Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
BUQAĞILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bukağılıq. boğağılıq. buxovluq. atın ard ayağının buxov vurulan bilək bölümü

BUQAĞU : Arin Turkish Etimology Dictionary

bukağu. ( < bükmək. boğmaq). buxov. tüğ. zəncir

BUQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buxaq. boğaq.
boğuq. xəfələnmək. qaplanmaq. boğulma. könlü sıxılmaq.
həlqə. bənd. qolad ( > qolladə). bağ.
buxax. < boğaq. boqaq. boğaz.
bükək. boğaq. qursaq. qarın. daşlıq. çinədan

BUQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bukağ. bukav. buxov. boğağ. (< bükmək. boğmaq). tutarı. tutra. bənd. köstək.
dallı buqaqlı: qollu buqaqlı: çox ayrıntılı. çapraşıq. qarımqarışıq. qarmaqarışıq. qarmaqatışıq. qarbur. qarbura. allaq bullaq

BUQAQATURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğa ilə cütləşmək

BUQAQATURU : Arin Turkish Etimology Dictionary

iki yaşında dişi dana

BUQAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bukağı. bukağu.
qıyçı. köstək. buxov. biləkcək. biləkcə. biləklik. kələpcə.
qolada. qollada.

BUQAQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bukaği. kələpçə. atların ayağına taxılan bir çeşit köstək

BUQAQILAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bukağılamaq. boğağılamaq. bukağı vurmaq: zəncirləmək

BUQAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

buxaqlı. şişman. tombul. səmiz. bukaxlı tavuq: təpəli toyuq

BUQAQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğaqu. əl ayağa, başqa nərsələrə vurulan kələpçə

BUQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

uğal. buqğal. boqğal. boğal. boqal. boynu qısıq, qıssa, ağzı geniş sürəği ( > sürahi) içgi qabı

BUQALQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

buxalğa. sιğιnaq

BUQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bukan. bükən. buşan. buşon. tıpa. tıpaç. tapa. tapaç. təpə. təpək. tıxa. tıxac. tutac. başlıq. qapışın. qaput. qapıt. qapıc

BUQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bukan. mokan. bükən.
güclü. yenilməz.
buqan qağan: bukan kağan. mokan qağan.
boğan
alamət. işarət. iz

BUQANAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğanaq. ( <
boğ.
bük.
bağlı.
burğu. ).
boğunaq.
bərk yağış. tufan. fırtına.
buğlu buxarlı hava. bürkü

BUQANQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

buxanğu. buxov. boğanğu ( < boğmaq. bükmək). boğmaq yeri. bənd. məfsəl. köstək. zəncir

BUQANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğanmaq. buğlamaq. boğnamaq. boğaqmaq. tuğnamaq. tuğaqmaq. çiğinmək. çiğləmək. çuğamaq. çuğlamaq. tutamaq. tutlamaq. düdəmək. düdləmək. dumanmaq. dumanlamaq. tüstünmək. tüstüləmək. püstünmək. püstüləmək. isləmək hisləmək

BUQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

{buxar < bük.}.
bürkük. bükük. tütdük. boğar. qoxar. çiğa. buğ. izqara.
gizləyən.
buxara. böyük ara.
buğ. çığa. izqara. buğu. buğ.
buğuya oturmaq: buxur almaq.
buğar. boğar. köstək. bənd. zəncir.
buxar. buğ. duman. tütün.
böyükara. buxara. geniş. böyük həcimli.
ayının tabu adı.
obur. qarımpa.
buqar kəsi toysada, qözü toymaz: obur özü doysada gözü doymaz

BUQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

buxar. < bükər. büküt. bürküt. ( < bükmək). buğu. buğ. buğu. tüt. düd. dud. (> tond (fars)). tüstü. is. his. duman. tutman

BUQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

uxar. < bük. buğ. çığa. izqara

BUQARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

buxara.
buxarada
;qaraqul;; bölgəsindən gələn, qıvırcıq, uzun tüklü qoyun çeşiti: qaragul. qaragül.
qaragül kürkü: bu qoyunu

BUQARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

buxara. buqar. böyük ara

BUQARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

uxara.
böyük ara. buqar. geniş. böyük həcimli.
böyük ara

BUQARİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buxari. pişgə. {pişirkə < pişirmək}