Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ALAQŞAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alaqışmaq. birbiri üzərinə qalxışmaq, qoğzanmaq. qarışmaq

ALAQTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alaqdamaq. baxınmaq. qorxaraq baxmaq

ALAQULA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ala bula. rəh bə rəh. çeşitli.alacalı. qarışıq rənglı. alacalı bulacalı. boyasıq. nimrəng. xallı mallı. bənəkli.
çirkin. qaba

ALAQULALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəngəsiz. alt üstlük. darma dağınlık

ALAQUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağ göy alaquş

ALAQUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

alaqud.(< al. ul.). özəl. ayrı. xisusi. istisnayi

ALAQUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

batıq. basıq. batqın. bulqın. bulın. bulanıq. fasid. altaq. tutuq. mürdar

ALAQÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ala gün. gün ortası

ALAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

alat. yaxcı olmayan. pisik. kötük. yaxışsız. yaxmaz. yarmaz. qınaq. qınalı. qınalıq. qaqqıc. qaqlıc. qaqılıc. qaqcın. qamıq. qarmıq. qatıq. qartıq. tıq. bıq. qəbeh

ALALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

səs küy. hay küy. hay küy. hoy. savaş hay küyü.
alacalanma. bənəklərlə örtülmək. alala qulala: dəngəsiz.
gəlincik. köknar. ağçam. qızqandaq.
qanğılız

ALALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qızılbaş.
lalə. gəlincik. gülğanı. köknar. göknar. ağçam. qızqandaq.
lala. lalə.gəlinalı. gəlinəli. gəlincək. gəlingülü. gəlincik çiçəyi. gəlinciğəri. küpqıran. qızalaq. gülgülü. gülgülüm. küpəpartladan. qabqıran. qadınbaşı. qadıbaşı. qabsındıran.
qızıl gül. şəqayiq

ALALAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

lalaç. al, qırmızı, incə parça

ALALAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

desisə. totiə. duzağ. aldağ. oyun. dolab. qandağ. batqal. tələ. qapan. düzənləmə. düzmə. düzməcə. kələk. əğrib. giriz. gizir. girişim. biçənək. pusu.
düzənləmə. desisə. totiə. duzağ

ALALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alağlamaq.
xəyanət edmək.
alayalamaq. alaya qoymaq. ələ sərimək. ələ salmaq. buğa gülmək. dil çıxarmaq. yansınmaq. əğlənmək. əklənmək. şakalanmaq. gülnüncəmək. gülənənmək. gülməcənmək.
rəng, bənəklə görnüşün dəğişdirmək.
ört basır edmək. gizləmək.pəçələmək

ALALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

(> aludə (fars)). aluğdə < alqın. qarşıq. qarışıq. çalalı. çallaq. bulaşıq. bulaşmış. alacalı. dəngəsiz. dalqınlıq. ala bula.
alalı beləli:
ala çuba. bənəkli.
alacalı. qolansıman. qolan.
əsgik, alçaq, bulaşıq, alalı, alada, irgənc, çirkin kişi: qamıq. qarmıq. qatıq. qartıq. yaramaz. arın, aras olmayan. pəlid

ALALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alaylıq. oynağı. örnəyi. ərnəc. ərnək. rişqand. irişgən. ərişgən. əğcək. əğincək. dolaşlıq. yansılıq. ələsalma. ələsarma. məsqərə. təməsxür.
ayrılıq. zidlik

ALALLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çinli at yılxısı

ALAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< al: alp.).
əcələ. ivik
çivik. tələsik.
alam !: yüyrək !. yeyin !. tez !. irəli !. yallah !.
alam çalam: tələsik (bu sözlər itiligi. yeyinligi göstərir). ala
ala: çala
çala: çapa
çapa: tələm
tələsik.
alam saat: tez. irəli. dəyqəsində. alam indi. lap indi. elə indi.
aman. möhlət. çağ. fürsət.
bir alam tapdsam.
alam vermədən.
alam alam: bala bala.
izzət. sayqı. hörmət.
çox alamlı kişi.
alamı aləmə sığmaz.
alam qazanmaq.
dərman. ilac. toxdatıcı.
hər dərdə bir alam vardı.
səbr. taqət. hövsələ. sültə.
alamın çoxu almaqdan qoyar.
yetgi. yetgə. yeti. ərk. ərkə. güc. zor. çətin. ağır. sarp. sərt. yalçın. yorucu. nifuz.
aləm. evrən.
güc. quvvət

ALAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< al)pis. xor. kor

ALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ulamaq. batırmaq. (> aludən (fars)).
bacarmaq. başarmaq. bəcərmək. becərmək. (təvanüstən)

ALAMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

almamaq. götürəməmək. çəkəməmək.
doluya qoyursan alamır, boş qoyursan, dolamır: düşünülən yolların heç biri çözüm, çıxış yolu sağlamamaq, düzəltməmək.
baş alamamaq: bir cür özün qurtaramamaq.
ası, uyar, fayda güdülən nərsədən, istədiyin alamamaq: güvəndiyi dağlara qar yağmaq

ALAMAN ALAXAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

alamıq. avara. yersiz işsiz. aralıq kişi.dərbi dağan. yağmalanmış. dağılmış.
alaman alaxan qaldım

ALAMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

de alman: deyüməzin. diyə bilməz.
de almayğu: deyə bilərmi

ALAMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gənəlliklə bu ad bir
;kişiyə;; ya
;elə;; verilir ki, evsiz eşiksiz olub.
;tutanı yıxar. qaçanı vurar;; kimi, çapılçılıq yapmaqla yaşam sürür. daha
alaman alaxan; da deyilir.
alamançı. soyqunçu. qaraqçı. basmaçı. basqınçı. oğru.
saldırı. ataq. axın. çapıl. soyqun. yağma.
qarqaşa. qarışıq. anarşı. düzümsüzlük.
yalpı alaman: toplu. qarışıq.
yortavul. ilqaraq. yortağıl. öndə ilqar, həmlə edən çirik.
çərik. çəri. qoşun.
hərki hərkilik. pozuq, qarışıq düzüm, durum, orqan.
alman. qaptıv. (kəptiv (latin). əsir.
artlaman. qaraqçı. qaltaman. alaman. artlaman. qaraqçı. qaltaman. qaraman. yol kəsici. yol kəsən. soyqunçu. oğru.
qaltaman. artlaman. qaraqçı. yol kəsən.
alıb, qoparıb dağırdan. qaramançı. yağmaçı. qarətçi. qəssab

ALAMANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiçik gəmi.
böyük qayıq.
böyük balıq ağı