Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BÜQİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükiş.
qəzil. tiftil.
bükmək yolu, tərzi

BÜQQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

burqan. burkan. böhran

BÜQQANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçınmaq.
yumuşqa iygən yaşlarıbız işdən birəm birəm sılcırab buqqandılar: qulluq edməyə göndərdiğimiz gənclər iştən birər birər qaçıb saxlanmışlar

BÜQQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükqin. xanımcıq. kiçik xanım

BÜQQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükgü ( s < > k ) püsgü

BÜQQÜL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükgül büklü. bükük. büktül. işli. iştil. işitli. uğrat. uğraş. məşqul. müştəqil

BÜQLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklə.
bükəl. hörgü. örgü. saç dəmət.
bükük. moslə. moçalə

BÜQLƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükləm.
bükülmə. bükrük. bükrüş. bükrül. bükrüt. bükrüm. bükrüb. əğrilik. əğrit. əğril. əğrim. əğriş. qıyış. qıyışıq. qıyşıq. qıyşıt. qayşıq. qayşıt. qayşaq. qayşat. yayqa. yayqat. yayaq. yayıq. yaycıq. yaysıq. inhina.
büküm. tay. sarmıq.
bükləm bükləm tay tay. büküm büküm. sarmıq sarmıq.
büküm.əkləm. boğun. bənd

BÜQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > bükmək

BÜQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükləmək. tüqrəmək. türmək. sarmaq. təhləmək. dəkləmək. dibinləmək. tibnəmək

BÜQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklənmək.
bükülmək. qatlanmaq. dözmək. əklənmək. əylənmək. əğlənmək.
qatlanmaq

BÜQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

üklənmək. yosulanmaq

BÜQLƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklətmək. bükmək. tümsətmək. qanburlatmaq. kamburlatmaq. kanburlatmaq. əğritmək. yumrutmaq. kəmritmək. mühəddəb edmək

BÜQLƏVİC : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükləvic. daşımaya yaran dörd qollu arac

BÜQLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklü. bükük. bükgül. büktül. işli. iştil. işitli. uğrat. uğraş. məşqul. müştəqil

BÜQLÜCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklücə. bürküdən. büküdən. qapıldan. altdan. gizlicə. gizirdən. gizqüdən. gizəmdən. basıqdan. gömüdən. kitmədən. saxlıca. saxlıdan. sakından. sinidən. bağlıca. bağlıdan. yaşrıdan. yasutca. korsadan ( < kor). doncadan. göstərmədən. duyurmadan. fıslatmadan. açmazdan. güdüdən. güdücə. örtüdən. xəfiyyən. müstətirən. pünhani

BÜQLÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklük. çoxluq. alay. şuluqluq

BÜQLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarabüklük: qarabuğluq. qaraböyüklük. qolçomaqlıq. dərəbəylik

BÜQLÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklüm.
(bükməklə, qıvırmaqla oluşan) həlqə. yuvaq (yuvarlaq). yumaq (yumalmaq).
ip, saç büklümü.
büküm. qat. (qatlanmaq: qətdənmək). qıvrım. əğrik ( < əğilmək: bükülmək). dönəməc ( < dönmək). dalqa.
qıvrım. tov.
silsilə.
dağ büklümü: dağ silsiləsi.
yuvar. yumar. yumaq. təkərlək. qanqal. çillə. çilə ( < çiqlə: düğun).
iplik çiləsi.
büküm. büküntü. duzağ. məhləkə. qatalaq. girdağ (> girdab. ). qasırğa. dolamac. tolaq. dolaq.
büküm. büküntü. dürgü. dürmə. dürüm. bürgü. buruş. burquş. qıvrım. qıvrıntı. qat. qalaq.
büküm. büküntü. qıvrım. dalqa.
büklüm büklüm: büküm büküm: bükür bükür: dalqa dalqa. qıvır qıvır: qıvrım qıvrım.
iki büklüm:
iki qat.
qozbel. kambır.
beli bükük.- büklüm büklüm: büküm büküm: qıvrım qıvrım

BÜQLÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklüm. burqu. qanqal. qınqal. qonqal. çöngəl.
qazıq. təkər. təkərlək. çəmbər. çənbər. həlqə. dayrə.
sucuq, ip, saç qanqalı.
nərsənin çevrəsinə çəmbərlənən el, toplum, əncümən, cəmaat.- tonqal qanqalı: od dövrəsinə yığılan el.
qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. çətin. burşuq. çaparız. düşüş. düşmə. mane;. axsama. axsaqlıq. işgil. müşgül. güclük. gərək. girək. işgil. müşgül. çətinlik. çıxılmazlıq. güc. qaldırı. zor

BÜQLÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklüm. burqu. yengəl. yengə. engəl. ingəl. əngəl. qarşıl. qarışıl. əngəl. çəngəl. kəngəl. çanqal. çöngəl. qonqal. qanqal. qaramıq. qaramuq.
yengə mingəsiz yol: yengəl mingəlsiz yol: yol: düz, hamar yol. əngəbəsiz yol

BÜQLÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklüm. bükülüm.
qat.
büküm. buruq. tolqaş. dolaş. dolaşıq. burşuq.
münhəni. hörmə.
qurulmuş. hörülmüş.
bükim. qıvrım. qırlım. qatım. qatlım. sancı. əzab. dərd.
qıvrım. qırlım. qatım. qatlım.
qıvrım. büküntü. saçaq.- saçın bükimi: saçın büklümü.
bükim bükim: büklüm büklüm: qıvrım qıvrım: çoq qıvırcıq.
saçı qıvrım qıvrım.
qıvrım qıvrım, büklüm büklüm bükmək: qatlandırmaq.
bükim bükim, büklüm büklüm bükülmək: qıvrım qıvrım qıvrılmaq: sandıdan bükülüb durma.- büklüm büklüm olmaq: bükülmək. əğri bükrülmək. cıqıllmaq > çırılmaq ( < cıq. çıq. tıq. tuq: bağlı. bərk, iti, bölük olan nərsə). çıq çıq, tıq tıq, tuq tuq, düğün düğün olmaq

BÜQLÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

üklüm. büklüm. həlqə.
büklüm büklüm qıvrımılmış ilan. qat.
iki büklüm: iki qat

BÜQLÜMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > bükülmək. bükmək. ikiyə qatlamaq

BÜQLÜMLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklümlü. qanqallı. qonqallı. çöngəlli. çəmbərli. çənbərli. qazıqlı. təkərli. təkərləkli. burqulu. həlqəli. dayrəli.
sucuq, ip, saç qanqalı