Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BURQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

burkan. > böhran. bulanıqlıq. bulanıq

BURQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

urğan. burği. burğuş. aylavlı. girdab. aylançaq. dolançaq. dolanbaç. aylanlı. burumiçox. aylanıb tavlanıb

BURQANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

burxanlıq. baştaqlıq. axudluq. yaxutluq. mallalıq

BURQANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bulanmaq. pozulmaq

BURQAŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

burşuq. bükülmüş. bükük. qıvrım. dolaşıq

BURQAŞQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dalqaşan. dalaşqan talaşqan. dal ba dallaşan. boğuşqan. qapışqan. savaşqan. savqaşqan. qovqalaşçı. qavqalaşçı. çəkişgən. çəkişbəkişçi

BURQAŞLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < buraxmaq). butatmaq. pütrətmək. darğıtmaq. dağıtmaq. dalğatmaq. pərişan edmək

BURQAŞLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

urğaşlanmaq. burşaqlanmaq. burğaclanmaq. qarğışıqanmaq. qarma qarışıq olmaq

BURQAŞMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dalaş. talaş. dalqaş. dal ba dallaşma. yaxalaşma. əlbəyaxalaşma. boğuşma. qapışma. ısırışma. savaşma. savqaşma. qovqalaşma. qavqalaşma. çəkişmə. çəkişbəkişmə

BURQAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buruşmaq. qıvrılmaq

BURQAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

talaşmaq. dalaşmaq. dalqaşmaq. dal ba dal olmaq. yaxalaşmaq. əlbəyaxalaşmaq. boğuşmaq. qapışmaq. ısırışmaq. savaşmaq. savqaşmaq. qovqalaşmaq. qavqalaşmaq. çəkişmək. çəkişbəkişmək

BURQAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bük. heykəl.
bük. büt.
bük. sənəm.
atolyə.
niqarxana

BURQAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

büt. yontu. yonut. yonat. biçit. çalıq. çapıl. çapıt. balıq. balaq. baltıq (< balmaq: kəsmək). daşbiç. daşçap. daşqar. bəngidaş. bəngüdaş. tikmədaş. anıt. anıtdaş. andaşıt. anıdaş. andaş. daşbiç. daşqar. heykəl. micəssəmə. abidə.
orda. ordaq. qoyut. durat. balıq. balıt. bağlat. bağıt. barat. boluş. bolut. ölçüt. qırma. qırtı. qırıt. kərmə. kərim. kəsmə. kəsim. kəsit. aydat. dərit. darat. deyit. yarıt. yartı. yarqı. yarıq. yarlıq. yarma. yonat. anlıq. hökm. qərar. qanış. qanı. inanc. oyu. oyuş. oyuq. düşüncə. qənaət

BURQATA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalınlıq ölçüsü

BURQATLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tapıncaq. somiə. məçid

BURQAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

burğaz.
burğuz. sarı.
qala. kiçik şəhər

BURQİ (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< burqu. burmaq. burma bir çeşit girdə çörək

BURQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğri buqar, buqar buraq qırışıq. nərsə.
burqi ər: əkşi üz

BURQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

urği.
burğan. burğuş. aylavlı. girdab. aylançaq. dolançaq. dolanbaç. aylanlı. burumiçox. aylanıb tavlanıb.
üşki. deşən. direl. mətə

BURQILMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

burxılma. boşunma. qaşınma. ötrünmə

BURQITMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üz buruşturmaq, əkşitmək. üzüvü burqıtma

BURQLANMAMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

burqusuz

BURQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükmək

BURQSURAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

borqsuramaq. burum burum çıxmaq

BURQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

mətə. ivli çivi. buraraq, qıvıraraq dəlik deşik açma ayqıtı.
şüşə tıpa, təpəcək, tıxacağı çıxarmağa özəl ayqıt. tirbuşun.
sazlarda telləri gərmə ayqıtı. aşıq.
(burnuzdan olur) şeypur. gövdüm. kövdüm > (qav dom (fars)).
sümbə.
açana. dəlgəc. dəlgi. dəlik açma ayqıtı. mətə.
bur. piç. dolam.
çalınan çivinin, mıxın, burqunun, piçin tutdurulması üçün, duvara yerləşdirilən tikə, parça, təxdə, ruplak: taqoz. taxoz ( < taxmaq). qısqı.
buru. piç. piş. dolam. toğlama. tovlama. fırlama.
ucuna burqu taxılmış, dəlik deşik açma ayqıtı: dəlgi. direl.- burqu, piç yeri açmaq: qılavuz açmaq