Arin Turkish Etimology Dictionary
ALAMANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary
bax > alaman. basqınçı
ALAMANLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
çirikləmək. sulamaq. qoşun çəkmək
ALAMANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
almanlıq. qaptıvlıq. əsirlik
ALAMAT : Arin Turkish Etimology Dictionary
alamat. almat. almatıq
ALAMAT : Arin Turkish Etimology Dictionary
almat. almatıq.
olağan dışı. tansuq. qorxulu qədər güclü olan.
çox çətin, zor olan bir olay, durum.
tərs bir nərsə.
təbii fəlakət.
çovqun. çıvqın. boran.
möhtəşəm. böyük. ərgil
ALAMATSINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
mükəmməl bulmaq. şahana bulmaq. fovquladə bulmaq
ALAMCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
alamçıq. iki boyalı, rəngli
ALAMIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
çala bula. əlvan. qarışıq rəngli. arılaş. toplaş.
alamıq ət: yağlı ət. yağnan ət qarışıq. piyli ət.
qızıl alamıq, arılaş ağ: qırmızı qarışmış ağ. qızımtıl ağ.
alamıq, arılaş quruluş.qarışıq quruluş.
seyrək.
alamıq qar: seyrək qar.
alaman alaxan. avara. yersiz işsiz. aralıq kişi
ALAMOR : Arin Turkish Etimology Dictionary
kiçik dənəli, qoyu ala, mor ərik çeşiti: qarabatacıq. qarabadamcıq
ALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary
alanğ.
ışıq. nur.
orman içindəki açıq, düzlük bölgə.
alqan.
tolqu. sərəsimə (# tınış).
ayant.
anğıl. düz. tüz. açıq yer. anğıl. açıq nə. açığlıq. meydan. hamar.
alanğ yazı: düz ova•.
alıcı. cəzzab.
qabil. yaxşı. yaqşıq. gözəl. iyi. müsaid.
alıcı. müştəri. talib.
meydan.
qarışıqlıq. gurultu. patırtı.
qapıcı. qapan. çəkən. çəkici. cazib.
könül (ürk) qapıcı: dilbər. dilrüba.
şeh qapıcı.
alqan. qablan. qablayan. qapan. qabıq. qapıq. tutan. qısqaç.
cövlanqah. çaplanqa. meydan.
məsahət. düzləm. səth.
hovzə.
alıcı. alımçı.
alım. meydan. çevrə.
alçı.
alyan. alıcı.
boş yer. açığlıq. meydan.
girənde (# göndərən).
iyələnən. öğrənən. iktisabi.
qapan.
tutan. yaxalayan.
aran. çək. meydan.
göz çəkisi: göz alanı.
çəkil gözümün çəkisindən.
ər alanı (meydanı): gürəş alanı. güclü çəkişik, çəkiş bəkiş, mücadilə yapılacaq yer.
alaca. yalanğ. yalan. yalın. açıq yer. boş. meydan.
alıcı. müştəri.
alıcı. tutan.
göstərə. sərgiş. meydan. ortalıq. açığlıq. boşluq. ərsə. sahə.
ova. ara. meydan.
bu ovada çox olay izlənilmiş: yaşanmış. görünmüş.
arxadaş. dost. soydaş anlamında qa’ ın birbirlərini çağırma biçimi.
hey alan! üydəmisə?. hey alan! evdə misin?.- alan yönətən: alanbaş, dolandıran. meydançı. meydan dolandıran.- borc alanın bir əli kəsildi, borc verənin ikisi.
borc alanın bir əlin kəsiblər, borc verənin ikisin.
çalanğ, cəng, çalış, döğüş, savaş, vuruş alanı, meydanı: çalaq. çalqa. mə;rəkə.
qanıqsamaqla yaşamdan dad alanda var, dadsız qalıb bıqanda var.
məni alan alıb aldanır, satan satıb tullanır.
alan talan: qapan qapana.
alan talan edmək: aran talan edmək: alt üst edmək.
günəş alan yer: günə baxan yer: günəvər. güney. qaqlıq.
siyasət alanı.
görüş alanı: gözün bir baxışda görəbildiyi açı, meydan.
ürək aparan, alan, çəkən könül avcısı.
günəş alan: ışıqlı. günəşli.- alan talan: alan taran: alan tolan: qarmaqarışıq. allaq bullaq.
alan talan edmək: yağmalamaq.
göz alımı: gözün görə bildiyi alan.
alana, meydana çıxmaq: bəlirginləşmək. açıqlaşmaq. aydınlaşmaq.
atış alanı: döğüş meydanı.
göz alanı: göz ərimi. gözün görəbildiyi alan. üfüq.
könül alan: könül qapan.
uçaq alanı: uçaq havası
ALANA : Arin Turkish Etimology Dictionary
alağanğa
ALANBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary
alan yönətən, dolandıran. meydançı. meydan dolandıran.
sərkargər.
kargərdan
ALANC : Arin Turkish Etimology Dictionary
alınc. birinci kərə evlənən qadın
ALANCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
kiçik alan, meydan
ALANÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary
bahçelerdeki ağaç aralarında olan çimənlik bölgə
ALANIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
aranıq. aralıq. ortalıq. qoşluq. qoşuluq. meydan
ALANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
alanğ.
aranğ. aralıq.
aranğ. xəndək. qazıq.
aranğ. çöl. ova. səhra.
aranğ. ölənğ. cülgə.
zol gedip yatan, böyük uzun təpə. sıra dağlar. silsilə. uca yer.
qararsızlıq. əndişə. talaş (> alanğqamaq).
qorxu. ürkü. niyəranlıq. təəccüb
ALANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
alanğ.alunq. alun.
bax > alan.
arxların qırağında qalaq topraq. təpələr kimi, səngər sıra arxa yığılmış topraq, bənd.
çatqal. təpəli. təpə. təl. kütəl. top. uc. zirvə. dümsək. yüksək. topa. tüpə. tüdə. uca
ALANQA : Arin Turkish Etimology Dictionary
yalanqa. qaanmaq. şö;lə
ALANQAÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
alanğ açıq. lüt çılpaq
ALANQAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
alanğamaq. alanğqamaq. alanğdaq, qorxaraq baxmaq (iri gözlə baxmaq )
ALANQANDAR : Arin Turkish Etimology Dictionary
avuç qədər
ALANQINQIRT : Arin Turkish Etimology Dictionary
çöl siçani. yalman
ALANQİR : Arin Turkish Etimology Dictionary
alangir. bax > alanğır
ALANQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary
alanğır.
tarla sıçanı. siçovul. gələni.
alangir. tansuq. əcib. qarmaşıq. göstərişli
- Azerbaijani
- Azerbaijani To Azerbaijani
- Azerbaijani To English
- Azerbaijani To Persian(Farsi)
- Turkish
- Turkish To Turkish
- Turkish To English
- Turkish To Germany
- Turkish To French
- English
- English To Azerbaijani
- English To Turkish
- Germany
- Germany To Turkish
- French
- French To Turkish
- تورکجه
- تورکجه To Persian(Farsi)
- تورکجه To تورکجه
- Persian(Farsi)
- Persian(Farsi) To Azerbaijani