Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BÖYÜYƏNDƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

olğanğanda. ululağanda

BÖYÜYÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

böyüsü.
hər nəyin irisi, yekəsi, ulası, böyüsü, böyüyü: qalamata. qalabata. qalaqata. qalaqaba. qalamar

BÖYÜYÜNCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ulğayınca. ulğayğunca. bəslənincə

BU (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< bur. qoxu. iy.
kalabur. gözəl qoxu

BU (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < bur. bürt. bürümək). buğ. buhar. buqu. iy. qoxu.
bu; yaxını göstərir.
o; uzağı göstərir.
şu; ortalığı göstərir.
bu ki: ehtimal ki.
bu qədər: uşmuna. oşmuna

BU : Arin Turkish Etimology Dictionary

mu. şu. inin. enin.- bu belə: beybələ. bu qədər.
bunula birlikdə: buna rəğmən.- bundan belə: və əmma qaldı.
bundan belə: buna baxmıyaraq: bunu saymıyaraq: lakin. və leyk. və lakin. vəli.- çox dedim, lakin (amma) genə getdi: çox dedim, bundan belə genə getdi.- burası var ki: bir də. həmdə. şurası var ki.
bu, şu cür, tür, təhər, qıllı, yalı, kimi: kəza.- işbu. elə bu. özəlliklə bu.
işbuna görə.
bu çağda: şu çağda: gəlincə. gəlmişkən. gəldikdə. şimdi. imdi. indi.
bununla birlikdə: hər nasılsa. hər nəcürsə

BUBBU : Arin Turkish Etimology Dictionary

pupu: ibik: ubuk

BUBIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gonca. gül

BUBU : Arin Turkish Etimology Dictionary

bibər. mürç

BUBUNLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bubunla bərabər: qaldı ki

BUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

uc. qıra. bucaq. yaxa. kənar

BUCAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

burcaq.
burc. quşə. dirsək. açı. zaviyə.
quytu. kovluq.
burcaq. çat. zaviyə. burc. burcaq. kövünc. künc. böğür.
qurna.
quşə. sapaq. çapaq. iğnə. topaq. kinayə.
sözüzü sapaqsız iğnəsiz söyləyin.
bu iğnəli qonuşuğa son qoyun.
iğnəli baltalı davranışlar: kinayəli, kəsgin, iti tutumlar.
(< bükək. bükük < bükmək.). bölgə.
tatar bucağı: tatar bölgəsi.
ocaq bucaq: yer yurd.
köşə. qapul. qapul.- köşə, bucaq, qucaq yastığı: yastıqcıq. yastıcıq. kiçik yastıq. qapartlama. qabartlama.
kavqa bucağı: batıda yüksələn, yağmırlı bulut.- yapraqları tüklü, gövdəsi bucaqlı bir ot: qarallıq.
ocaq bucaq: yer yurd.- beş açılı, bucaq, yanlı: beşgən.
çox bucaqlı: çox cızıqlı, zili;li: çoxgən.
dörd bucaq: hər yan. hər tərəf.
təxdəni dörd bucaq kəsmək: çaplamaq.- bucaq bucaq aramaq: bir çox yeri, sürəkli axdarmaq.
bucaq bucaq qaçmaq: yaxalanmamaq, görünməmək üçün saxlanmaq, gizlənmək.
bulam bucarlıq: kifirçilik. kəsfətkarlıq. aladanğlıq. qapalılıq. bulaşıqlıq.- qubbanın oturduğu yuvarlaq, çox bucaqlı bölüm: qasnaq.
çevrəsi qoruqlu çuxur, köşə, bucaq: qoy < kov.
yol bucağ bilmək: yol iz bilmək. yolu iyi tanımaq. görgülü, sınavlı olmaq.- yük daşımaqda işlənən dörd qollu, dörd bucaq təxdə: götürgə. təskərə

BUCAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

burcaq. quşə. küşə.
< bük + caq. bur. buruq. burcaq. burış. burçaq. poçmaq. bosmaq. burç.
biç. biçik. (biçmək) biçqaq > buçqaq > bucaq (biçilmiş yer. duvar) ucsuz bucaqsız: burçaq. biçəksiz. kəsiksiz. kəsilməz. quşə < kokovşə (qazıq).
< buruç. buruq > bükcək. quşə. burış. burc. bürç. çat. sat. künc. bürçük. bulunq. poçmək. cünq. kovşaq. kovsaq. kovsalaq. gövşək. kovlangöz. aralıq. quşə. yıxıq. cırık. üç burçaq: üç bucaq: müsәllәs.
köy. kənd.
qaytan. çay qırağındaki girintilər.
gizli bölgə.
uzaq yer.
bulunğ. bulunq. burcaq. qulaq. köşə. zaviyə.
bükcaq. cıqnaq. cınaq ( < çıq. çuq. tuq). künc. quşə. kövşə. çığnaq. çiğnaq. dirsək. əğrəm. əğrim. burun. künc. tumşuq ( t < > y ) yumşuq. tur. dur. yer. budal. qırağ. yan. inziva.
qıraq. nərsənin ocağından, ortasından qıraq olan bölüm.
ortalıq. aralıq. ortada gəzən. gəzəyən.
bucaq qıyıcı: araçı sərraf.
bucaq satıcı: aralığda gəzən satıcı.
qoltuq. qırax. kənar. yan. quytu yer.
orası bir qoltuqdur: yan yerdir.
qoltuq devlətlər: qıraxda qalan devlətlər.
gizli bucaq: saxlantı. saxlanacaq, gizlənəcək yer.
küt bucaq: gen bucaq. zaviyeyi münfəricə.
təm. dəm. qonaç. bükcək. quşə.
burcaq. tuq. tuqş. tuş. qıyın.
sivri bucaq: sivri köşə: hadd zaviyə.
bucaq bucaq: quşə bucaq: hər yan. hər tərəf.
qıyıda bucaqda: ötədə bəridə.
dörd bucaq: cəhati ərbəə. qıyan

BUCAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

burcaqlamaq. bucaq çıxarmaq.
sınarlamaq. təkləmək

BUCAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

burcaqlı. quşəli. batıcı. incitici. dəlici. iğnəli. sapaqlı. çapaqlı. topaqlı. toxunaqlı. kinayəli.
sapaqlı topaqlı, toxunaqlı, kinayəli davranmaq, qonuşmaq: iğnələmək

BUCAQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırağlanmaq. yana çəkilmək. inziva edmək

BUCAQSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ucsuz bucaqsız: kərənsiz. < kərmək ( > bikəran (fars). bikəranə (fars)). yansız. qıraqsız. sınırsız

BUCAQSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

burcaqsız. quşəsiz. iğnəsiz. sapaqsız. çapaqsız. topaqsız. toxunaqsız. kinayəsiz.
ucsuz bucaqsız: ucsuz. engin. ingin. çaxınsız. ölçüsüz. qısıtsız. sınırsız. sonsuz. çəksiz. çəkəsiz. çəkləsiz. çənəmsiz. dəngəsiz. sarımsız. açıq. azad. bağsız. alarqa ( < al: böyük). ğeyri məhdud.
ucsuz bucaqsız: genişcə. çox geniş. ingin. engin. göz alabildiyiə.
ucsuz bucaqsızlıq: inginlik. enginlik. çəksizlik. hədsizllik

BUCAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

burca. çalbır. çalqır. qalbır. qalbur. qəlbir. oğuntulu nərsəni burub əlləyib, çalxayaraq, irisin xırdasından ayırdamaq üçün işlənən girdə qasnaqlı, iri gözlü, yekə ələk

BUCRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

baldaq. həlqə. döngələk. yιğιrιk. şιğιrsιk. qurşav. yarpaq. budaq. uşaq. sap

BUCUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bucuq bucuğa: yarı yarıya. ortalayı

BUCUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçik < biç. biçilmiş. yarılmιş: yarι ( < yarmaq)

BUCUQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğucu. ceyran avcısı

BUCUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşıq. tupuq

BUCUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ovaq təfəq. ufaq təfək.
kiçik böyük qıra.
qotur