Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ALACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

külbə. baraqa. oda. (çadırın iç bölmesi)

ALACIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

şahin. atmaca

ALAÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > alaca

ALAÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alaşa.
alçaq. yüksək olmayan. qısa boylu.
iğdiş edilmiş ərkək at

ALAÇAQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ala çağın. ala tayın. bəlirsizlik. ala toranlıq. alatorunluq

ALAÇAPQUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

alaçovqun. boran. bora. dönə dönə, bura bura əsən, yağan boran. qar, yağmur fırtınası

ALAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

öldürücü. qıyan. qıran. can alan. qatil. cəllad

ALAÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(araçıq).
alaçıq.
qara ev. çalı çırpıdan yapılmış, düzənsiz koma.
arxaçıq. qorçaq. qorça. sığınca. sığıncaq. pənəkə. pənahqah.
bürtük.
çəpər. qapar. kəpər. çevrələnmiş yer.
kərgə > çərgə. yüngül çadır. çingənə, qaraçı çadırı.
qorçaq. qorça. qorıca. qorıc. külbə.
sərapərdə. qapanca. sayavan. (> sayiban).
alaçıq qurmaq: çərgələmək. < kərgələmək.
qara ev.
çağaraq (
< çaq. çat.
< almaq). otraq, oturulan, otaq edilib alınan yer. çadır. çaqaq. ev. qara ev. çərkə. (< kərmək: kəsmək). ayrılmış yer. toğur. toğurqanma. qayma. qalıb. qabıl. qalba. qalıv. qalva. kəpə. qaqra. külübə. külbə. çadır. çardaq. baraq.
açığlıqda, orduda, meydanda qurulan alaçıq: aylaq.
alaçıq, çadır çeşiti: çaltaq. çalqat. çalçat. çalçat. ( > çar taq).
iri keçə alaçıq: buğru

ALAÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

alaçuq. çadır.
alaçuq edinmək: alaçulanmaq

ALAÇUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > alaçıq

ALAFOTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir tür yabanı ot

ALAHI : Arin Turkish Etimology Dictionary

alayın. başqaca. ayratın. ayratı. ayarlıq. ayrıt. ayırıt. arqıt. azqıt. yarqıl. yarpıq. savşıq. sovşıq. saçşıq. seçşik. çıxşıq. çıxşıt. dışqıt. alahı. müstəsnayi. istisnayi

ALAHISIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

alaysın. başqa türlü

ALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(
< almaq. 1 < aramaq: bir araya gəlmək. yığışmaq).
rüşvəçi. basmaçı. qorxudub hədələyib alan. ilgi. ilişgi. ilinti.
əğim. əğilim. düşgünlük. meyl.
bağ. oran. bağlantı. bağıntı. iş.
alaqmaq: alaq qurmaq. ilişgi qurmaq. alaqlı orqan: dəğər (mərbut) orqan. alğı olmayan ələki nərsələr danışdılar.
avlaqdan ullağan. çəpişdən kiçirək, 1 aylıq heyvan.
yoxedici. öldürücü. alıcı. avlayıcı.
saçmala. sayqal. uydurma.
alaq
çalaq: qorxuilə. saxınaq qorqaq.
kifir.
qatut.
qarışıq.
zəhərli, ağılı od. yararsız bitgilər. (> ələf).
xəyanət.
ablaq. əbləh. qaplaq. yaplaq.
yulaf. aluğ. ələf. ot.
yosun. xəzə;.
su yosunu.
alqın. dalqın. baxarkor. baxakor. çevrəsində olub bitənləri görməmək.
bağdatı alaq: qarnı boş, ac

ALAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

alağa.
ələqə ilgi. ilişgi. aşırım. ilimti. ilimtə. bağlantı. araqatnaşıq.irtibat.
tamaşa. maraq. ilgi

ALAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< alaqanlamaq: avuçlamaq).
alqış. övüş.
alaqanqa salmaq: sayqılamaq tə;rifləmək.
avuc. sıxım. çəpik.
quralağan: qur
alaqan: əli boş

ALAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

alağan.
alağan valağan. evsiz eşiksiz. avara. qırbal. qırban.
qabil.
sıxım. avuç.
alğan. utan. açan. fatih

ALAQANDAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

saplanmış

ALAQANLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

avuclamaq

ALAQANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alağanlıq. qabiliyyət

ALAQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

alağar. alağar.
alınğan. sarğaq. oyunçu. oyanığ. tetik. sezqic. duyağar. duyar. duyarlı. etgin. təpgin. deşgin. dəğgin. izgin. əzgin. toxnu. incik. hissili. həssas.
hafizə. duyağar. düşünüklü. həssas

ALAQARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

alatoğan. bir çeşit qarqa

ALAQARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

pambıq qozasının kalı. korasığ

ALAQARIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alqarış > alayiş.
bulaşıq.
havalı. içi boş. yalançı süs. göstəriş

ALAQARQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraqura. qırmızımtıl külrəngli bir quş.
alaqarqa çeşiti: çığrıq