Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BUCUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bücür. butür. böylə. belə. bunun kimi. bu şəkildə. bu biçimdə

BUCUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoza.
arça bucru: çam qozası

BUÇ BUÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quşun ötməsi üçün
qüzəl gözəl; yerində söylənən bir söz.
buç buç ötə sandılaş.
buç qopuz: inləyən qopuz

BUÇAQ (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< bıçaq. biçək: kəsən

BUÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir çeşit qopuz. iyi səs verən. çox inləyən çaluq

BUÇQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tulumun alt tərəfində iplə sıxılan dəlik.
qırağ.
şalvar paçası.
paça.
kiştik buçqaqımdan dartdı: pişik paçamdan çəkti.
(çarıq yapmaq üçün) mal dərisinin ucları, biçik, ayağ bölümləri.
bucaq. açı. zaviyə.
biçik. nərsənin kəsiyi. qutr.
yer biçqağı: yer qutru.- buçqaqına tənq edməmək: kişi yerinə qoymamaq.
buçqaqdan quyqanca yavmaq: bardaqdan boşanırcasına yağmaq.
buçqaqdan baraqanca barmaq: bardaqdan boşanırcasına yağmaq

BUÇQAQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

köşələnmək

BUÇUQ EDMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

buşto edmək. biçik edmək. buştamaq. biçtəmək. doğramaq

BUÇUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

az buçuq: azdan biraz çox.
azbuçuq:
yarım yamalaq, azbuçuq bilisi belə olmamazlıq: qarabillik. bilisizlik. savadsızlıq. koryatlıq. qarakorluq

BUÇUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçik. biçuq. bıçıq. pıçıq. ( < biçik ).
yarım. gədik.
burunsuz. burnu kəsik. burnunda çapığı olan.
bıqcaq. pıqcaq. pıçaq. yarı yarpı. yarısı. yarım. yarı. çala. ala.
arac. ayqıt. əbzar.
yarıq. biçilmiş.
burnu yarıq zədəliyə deyilir.
bıçuq. bölək. bölük. bölünmüş. kəsək. kəsik. kəs. çart. tikə. tikim. tikü. tikir. parsa. parça. parçalanmış hər nərsənin yarıq, yarısı.
buçuq yarmaq: yarım ağça

BUÇUQLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

< biçikli. kəsirli

BUÇUQLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< biçiklilik. kəsirlik. yarımlıq

BUÇUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğçum. burçum. bükcüm. büçgüm.
ət xal.
biçgim. qoyunun boğazından sallanan bezlər

BUHU : Arin Turkish Etimology Dictionary

bayquş quşunun böyüyü. gecə çağı
buhu; kimi bir səslə ötür

BUJINQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çöpləmə; deyilən ağılı bir ot

BUJUQQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

sümüklü. fırtıqlı

BUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğ.
aşıc buğu

BUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğ. bıyıq. bağuq.
kərəney. boruçu. borazan. şeypur.
pir. böyük.
asma (möv), sarmaşıq kimi bitgilərdə, nərsiyə tutunmaya, dırmaşmağa yarayan sürgü, quyruq.
buxar. tüt. düd. dud. (> tond (fars)). tüstü. is. his. duman. tutman.
buğlu.
çuğ buğ: çiğ biğ. tuta düdə. duman tutan. duman düdən. tüstü püstü. boğnaq tuğnaq. boğaq tuğaq. isli hisli. darqın.
buğa gülmək: dil çıxarmaq. yansınmaq. gülnüncəmək. gülənənmək. gülməcənmək. alayalamaq. alaya qoymaq. alalamaq. ələ sərimək. ələ salmaq. əğlənmək. əklənmək. şakalanmaq.- buğa gülmək: alayalamaq. alaya qoymaq. əğlənmək. ələ sərimək.
buğu tərləmək: buğu çıxmağa, bitməyə başlamaq.
buğu yelli: burnu yelli: qurralı. kibirli. qorxusuz.
buğ altından gülmək: sezdirmədən, bəllətmədən gülmək.
buğ buraxmaq: buğ uzatmaq.
buğ burmaq: buğunu balta kəsməmək: qaslanmaq. daşmırlanmaq. daşırlanmaq. qayırlanmaq. qaşırlanmaq. qaşmırlanmaq. asnulanmaq. nazlanmaq. pozlanmaq. böbürlənmək. qurralanmaq. kibirlənmək.
buğ falı: dalqın dalqın düşünərkən buğu ilə oynamaq

BUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğ. bük. ( <
boğ.
bük.
bağlı.
burğu. ). bürkü. bürk. bükük (hava). büküşük. buruşuk. burut. bulut. qarışıq. qalın. buruq. buxar. çiğa. izqara.
buğ. bük. yorqan. örtük.
buğ. yoğun səs. kərəneyin səsi.
buxar. duman.
bük. dərd.
bük. burut. bıyıq.
ovca. oca. arxa.
keçit. gədik.
urman. tuqay. tuğay. toğay. sıx meşə.
buq. dərd.
ovca. oca. arxa.
buğ. yorqan. örtük.
saxlanbaç oyunu.
bıyıq.
buğu. buxar. tuman. duman.
< > bəy: böyük. buğa.
pox. pislik. nəcis. mürdar.
zərər. pis bir işin sonucu.
buda sizin poxuz.
sən öz poxuvu yığışdır hələ.
buğ. baş. salar. rəyis. amir.
baş buğ: sərkərdə.
buğun uzun görünməsi üçün saqqalı uzaltmaq: buğ yasdığı.
başbuğ. baş. saltər.- buğ (bıyıq) burmaq: qurulmaq. qurralanmaq. qurlanmaq. mütəkəbbir olmaq.
ağ buğ: buğu ağarmış.
buğ altından gülmək: ələ sərimək.
balıx bığı: balığın ağzından çıxan saz kimi nərsə.
beş bığ: muşmulanın bir çeşiti.
pala bıyığ: balaq bıyıq. kürək bığ.
tər bıyıq: yeni çıxmış bıyıq.
dovşan bıyıq: bir çeşit ot.
buğ (bıyıq) burmaq: qurulmaq. qurralanmaq. qurlanmaq. mütəkəbbir olmaq.
buğuya oturmaq: buxur almaq

BUQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğa. boğa. böğə.
sığır ayqırı.
qaqırman. qəhrəman.
buğa çeşitindən dev ilan: anaqonda.
böğə. batır. yiğit. igid. qaraman. qəhrəman.
bükəkli. heybətli. heykəlli. ataigid. aznavur. bağaqlı. bağtaylı. biçitli. biçitik. cığasın. çıqqınlı ( < ciq). dayqanlı. dayqınlı. durbağlı. durşutuq. durşutlu. gördəli. hörəkli. kürdəli. kürdək. kürküt. kürütlü. qabtaylı. qaqaylı. qapdallı. qapıtlı. qudruqlu. qurduqlu. qurumlu. toxduruq. toxuşlu. toxutuq. yapıtlı. yaptallı. yüklü. yükürük. yükürt. şovkətli. əzəmətli.
inəyin, camışın buğa istəməsi: kələgəlmək

BUQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

buka. buğa. boğa. buka.
hər canlının qızması.
böyük döş.
sığır ayğırı. kəl.
bükə. həlqə. işgil. kişən. kirşən. köstək. bənd. zəncir. qeyd.
gürəşçi. döğüşçü.
bükə. əjdəha. böyük ilan.
böyük. qabarιq. şişik. boğa. qopuq.
ərkək toxumluğ heyvan.
buğı. bolan. geyik. buğı. süğün. maral.
köstək. zəncir.
buxa ! gizlət !. qaçır !. qasır !. bekit !. yaşır !.
sığır, geyik kimi heyvanların ayqırı. tosunun böyügü.
hindistan;dan gətirilən bir ilac.
sığırın ayğırına deyilir.- qara buğa: manda ayqırı.
gənc buğa: buqaçar. tosun.- buğa yaprağı: sınırlı yapraq.
buğa ayqırı: qarnı yarıq

BUQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

bukac. boğac. bükəş.
buruşuq, çətin olan nərsə. zorluq. pıroblem.
hər çeşit qab. çömlək.
aşıc boğac: yemək qabı.
boğac art: zor keçitli dağ sırtı

BUQAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bardaq. kasa

BUQAÇAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

gənc buğa. tosun

BUQAĞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bukağı. buxov. buqağı. boqağı. köstək. bənd. bəd. zəncir. qeyd. kündə. köstək. ayağ bağı. köstək. bənd. bəd. zəncir. qeyd.
doğanın ayağında kündə varıdı.
bukağı vurmaq: zəncirləmək.
buxov. tuşaqu. tuşaq. düşəqü. döşəqu. köstək. bukağı. buxov. gişən