, bələk göz. ala göz. böyük iri badam göz

BÖRƏNĞUY : Arin Turkish Etimology Dictionary

burulan. girdə

BÖRİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qurd.
mücək. böcək.
qoşnusun yeməz: qurd qonşusun yeməz

BÖRİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bori.
kərəney. qərəney.
qurd.
göy böri: yəşil qurd

BÖRİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

börik.börk

BÖRQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

börk < burqamaq: bürümək. çulqamaq. ( > börk: başı çulqayan). buruq. börük. börik. qalpaq ( < qaplaq).
türk şapqası. baş geyimi. başlıq. papaq. qalpaq. təlpək. təbətəy. buraq. qalfaq. təlfəq. talbaq. qalpaq. qavuq. qoğuq. kovuq. talpaq. tüpi. tamaq. qalpaq. talbaq. təlbək. dalbaq. qalpaq. çevirmə. sarıq. sarıq.
kələk. kisə.- börk almaq: sağollaşmaq.
quturma börk: yanlı qıraqlı qalpaq.
türksüz tat olmaz, börksüz baş olmaz.
börkçi: taqqaçı. külah yapan, satan.
dəmir börk: tubulqa. davulqa. talqa. dalğa.
dəmir börk: davulqa. tubulqa.
dəmir dolbulqa: dobulğa.
qulalığı olan börk: qulaqçin.
qutarma börq: öndə arqada iki qanadı olan börq.
tor börk: hörük kimi yapılmış börk.
başa qoyulan dəmir börk: toğulğa. tavulğa. miğfər.
su börki: ilk öncə sıcaq suya daldırılmış qalınca yufqalardan yapılmış börk çeşiti.
börk qapmaq. başqasının haqqına iyələnmək.
dəridən sarıqsız, düz börk, baş geyimi: qalpaq.
börk aqaş: qalpaq qalıbı.
qoz börk: yeni doğan bəbək üçün düzənlənən şöləndən oynanan bir oyun.
börk al desənğ, baş alqan: işini artıqiylə yapmaq.
börk taqqan: yeni doğan cocuq üçün düzənlənən şöləndə oynanan bir oyun.
buxar börk: astıraqan qalpaq.
yalpaq börk: altın, sırma işləməli qadın başlığı.
cırpa börk: uzun tüklü qalpaq.
qala börk: altın işləməli qadın başlığı.
gəməği börk: içi tüklü, qırağı kürktən, tək qat dəridən yapılmış qalpaq.
qiyiz börk: keçədən yapılan şapqa.
kübə börk: tolqa. miğfər.
oxa börk: sırma işləməli qadın başlığı.
təmir börk: tulqa. miğfər

BÖRQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

börk. börük. başlıq. şapqa. tayxa. taxya. tasaq. qapuş. taqya. başlıq. börik. taqqa. başlıq. təpələk. papaq. qalınca. qalaq. çalaq. kepi. başlıq.
börkün göyə atmaq: çox sevinmək.
börk qoyan, qoyucu: papaq geydirən. qulaq kəsən.
baş qırılır, börk içində, qol qırılır, kürk içində: saxlı, gizli tutma.
börkli don: kaput ( < qap: örtük). örtgü.- börkli, tayxalı geyim: kapşen ( < qap: örtük).
üst bölümü gen, keçə börk, başlıq: baranda.
içi pambıqla doldurulmuş başlıq, börk: kavuq.
tüklü börk: qalpaq.
yeni çərilərin bir börk çeşiti: qapalat.- gecə börkü: çalçın. ərəqçin.
al börküm, ver börkün: al taxamı, ver taxavı: qaçaqoça, gizli izli, pərdə olmadan. sənli mənli. başbaşa, qaşqaşa. özlü üzlü. utanıb çəkinmədən. təkəllüfatsız. taarüfsüz.- börk, şapqa dodaqlığı, dimdikliyi, sipərliyi, ləbəliyi: qalaq
şapqamın qalağı əğilimiş.- börkün üsdə oturma: sözüvə yiyələn.
aşağısı dar, yuxarısı gen börk, kavuq çeşiti: kalafat. çalaçat. çalaqap. qazanıc. qaznac. ( qazanın tərs qoyulmuş biçimində olan börk). polis, qoşun börkü.
börk çeşitləridən: qaplaq. qablaq.- gecə börkü: taxa. taqqa.
qara başlıqlı, börklü kimsə: qarabaş.
qeçəbörk: qoşunun börk çeşitlərindən.
qorlu börk: qoruc. qıraqlı, yanlı, ləbəli börk.
börkədəkindən başa nə, başdakından börkə nə.
sümüksüz, gecə börkü: kaçol. kaçola. taxqa. taxa. taxma.- ucu sivir, soba, qoynı, qoynu (məxruti) börk: qalpaq < qablaq. qaplaq

BÖRQƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

örkəmək.
burqamaq. bürümək. çulqamaq.
köpürmək. çağlamaq

BÖRQƏNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

börkənək.gəvişmə quralının bulunduğu ikinci qarın boşluğu

BÖRQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

börkləmək.
keçə börkləmək: alçaqlamaq. görəvin alıb, qopsam (rəsmi) iş paltarın soyundurub qoğmaq

BÖRQLÜCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

börklücə. sayqıdəğər. sayqı göstərilen