Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BUŞQUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

şagird. öğrənci. çöməz. çıraq

BUŞQUTLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tuşqutlanmaq. usdalanmaq.
buşqutlanmaq. şayırd, çıraq, çöməz yiyəsi olmaq

BUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

> buşmaq. buqmaq. bıqmaq.
bu iş məni buşdurdu.
buqmaq. bıqmaq. usanmaq.
buşub darındı: bıqıb sıxıldı.
qızmaq. hirslənmək

BUŞMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bukman. üzüntü. tasa. kədər.
buşman bolmaq: üzgün, tasalı, kədərli olmaq.
buşman edmək: üzmək

BUŞON : Arin Turkish Etimology Dictionary

buşan. bukan. bükən. tıpa. tapa. tapaç. təpə. təpəç. təpək. tıxa. tıxac. tutac. başlıq. buşan. buşon. bukan. bükən. qapışın. qaput. qapıt. qapıc

BUŞTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

büştəmək: ( ş < > k) büktəmək.
bükülüb bərkimək. tündləşmək. qəkizləşmək.
bıqmaq. doymaq. incimək.
buşto edmək. buçuq edmək. biçik edmək. biçtəmək. doğramaq

BUŞTO EDMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

buçuq edmək. biçik edmək. buştamaq. biçtəmək. doğramaq.
qırcınnı ayranqa buştu etib aşarqa beq süyəmə: əkməği yoğurda doğrayıb yeməyə çox sevirəm

BUŞTUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uşduq. bukduq. çaput. paçavra.
buşduq edmək: içinə tıqışdırmaq

BUŞTUQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uşduqlamaq. biçtikləmək. çıtıqləmək. parça qoparmaq

BUŞU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qızıq. hirs

BUŞUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

büküş. üzüntü. kədər.
buşuc edmək: üzülmək

BUŞULQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

əli işə yatqın. usda

BUŞURQAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qızmaq. hirslənmək. sıxılmaq. darıxmaq: tək oturub buşurqadı

BUŞURQATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uşurğatmaq. büktürmək. bıqdırmaq. incitmək

BUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bud.
( < bit). tikə. düğün. dal. budağ. bacaq.
( < bütün). dolu. but çıxmaq: başarmaq.
yaxcı bahalı ərməğan. muştuluğn
;borc;; olsun:
;borc;; sözü əslində;;but < > ka;; olmalıdı: bu o deməkdi ki muştuluğun yaxcı bir nərsə olsun (qoyun kimi) ?.
ayağ.
bacaq.
bağındaş. bağda. dizdən yuxarı bölüm. oyluq.
budun gəmiyi: uma gəmiyi. umaça. uma.
qurt. qurdun gizli, babu adı.
böyük, dəğərli daş.
sovqat. sovğat. ərməğan. yarmağan. ərməğan. töhvə. artut.
budun yuxarı bölümü: yancıq. qalçaq. qalça. göt.
oyluğun (budun) yuxarısında qatlaq yerləri: qısıq.
cocuğun qısıqları pişmiş.
iki butun at edmək: yaya dolaşmaq

BUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bud. sağır. sağrı. heyvanların ayağının ətli, dolqun bölümü. uyluq.
budun (uyluq) yuvarlaq olan yuxarı bölümü. götün tayları: almacıq. bud.
uyluq. utluq. oyluq.- budun yuxarı bölümü: köpəl. kəpəl. kəfəl. almalıq. almacıq. sağır.- əti budu yerində: ətinə dolqun. şişmanca. tıqnaz.
əti nə, budu nə: gücü yetməz. artıq nərsə gözləniləməz.- yağsız, bud əti: qara ət. balça əti: kas əti: mahiçə əti.
gəlinbudu: qadın budu. küfdə çeşiti.
qadın budu: xanım budu: uzun biçimli qarpız, qabaq.
qarnın altı, uyluğun, budun üst bölümü: qasıq.- mal qaranın budü, qarınla diz (dizlə qasıq) araşındaki bölüm: qaçaq.
qaçqlı biri: budları ətli olan

BUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

ud. bax > buta.
uyluq. qaba diz. dizin yuxarısı.
kök. dip. parça. qol.
budaq. qurup.
bacaq. qıç.
satan. bacaq. bütün bacaq budu.
bud bud olmaq. açılmaq. budaşmaq. buduşmaq. ayrılmaq

BUTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

buda. ( < butlamaq: balalamaq).
pota: but: uşaq: balaca: oğul: oğaq: çiçik.
budax. ağacın qolu. çiçik bitgi koması. darmağ. qanat. qol. ayrıq. sap. bölük. tikə. parça. qab.
baydaq. fürsət.
hərnərsənin üstündə olan oyuq qoyuq. qazıq qozuq tikiş iş iz. rəsm. nəqqaşi. ( > bute. butəkari).
bud. qıç.
buduk. bala. dəvə balası.
baldaq. həlqə. döngələk. bucra. yιğιrιk. şιğιrsιk. qurşav.
yapraq.
büktə. bükət. qoyumçu (zərgər) qalıbı.
hədəf. amac. təmük.
(qızılçı butası). soxa.
oğuz. uşaq. cocuq. kiçik. yavrı. bala. beçə ( > bəççə (fars)). törüm. torum. iki yaşında dəvə. daylaq. taylaq.
kök. dib.
oğul.
butam mənim: oğlum mənim.
butalaq. torum. törum. dəvə balası, yavrusu.
urqaçı buta, butalaq: tişi torum: dişi törum

BUTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

uda. bax > buta.
buda: şaqqala. yırt dağıt

BUTACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

udacıq. budaqcıq

BUTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

budağ. ( < boğaq. boğdaq. boğlaq)
ağaclarda olan düğün, boğun.
bu boğumdan çıxan dal.
təxdələrdə dalın çıxdığı yerindən qalan iz.
sal. səğə. baldağ.
dal. çanğal. çəngəl.
sal. səğə. baldağ.
dal. oxra. oxraq.
qol budağın sındırmaq: qanat qırmaq.- o daldan budağa, o dağdan bu dağa.
dişbudaq.
dişbudağ ağacı: qars.- qırğ budağ: kəsət.
dal budaq saldırmaq: dallandırmaq.- dal budaq salmaq, atmaq: dallanmaq. dallanıb budaqlanmaq. yayqınlaşmaq. genişlənmək.
dal budaq edmək: parçalamaq

BUTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

budaq. buqdaq. butıq. boğdaq. tomurcuq. dal. hər nəyin şişən yeri. düğün. uqdə. çubuq. dəğənək. dal.
butaq butaq olmaq: butramaq.
dallanmış, budalmış budalar, sürgünlər: budal

BUTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

udaq. buğdaq. boğdaq ( < buq. boğ. bük).
bax > buta.
dal. butıq.
ağac budağı. quşqamış.
sərt dal parçası. güc, sərtlik, dayanıqlılığı göstərir.
boğuk, incə kiçik dal.
qol. üzv.
dal. bölük. takım. qısım. qaç. şö;bə.
budaqları kəsdirmək: budatmaq. budaqdadmaq. budaqlatmaq. budaxlatmaq.
gözünü budaqdan əsir gəməmək: hər nərsəyə qarşı qoşmaq

BUTAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

butka. qarın. qurasaq. mə;də

BUTAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

budamaq. butıqlamaq. butımaq. budaqlanmaq. qolları ayrılmaq.
tomurcuqlanmaq