Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BURUNLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uzun burunlu. ulu burunlu

BURUNLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buruna vurmaq. burundan tutmaq.
buruşmaq. (yüz) buruşmaq.
buğlandırmaq. qoxutaraq yellənmək.
iylənmək.
dannamaq. pis qarşılamaq: pis yola salmaq

BURUNLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

kibirli. qururlu.
ucli. kibirli.
əğri burunlu: qılcaburun.
qaqa burunlu: quntburun

BURUNLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buruntuq. burunluq. burunsalıq. gəm.
başlığının burun üsdə düşən bölümü.
qapının burunluğu: qapının önlüyü, ön bölümü, qabaqlığı.
dəvə burunluğu: burunduruq

BURUNMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ulanma. bunama. sıxılma. darılma. çaşırma. qarışma.
büzünmə. bükünmə. qıvrılma. qırqınma. istəməmə. sevməmə. dadalmama. dadlanmama. bəğənməmə. uğranmama. sininməmə. sınınmama. yatsınmama. məmnun olmama.şadlanmama. xoşlamama. xoşlanmama. xoşnud olmama. razılaşmama. kefalmama. işme;zaz

BURUNMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buru. bağırsağ qarında olan sancı, acı: burma. buruş. burunti

BURUNMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

> bırumənd. salıqalı. çıxarlı. iste;dadlı. qərihəli. qablat. qabiliyyətli. burunman ( > bırumənd (fars))

BURUNRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir az öncə. bir az tez.
burunraq gəlseydin, burdaydı.
burunraq gəlin.
burunraq yetginlik

BURUNSALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başlığının burun üsdə düşən bölümü.
burunduq: burunduruq. çətin atları tumarlarkən saxlamaq üçün burunlarını sıxmağa yarar qısqaç.
qammos. gəm. heyvanın ağzına geçirilən iptən yapılma gəm. dişindiriq. dişindiriq. gəm.
heyvanlar üçün çubuqtan örülmüş burunsalıq: qummos

BURUNTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

burma. bağırsağ qarında olan sancı, acı. buru

BURUNTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarnın yellənməsi. kolik

BURUNTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

burma aracı. qısqac. atı sıx tutmaq ötür, burunlarını sıxmaya işlənən qısqac.
tutğaq. giriftarlıq. əzab. dərd. incik

BURUNTUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

urunduq. burunduruq.
yular.
it yada başqa heyvanların ısırmamaları üçün ağızlarına taxılan ağızlıq.
burunsalıq. çətin atları tumarlarkən saxlamaq üçün burunlarını sıxmağa yarar qısqaç.
buruna keçirilən yular. yular. ovsar

BURUNTUQUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

urunduqun.
birinci. əvvəldən. başda. öncədən.
burunduğun ora gedin sonra.
əsgi. qədim

BURUNTURUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

urunduruq. burunduq.
burunsalıq. çətin atları tumarlarkən saxlamaq üçün burunlarını sıxmağa yarar qısqaç.
dəvə burunluğu.
dəvənin, yaramaz heyvanların burunlarına keçirilən həlqə, toğanaq.
komandan. sipəhsalar

BURUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bur. bursi (bur+ uş < > bur + si (ıs < metatez > sı).
buruş yarış olmaq: buruş buruş olmaq. çox burulmaq. sölpümək.
əğri. bükük.
qırış. qırıt. kaprisli. nazlı.
tərs. qanmaz. danqaz. söz haqqı tanımayan.
burunti. burma. buru. bağırsağ qarında olan sancı, acı.
buruş öküz tərsinə dartar: tərs öküz tərs tərəfə çəkər.
buruş baş: burşaq. qalınqafa. tikbaşlı. tərs

BURUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bürgü. burquş.
dürgü. dürmə. dürüm. büklüm. büküntü. qıvrım. qıvrıntı. qat. qalaq.
qoxu. pis iy

BURUŞAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

buruş baş. burşaq. qalınqafa. tikbaşlı. tərs

BURUŞAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

buyruşan. sarışan. sayrışan

BURUŞQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

pərişan (fars). barışan. ürpək. tükləri biz biz, miz miz şişmiş. qarışıq. durmu

BURUŞQANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

> pərişanlıq. tədirginlik. didərginlik. bulantı. bulanma. bunalma. bunaltı. sıxıntı

BURUŞQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

yıxıla qalxa. düşəvir. düşəver. çətin. gücünlü. zorunlu. toxa. güclüklə, zorluqla yapınan iş.
düşəverə yolu başa çatdırdıq. qüclük:
güclüklə, zorluqla yapınan iş: yıxıla qalxa

BURUŞQILINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düşəvirmək. çətinliyə düşmək. gücənmək. zorlanmaq

BURUŞQILLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düşəvirlik < > düşəverlik. gərək. girək. işgil. müşgül. çətinlik. çıxılmazlıq. güclük. zorluq. güclüklə, zorluqla yapınan iş

BURUŞQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

buruqşın > pərişan, bunalmış, bulanmış, burulmış, burulmış, qarşıq durumda: bunqun. bulqun. bulaqın. bunlu. bullaq. burulqın. burlaqın