Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BURTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

burdurmaq.əxdələtmək. iğdişlətmək

BURTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

urdurmaq. iğdiş etdirmək enətmək

BURTURMAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

urdurmay. burmadan. dosdoğru. çevirmədən.
söznü burdurmay aytmaq: sözü dosdoğru söylə

BURTUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uruşmaq.
bütrüşmək. pütrüşmək. pıtraşmaq. bütrüşmək. butraşmaq. dalaşmaq. dartışmaq. qolları, dalları birbirinə girişmək

BURTUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

burcuz. murtuz. mərcümək.
yabanı mərcümək: qaraişgilli

BURTUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

urduz. baxca. bostan

BURU : Arin Turkish Etimology Dictionary

burqu. piç. piş. dolam. toğlama. tovlama. fırlama.
qoxu.
buru dördbiryanı çağdı: həryana yayıldı, dağıldı

BURU : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağrı. sancı. sızı.
buru tutmaq: ağrısı tutmaq. oğlan burusu: oğlan ağrısı doğum ağrısı.
burunti. burma. buruş. bağırsağ qarında olan sancı, acı

BURUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraburuc. qaraburcu. qaraca. kiçik dənəli olan

BURUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

burcu.
bürücü. gözəl. dilmə. diləm. gözəl qoxu.
bunaltıcı. bulantıcı. sıxıcı. boğucu. rahatsız edici.
bunaltıcı. bulantıcı. sıxıcı. boğucu. rahatsız edici.
burcu. bürücü. gözəl. dilmə. diləm. gözəl qoxu

BURUQ VERMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağnaq vermək. iz itirtmək:
dovşan iz buruq verdi hara getdiyi bilinmir

BURUQ YIĞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əmri nəhy

BURUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğaz. bıqıq. bükük. sıxıntı. dolqun. doluq. dolqaq. qıyınlıq. qınlıq.
bürük. uçqur. torbanın ağzın bağlayan boğac.
qırğın. alınğan.
burulub incimiş, acımış.
buruq qol.
ağız buruşduran.
girdə. dəğrə. burulan hər nə.
zavar.
buruqlu parça, süfrə, yəmşək.
boğum. oğruq. uğruq. ovruq.
bağ. bağıc. boğuc.
xacə. bükin. bükülmüş. ənin. enik. iğdiş.
ulun. burul.
sancı. qulunc. urman. tolaq. tolqay. çəki. dərd. ələm.
yuvar. kündələnq. əğri. kəc. piç.
büküm. büklüm. tolqaş. dolaş.
əkşi. kəkrəmsi. qalın.
yolun buruq, virajlı bölümü: cinqiriq.
kəkrə. dadı acımtıraq. əkşimiş. ağız yığıcı olan (heyvaya tay)

BURUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buruk.
dolambac. dolamac. çalaçın. qulaqçın. qıvrıq. sarmal. sarmaşıl. girdəvə. girdəvər. ilankavı. ilan kimi burulan. marpiç. hələzoni.
qantıl. qantın. qantam. qantama. ildik. qırtcan.
buruq vermək: qantınlamaq. qantın edmək. qantın vermək. qantın atmaq. ildik vermək. qırtcan vermək. aldatmaq. dolandırmaq. yalan söyləmək, satmaq.
yürüm. fətva.
buran, gəs, qamaşdıran iy, qoxu, dad.
dad.
qoxu. iy. is.
bükük. bükrük.
buruq, dönük vermək: burcanmaq. qaçınmaq. dolandırmaq.
buruq vermək: döndərmək. yönətmək. çevirmək. qıvırmaq. bükmək.
yolun sola büküb getdi.
buruq vermək: döndərmək. yönətmək. çevirmək. qıvırmaq. bükmək.
yolun sola büküb getdi.
buruq, dönük vermək: burcanmaq. ərinmək. arınmaq. qaçınmaq. üstələnməmək. üstünə almamaq. öhdələnməmək. üşənmək. boyun qaçırmaq. geri durmaq. çəkinmək. sakınmaq. yanaşmamaq. təmbəlləşmək.- acımsı, acımtıraq, əkşimiş, buruq dad: kəkrə. kəkrəş. dil buran. gəs

BURUQLAŞTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buruğlaşdırmaq. burğalaşdırmaq. burğulaşdırmaq. bükdələşdirmək. boğrəncləşdirmək. döğşüqüştürmək. buruşturmaq. dolqaşıtdırmaq. dolaşdırmaq. qarmaşıqlaşdırmaq. çətinləşdirmək