Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
ALAMANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > alaman. basqınçı

ALAMANLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çirikləmək. sulamaq. qoşun çəkmək

ALAMANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

almanlıq. qaptıvlıq. əsirlik

ALAMAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

alamat. almat. almatıq

ALAMAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

almat. almatıq.
olağan dışı. tansuq. qorxulu qədər güclü olan.
çox çətin, zor olan bir olay, durum.
tərs bir nərsə.
təbii fəlakət.
çovqun. çıvqın. boran.
möhtəşəm. böyük. ərgil

ALAMATSINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

mükəmməl bulmaq. şahana bulmaq. fovquladə bulmaq

ALAMCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alamçıq. iki boyalı, rəngli

ALAMIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çala bula. əlvan. qarışıq rəngli. arılaş. toplaş.
alamıq ət: yağlı ət. yağnan ət qarışıq. piyli ət.
qızıl alamıq, arılaş ağ: qırmızı qarışmış ağ. qızımtıl ağ.
alamıq, arılaş quruluş.qarışıq quruluş.
seyrək.
alamıq qar: seyrək qar.
alaman alaxan. avara. yersiz işsiz. aralıq kişi

ALAMOR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiçik dənəli, qoyu ala, mor ərik çeşiti: qarabatacıq. qarabadamcıq

ALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

alanğ.
ışıq. nur.
orman içindəki açıq, düzlük bölgə.
alqan.
tolqu. sərəsimə (# tınış).
ayant.
anğıl. düz. tüz. açıq yer. anğıl. açıq nə. açığlıq. meydan. hamar.
alanğ yazı: düz ova•.
alıcı. cəzzab.
qabil. yaxşı. yaqşıq. gözəl. iyi. müsaid.
alıcı. müştəri. talib.
meydan.
qarışıqlıq. gurultu. patırtı.
qapıcı. qapan. çəkən. çəkici. cazib.
könül (ürk) qapıcı: dilbər. dilrüba.
şeh qapıcı.
alqan. qablan. qablayan. qapan. qabıq. qapıq. tutan. qısqaç.
cövlanqah. çaplanqa. meydan.
məsahət. düzləm. səth.
hovzə.
alıcı. alımçı.
alım. meydan. çevrə.
alçı.
alyan. alıcı.
boş yer. açığlıq. meydan.
girənde (# göndərən).
iyələnən. öğrənən. iktisabi.
qapan.
tutan. yaxalayan.
aran. çək. meydan.
göz çəkisi: göz alanı.
çəkil gözümün çəkisindən.
ər alanı (meydanı): gürəş alanı. güclü çəkişik, çəkiş bəkiş, mücadilə yapılacaq yer.
alaca. yalanğ. yalan. yalın. açıq yer. boş. meydan.
alıcı. müştəri.
alıcı. tutan.
göstərə. sərgiş. meydan. ortalıq. açığlıq. boşluq. ərsə. sahə.
ova. ara. meydan.
bu ovada çox olay izlənilmiş: yaşanmış. görünmüş.
arxadaş. dost. soydaş anlamında qa’ ın birbirlərini çağırma biçimi.
hey alan! üydəmisə?. hey alan! evdə misin?.- alan yönətən: alanbaş, dolandıran. meydançı. meydan dolandıran.- borc alanın bir əli kəsildi, borc verənin ikisi.
borc alanın bir əlin kəsiblər, borc verənin ikisin.
çalanğ, cəng, çalış, döğüş, savaş, vuruş alanı, meydanı: çalaq. çalqa. mə;rəkə.
qanıqsamaqla yaşamdan dad alanda var, dadsız qalıb bıqanda var.
məni alan alıb aldanır, satan satıb tullanır.
alan talan: qapan qapana.
alan talan edmək: aran talan edmək: alt üst edmək.
günəş alan yer: günə baxan yer: günəvər. güney. qaqlıq.
siyasət alanı.
görüş alanı: gözün bir baxışda görəbildiyi açı, meydan.
ürək aparan, alan, çəkən könül avcısı.
günəş alan: ışıqlı. günəşli.- alan talan: alan taran: alan tolan: qarmaqarışıq. allaq bullaq.
alan talan edmək: yağmalamaq.
göz alımı: gözün görə bildiyi alan.
alana, meydana çıxmaq: bəlirginləşmək. açıqlaşmaq. aydınlaşmaq.
atış alanı: döğüş meydanı.
göz alanı: göz ərimi. gözün görəbildiyi alan. üfüq.
könül alan: könül qapan.
uçaq alanı: uçaq havası

ALANBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alan yönətən, dolandıran. meydançı. meydan dolandıran.
sərkargər.
kargərdan

ALANC : Arin Turkish Etimology Dictionary

alınc. birinci kərə evlənən qadın

ALANCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiçik alan, meydan

ALANÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bahçelerdeki ağaç aralarında olan çimənlik bölgə

ALANIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aranıq. aralıq. ortalıq. qoşluq. qoşuluq. meydan

ALANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alanğ.
aranğ. aralıq.
aranğ. xəndək. qazıq.
aranğ. çöl. ova. səhra.
aranğ. ölənğ. cülgə.
zol gedip yatan, böyük uzun təpə. sıra dağlar. silsilə. uca yer.
qararsızlıq. əndişə. talaş (> alanğqamaq).
qorxu. ürkü. niyəranlıq. təəccüb

ALANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alanğ.alunq. alun.
bax > alan.
arxların qırağında qalaq topraq. təpələr kimi, səngər sıra arxa yığılmış topraq, bənd.
çatqal. təpəli. təpə. təl. kütəl. top. uc. zirvə. dümsək. yüksək. topa. tüpə. tüdə. uca

ALANQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalanqa. qaanmaq. şö;lə

ALANQAÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alanğ açıq. lüt çılpaq

ALANQAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alanğamaq. alanğqamaq. alanğdaq, qorxaraq baxmaq (iri gözlə baxmaq )

ALANQANDAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

avuç qədər

ALANQINQIRT : Arin Turkish Etimology Dictionary

çöl siçani. yalman

ALANQİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

alangir. bax > alanğır

ALANQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

alanğır.
tarla sıçanı. siçovul. gələni.
alangir. tansuq. əcib. qarmaşıq. göstərişli