Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

büyü. büki. ( < bükmək).
arqaş. ovsun.
bükə. başçı xatın. babalu.
büklü, gizli diləkli iş görən, davranan. yaltaq. çaplus.
bücə. bükəc. bürkəc. döndərmə. devirmə. ağtarma.
büci edmək: birdən çevirib ağtarmaq, tökmək

BÜCİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bücətmək. bükəctəmək. bürkəctmək. döndərmətmək. devirtmək. ağtarmatmaq

BÜCÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bücü büyü edən nərsə: albastı. qarabastı. xoxan. umma. ummacı. cin

BÜCÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bucur.
butür. böylə. belə. bunun kimi. bu şəkildə. bu biçimdə.
bodur. qıssa. ufaq təfəq

BÜCÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

külə. kəltəbaqay. kəltə. basar. bəsdə boy. güdə boy. qoduk. kotiğan. qoyuq. kodö. koyduk. töpös. mıkır. karsaq. qιsraq. pistək. pindək

BÜCÜRLÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bodurluq. qıssalıq

BÜCÜŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əciş bücüş: əğri büğrü. qant qunt. qantın quntun. qayta quyta. qanqal. çarpıq

BÜÇQÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

büçgüm. bükcüm. burçum. burçum. buğçum. buçum.
ət xal.
biçgim. qoyunun boğazından sallanan bezlər

BÜÇNÜL : Arin Turkish Etimology Dictionary

> boncol < biçlin < > biçnil > biçik. oğraq. dəğməz. möhməl

BÜÇÜLGƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

pitik. sənəd. hüccət

BÜÇÜLQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

büçülgə. bəlgit. yapta. yapat. qanıt. tanıt. hüccət. dəlil. bürhan. isbat

BÜKÜCÜLÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükücülük. bügüçülük. sehirçilik. ovsunçuluq. arpağçılıq

BÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bük.
həlqə.
boru. küng. güh.
çalılıq. sıx ağaclıq, çalılıq.
qatbüq: (
qatbük olmaq: beli bükülmək)

BÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bük. bök. büg. buq. bükkidə. {müq. (bükük)} { > puş (fars) }
bürk. coşun. zireh.
yol açmaqda deyilən söz.
bük bük!: barda!: çəkil. geç. bardabarda!: varda varda!.
sıx. sıkı. gur. bərk. gur.
bük cəngəl.
bəsic ( < basmaq. bəsəmək). hazırlıq.
bəy qoşunu bükə çağırdı.
böyük bük çıxdı: böyük bəsic çağrıldı.
qıyı. sahil.
meşə. sıx tikənli otluq yer.
buyruq. qismət. nəsip.
boq. buq. pox.
pislik. nəcis. mürdar.
zərər. pis bir işin sonucu.
buda sizin poxuz.
sən öz poxuvu yığışdır hələ.
keçit. gədik.
urman. tuqay. tuğay. toğay. sıx meşə.
buq. dərd.
ovca. oca. arxa.
buğ. yorqan. örtük.
riku.
bük tur: riku ed. əğil. riku ed.
bük. qunçə.
bükdən ol yazıldı: qunçədən o açıldı.
qunçə. qonça. tomurcuq.
bükündən ol yazıldı: qunçəsindən açıldı.
içi boş nərsələrin yerə düşərkən çıxardıqları səs.
köşə. bucaq.
yəş. meşə. bağ. ağaclıq.
büq büq: bük bük. sıq ağaclıq

BÜQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükan. yukan. yataq. cənin

BÜQAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükət. sədd. bənd