Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
BUVAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bukav. ( < bukmaq). bulutlu, qapalı nərsə, hava. qışın sisli havalarda bitgiləri, toprağın üzərini qaplayan incə buz qatı. sisli soğuq havada qırağı biçimində yağan yumuşaq qar

BUVAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğal. boğul. boğqal. soluq. boyasız. rəngsiz.
buval bolmaq: boğumtulmaq. qurumaq. solmaq.
buval edmək: gəvşətmək. pörsütmək

BUVAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğaz. hamilə. gəbə

BUVQALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əsgidən savaşta düşmanın üzərinə altılan ağ. duzağ

BUVQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

asm. nəfəs darlığı. göğüs daralması

BUVMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğmaq. sıxmaq

BUVUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilək.
buvun ciq: bilək əkləmi.
buvun mincaq: romatizmadan qoruduğuna inanılan, biləğe taxılan boncuqlar.
buvun saqat: qol saatı.
buvun tüymə: qol düğməsi.
boğun. taxıl saplarında əkləm yerləri.
buvun ayırmaq: taxılın böyüyüb, sapının boğum boğum olması

BUYA (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< boya\ bur\ buyaci

BUYAXQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

< bu + yaq: yön. buyana

BUYAQTİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< bu + yan: yön. buyandan

BUYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

muyan.
qut. baxt. mutluluq.
səvap. xeyir.
dayanıq. muqavimət

BUYANTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qutlu. bəxdi açıq

BUYBAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

burbamaq. yubamaq. savsaqlamaq

BUYLANC : Arin Turkish Etimology Dictionary

aylanc buylanc: aylavlı. aylanclı. aylaşlı. qιvrımlı. dolambaçlı. aylanc buylanc. virajlı

BUYMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çox üşümək. donmaq.
bükmək. burmaq. oynamaq.
budmaq. donmaq. ölmək

BUYNA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qayıqlarda dümən, sükan, fərman yerinə işlənən yarım kürək balaq.
boyna palası.
boyna vurmaq: qayığı yoldan böylə çevirmək

BUYNUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

- buynuz çəkmək: diş görsətmək. qorxutmaq. təhdid edmək.- heyvanların buynuzundan düzələn bardaq: yala. yalığ. qədəh. ayaq.
həcəmətçilərin işlədən buynuzu: küpə. kovba.
içi boşatılmış inək buynuzu: baluğ. bəlük.
sığır buynuzu: çıvqa.
buynuzlu qoyun: kəlin qoyun. kəlin. qoç.
ağbuynuz: qabığı soyulmuş quru ağac.
iri buynuzlu malqara.- qıssa buynuzlu heyvan: qabaq

BUYNUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buynuzları ay biçimində olan təkə, qoç: aybaş

BUYNUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(yn < > qn < > nq) bunquz.
qartuq. qarın. qarun. həcəmət. qırın. qırıq dala oxşarlığından böylə ad alır.
qoç buynuzu:
bitgi adı. əklilol məlik otunun çeşiti.
top qundağında, parça tıxılacaq güclü çəngəl.
iki qulaqlı paltar asqısı. evlərdə bəzək kimidə kullanır.
buynuzdan olub, kürəyi çırtıb qan alma aracı: tüngü. tanqu. kərəniz. həcəmət ayqıtı.
buynuzdan düzələn sağır, bardaq: qaltuq.- quru buynuz: banka. gövdənin ağrıyan yerinə, çırtmadan buynuzdan, sırçadan olub, salınan qabcıq.
sızıya quru buynuz çəkin.
buynuz çəkmək: həcəmət edmək. çırtıb bankalamaq.
qoç buynuzu: yonca çeşitlərindən.
(geyik buynuzu.
keçi buynuzu): göy adlarından

BUYNUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

güyrə. quyra.
buynuzları geriyə doğru bükülmüş qoyun: baqsar.
buynuzsuz qoyun: tumaq.
buynuzları geriyə doğru bükülmüş qoyun: baqsar.
buynuzları önə doğru uzayan qoyun: alçıbaş.
tək buynuzlu: alçü.
buynuzları gözlərinə doğru əğilmiş heyvan: qılmay.
buynuzsuz geçi, inək: qıday.
buynuzsuz geçi, qoyun: gödəy.
qılca müyüz: əğri buynuzlu inək