Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BÜQLÜMSÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklümsüz. biçin. uqdəsiz

BÜQLÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklün ( < bük).
munqlı. manğlı. sıxıntılı. dərdli.
qatlağ. iki lay

BÜQLÜNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklünmək. büklüşmək. burqunmaq. burquşmaq. qonqallanmaq. qonqallaşmaq. qanqallanmaq. qanqallaşmaq. çöngəllənmək. çöngəlləşmək.
qazıqlanmaq. təkərlənmək. təkərləşmək. təkərləklənmək. təkərləkləşmək. çəmbərlənmək. çənbərlənmək. həlqələnmək. dayrələnmək.
qanqallanmış sucuq, ip, saç.
qınqallaşmaq. qınqallanmaq. (bir durum) çəngəlləşmək. çətinləşmək. nərsənin düzəlməyi uzamaq.
nərsənin çevrəsinə toplanmaq, qurşanmaq, yığılmaq.
tonqal başına qanqallanıb oturmuşlar. od dövrəsinə yığılıb oturmuşlar

BÜQLÜNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

toplanmaq. birikmək. qıvrılmaq

BÜQLÜNMÜŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklünmüş. büklünmüş bükülmüş. burulmuş. burqac

BÜQLÜŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklüşmək. büklünmək. qonqallanmaq. qonqallaşmaq. qanqallanmaq. qanqallaşmaq. çöngəllənmək. çöngəlləşmək.
qazıqlanmaq. təkərlənmək. təkərləşmək. təkərləklənmək. təkərləkləşmək. çəmbərlənmək. çənbərlənmək. həlqələnmək. dayrələnmək.
qanqallanmış sucuq, ip, saç.
qınqallaşmaq. qınqallanmaq. (bir durum) çəngəlləşmək. çətinləşmək. nərsənin düzəlməyi uzamaq.
nərsənin çevrəsinə toplanmaq, qurşanmaq, yığılmaq.
tonqal başına qanqallanıb oturmuşlar. od dövrəsinə yığılıb oturmuşlar

BÜQLÜTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

büklütmək. qazıqlatmaq. təkərlətmək. təkərləklətmək. dayrələtmək. çəmbərlətmək. çöngəllətmək. çöngələtmək. qonqalatmaq. qanqalatmaq. həlqələtmək.
qanqallanmış sucuq, ip, saç

BÜQMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükmə.
bükük. bir yana əğrik, əğilmiş. qıvrıq. əğmə. əymə.
bükük. kırepon. qıvırcıq parça.
bükük. örtmə. qapayma. gizləmə. istitar.
bükük. qısqıc. qıyıq. qıvrıq. bastırma. basırıq.
tükmə. kütmə. düzmə. töpmə. bükmə. büskə. küsgə. taxma. sapma. sabba. dəmət. təmət. tümət. tümək. bağ. bağıq. bağıt. bağat. bağça. bağma. boğça. boğma. kəsmə. kəsdə. kəstə. dəsdə.
üzümün, əncirin, iri yapraqlarının içini doldurub bükməsi ilə yapılan yemək: dolma yaprağı

BÜQMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükmə.
bükülmüş.
qıcırı bükmə: dərmə çatma. başdan savma.
qat. qırma. qırım. qatlama. qat qat edmə. devşirmə. sarma.
parçanı, kağazın qat yeri.
qatlama yeri: bükmə yeri. qırım.
devirib bükmə: qatlayıb bükmək

BÜQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükləmək. bükmək. büksəmək. boğmaq. bıqmaq. < metatez > küpmək.
boğmaq. bölmək. kəsmək. qətləmək.
dürləmək. dürəmək. burmaq. toplamaq. yönətmək. əğmək. meyilləndirmək. çəkmək.
çarmamaq. çırmamaq. çəmrəmək. qətləmək. yığmaq. toxumaq.
eşmək. yunu açıb sap edmək.
bükülmək. yığılmaq. toplanmaq.
su büküldü: qoşun yığıldı.
bük qoy cibivə.
tikmək. bürkəmək. düşürmək. yığmaq. bastamaq. pasdamaq. qısmaq. azaltmaq.
bunun təkirin bük: qiymətin azalt, düşür, boğ.
para küpmək: para yığmaq.
ayağın bük: yığ.
suyu bük: bükətlə, bəndlə suyun qabağın alıb birkdirmək. nərsənin suyun yığmaq, dərmək, qurutmaq.
oynamaq. qımıldamaq. qıvırmaq. büzmək. hərəkətə gəlmək.
kimisi boş yer içər, oynar bükər \\ kimi düni gün durmadan incik (zəhmət) çəkər.
bürkmək. burmaq.
qulaq bükmək: burmaq.
küykərtmək. əğmək. qəddəmək. əğmək. kəmsətmək. kəmətmək.
bük ! kəmsə ! әy !.
sırtını bük: küykər: sırtını əy.
bük qoy cibivə.
bəğənmək. razılaşmaq. boyun əğmək. qanıqmaq.
kişi var topluma, toplum var kişiyə bükür.
doymaq. dolmaq. kükərmək. kamırlaşmaq. komburlaşmaq.
yeməkdən bükdüm.
mal vara bükəsin bala: qanasan, doyasan.
bəklətmək. gizlətmək. koğalamaq ( < kov).
sırrın düşmandan bükə.
dik dik atılmaq.
nərsənin qabağın bağlamaq. toğan qurmaq.
su bükmək: bəd qoymaq.
qırmaq. sındırmaq.
qəddim büküb qaldı.
qab qaca büküldü.
quru budaqları bükün.
əğilərək yerə qapanmaq. nərsədəndən bıqıb, doyup usanmaq. bıqmaq. qözü doymaq. qanmaq.
püsmək. pusmaq. pusu qurmaq.
burmaq. əğmək. rədd edmək. qadırmaq. qayırmaq.
talqışmaq. dürməkləmək. yüyələmək. lülələmək.
püsmək. pusmaq. bukmaq. pusu qurmaq.
burmaq. çevirmək. döndürmək. çüyürmək. çevirmək. burmaq.
büklətmək. tümsətmək. qanburlatmaq. kamburlatmaq. kanburlatmaq. əğritmək. yumrutmaq. kəmritmək. mühəddəb edmək. əğmək. çarpıtmaq. əğritmək. çarpıtmaq. əğirmək. qıvırmaq. əğirmək. qırıtmaq. qatlatmaq. əğirmək. sap sap, fitil fitil edmək. qırmaq. qatlamaq.
bu kağızları qırıb toplayıb.
əğmək. döndürmək.
əğirmək. əğmək. burmaq. qətləmək. qətləmək əğirmək. əğmək. burmaq. bükmək. eşmək. əğirmə. qıvırmaq. tavratmaq. əğmək. qayırmaq qatırmaq. qatlamaq. durdurmaq. hərəkətinə mani olmaq. qapanmaq. səd çəkilmək. toplanmaq. büqülmək. durdurmaq. yerə qapanmaq, yeməkdən doyup. usanmaq. doymaq. qanmaq. boğmaq. buqurmaq. bükürmək. qısdırmaq. indirmək. alçaltmaq.
büküklənib bükülmək: dəsdə dəsdə.
büqüb sıxışdırmaq. zorla yapmaq: buxsamaq.
uvadıq etdmək. ovaduq edmək. çevirmək. qaplanmaq. qıvrılmaq. qayırmaq. çevirmək. qıvırmaq. qıysaytmaq. əğmək.
dodaq bükmək: yüz əkşitmək.
qulaq bükmək: ixtar vermək.
pambığı büküb ip yapmaq.
saçını, saqqalını qıvırmaq.
keçəl saç istər, onda qıvrığından.
bunu qırağın qıvırın.
üz əğritmək: turşatmaq.
dodaq bükmək: ağlamsımaq.
büküb tikmək: aşıtmaq. aşlamaq.- ayağ bükmək: oynamaq.
toyqa yığılqanlar tavlu yaşnı ayağ bükgənənə seyirsinib qaraydılar: düğünə gələnlər dağlı gəncin oyun edməsini heyranlıqla seyrədiyorlar

BÜQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükmək. bürkürmək.
tümürləmək. yumurlamaq. dürümləmək. sarmaq. qatlamaq. devşirmək. toplamaq.
dürmək. tüqmək. qatlamaq. qətləmək.
qalını üç bük.
əğib (əyib), büküb, oğub, yonub, aşındırıb, biçib öğrətmək, yetiştirmək, gəliştirmək, uyqulamaq. törpüləmək: əğələmək əkələmək.
dürmək. qatlamaq. qətləmək.
qalını üç bük.
əğmək. əymək.
dalı büküb alma dəğdi.
döndərmək. yönətmək. çevirmək. buruq vermək. qıvırmaq.
yolun sola büküb getdi.
əğirmək. bir neçə ipliyi birbirinə keçirib, sarıb, tək iplik edmək.
burmaq. iğdişləmək. əxdələmək.
bürkmək. qapaylamaq. qapavlamaq. qapamaq. gizləmək. saxlamaq.
qıvırmaq. tovlamaq. burmaq. sarmaq.
əğmək. əğirmək. qayırmaq qayurmaq. qağurmaq.
qaytarmaq. qaqırtmaq. əğmək. basmaq.
güc işlədərək nərsəni bükmək, qaytarmaq, basmaq: qaqırmaq.
ayırmaq. qırmaq.
nərsəni, bir aracla, güclə nərsəni ayırmaq, qırmaq, bükmək: qapısamaq: qapsarmaq. qanırmaq. qanğırmaq. qaqırmaq. qaqırtmaq. qaqrımaq. qaqrıtmaq. qaqrınmaq.- bel bükmək: çox əmələnmək, zəhmət çəkmək.- ip bükmək: əğirmək.
dodağ bükmək: dodağ büzmək. bəğənməmək. kiçimsəmək.
qıçı bükərək yapılan gürəş oyunu: baldır patlatan.
əğib bükmə: çarpıtma. pozma. çarpıdış.- bükəmədiyi əli öpmək: birinə gücü yetmədiyinin, batamadığının buyruquna girmək, müti; olmaq.
bükmənin bıraxdığı iz: büküntü.
geriyə bükmək: qanğırmaq qayırmaq.
nərsəni iki qatlamaq. bükmək: qaşlamaq. qaçlamaq