Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
BÜQƏLƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

büğələk. büvələk. büğə. büvə

BÜQƏLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bügəlik. bügə.
büvə.
sığır kimi malları sanacaaq dəliyə döndərən bir göy sinək.
bügəlik soxmuşa dönmək: azmaq. azıqmaq. azqınmaq. qudurmaq

BÜQƏLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükəlmək.
bükülüb qalmaq. çıxmazlanmaq. acizləmək. qərq olmaq. qatışmaq. müztərib olmaq.
əğilmək. səcdə edmək

BÜQƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükəmək. qatlamaq

BÜQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükən.
bukan. buşan. buşon. tıpa. tıpaç. tapa. tapaç. təpə. təpək. tıxa. tıxac. tutac. başlıq. qapışın. qaput. qapıt. qapıc.
əğirən.
kas. sınır. əsəb. gəmiklərin oynağlamasın, hərəkət edməsin sağlayan, tə;min edən kaslar, sınırlar.
qapan. əcəl. əzrail.
açan varsa, bükəndə var.
açana inanmıyan, bükəndən qorxmaz.
açan varsa, bükəndə var.
qarqabükən: yemişi ağılı, acı bir ağac.
yazdı topraq açan, yapraq tökən, beli bükən qış olur

BÜQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükən. qarpız.
boyun bükən: boyun buran: cəllad. qəssab

BÜQƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ükənmək. bükülmək. önün bükənərək toplanmaq, çoğalmaq

BÜQƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükər.
bükülmüş nərsə.
qozbel.
qanar. qane;. tox. firutən. mütəvazi;.
bükər kişi.
kələkçi. kələk. hüllükbaz. aldaq.
pozuq. çürük

BÜQƏRƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğərək, bükərək qırmaq: qanğırmaq qayırmaq.
fırtına ağac dalların qayırdı.- bir dalı, nərsəni əğib, bükərək qırmaq, qoparmaq: qanğırmaq. qanğırtmaq

BÜQƏŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükəş. boqac. buğac. buruşuq, çətin olan nərsə. zorluq. pıroblem.
boğac art: zor keçitli dağ sırtı

BÜQƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

büğət.
bağat. boğat. sədd. qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. qonqal. qanqal. çöngəl. büklüm. burqu. gerəlti.
kitab, kağızda olan alt sınır.
bükət. boğat. sədd. bənd. bağac

BÜQƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükət. {bax > büqtə}
xəncər. qılınc.
boğurda. boğrad. bükük, boğuq qıvrıq nərsə.
büktə. buta. qoyumçu (zərgər) qalıbı.
tosma. səd. sədd. saq. bəd. susaqlağı. saqtağıç. götürmə. toğan. baraj. bağlanmış suyun özü

BÜQƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

ükət. tuğan. bəd. sədd

BÜQƏTLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükədləmək. < bük. gizlicə saqlıca gedmək. bükdələmə barmaq: sokulmaq. sürünə sürünə yaqlaşmaq

BÜQƏTLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükətləmək. sədləmək. önün bağlamaq, kəsmək

BÜQƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükətmək. qapatmaq. tıkatmaq. kəsdirtmək. durdurmaq. tə;tillətmək. bağlatmaq

BÜQƏVÜL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükəvül. bəkəvül. gəmiştə. qıncaq. qancurqa

BÜQƏY : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükəy. bükən. bükücü. güclü

BÜQƏY : Arin Turkish Etimology Dictionary

içbükəy
içbükəy, müqəə;r, günbəz biçimli nərsə: qars. kavs kovs

BÜQƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükəz.bükz. bez. bezə. yumru. quddə. ur. çıxın. çıxıntı. əğinc

BÜQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

büki. büyü. büci. ( < bükmək).
arqaş. ovsun.
bükə. başçı xatın. babalu.
büklü, gizli diləkli iş görən, davranan. yaltaq. çaplus

BÜQİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükim.
büklüm. qıvrım. qırlım. qatım. qatlım. sancı. əzab. dərd.
qıvrım. qırlım. qatım. qatlım.
saçın bükimi, büklümü.
bükim bükim: büklüm büklüm: qıvrım qıvrım: çoq qıvırcıq.
saçı bükim bükim: saçı büklüm büklüm: saçı qıvrım qıvrım.
bükim bükim, büklüm büklüm bükülmək: qıvrım qıvrım qıvrılmaq: sandıdan bükülüb durma

BÜQİMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükimək. bükşəmək. boşımaq.
bir gərəyindən boşalmaq, tətmi; olmaq. qanıqmaq. ləzzət aparmaq.
kövşəmək. kövrəmək. müztərib olmaq

BÜQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükin. bükülmüş. buruq. xacə. ənin. enik. iğdiş

BÜQİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükir. bükür. bökrü. bökri. küyki. örkəc. tox