Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BÜQTÜRMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

büktürmə. büktürə. tərki. qoncuq. yəhərin arxası

BÜQTÜRMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

büktürmə. tolama. tolğama. toqlama. tuqlama. pinələnmək

BÜQTÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükdürmək.
qıyırtmaq. qaytadmaq. çevirdib düşürtmək.
kağazı bükdürmək.
parçanı bükdürmək.
əğdirmək.
budağı bükdürmək.
əğitmək. əğritmək. sap sap, fitil fitil etdirmək.
pambığı bükdürüb ip yapdırmaq.
ulıtmaq. əğdirmək

BÜQTÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

büktürmək. pusulamaq. kəminləmək

BÜQTÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

üktürmək. ettürmək. iytürmək

BÜQTÜRÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

büktürü. qopuq. qopqun. qapanıq. alışmaz. bağdaşmaz. çəkili. çəkişgin. çəkik. çəkgin. dirlişiksiz. gizik. içədönük. içədönüş. içəqapanıq. içəqapanış. keçimsiz. keçiniksiz. kərik (< kərmək. kəsmək). küncənik. qaynaşmaz. qırağsın. qıranlanıq. qırıq. sinik. soyut. uyuşmaz. yalnız. yalsın. yalzın. quşəgir. imtizacsız. münzəvi

BÜQTÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükdüz. qulluqçu. xitmətçi

BÜQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğu. bilgin. ağıllı. hakim.
bükü bilgə arif. bilgə. ağıllı. bilgin. hakim

BÜQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bügü. bükü.
bağlama.
uqdə.
fer. cə;d.
ovsun. arpağ. sehir.
bügü yapmaq: ovsunlamaq.
bügü pozmaq: ovsunu çözmək

BÜQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bügü. bükü.
büyü. sehir
fəlsəfə.
bükə. əjdərha.
hakim. içli kişi

BÜQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

büğü. büyü

BÜQÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükü. bıqı. məlal

BÜQÜC : Arin Turkish Etimology Dictionary

büküc. buqçi. bükçi. boğçı. boğuc. yayın künclərin bərkitmək üçün bağlanan ip. kiriş. bağ

BÜQÜCÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükücü. bügüçü. ovsunçu. arpağçı. sehirçi

BÜQÜCÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükücü. bükəc. buğçu. güclü

BÜQÜÇÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bügüçü. bükücü. ovsunçu. arpağçı. sehirçi

BÜQÜÇÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bügüçü. büyüçü. arpqçı. ovsunçu

BÜQÜÇÜLÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bügüçülük. bükücülük. sehirçilik. ovsunçuluq. arpağçılıq

BÜQÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükük. < > buquq < > boğuq.
boğurda. boğrad. bükət. boğuq qıvrıq nərsə.
gizli. gizlin. saqlı. sinsi. kasırılğan. tıkıvlı. tüm. tünlü. qatılğan. assırınlayın. astan. astırın. astιrtιn. yaşırılğan. yaşırınlı. yaşırın. yaşırun. yuşιrιn. bildirməy. oğrun. örtülü. duymadan. çolav. boğun. sıx. daldax. darab ( < dar).
bükük yer: orman. ağaclıq. bölgə.
buxar. bürkük.
bükür. kambur.
müq. bunqaq. qarı. köhnə. əldən düşmüş. ağır. zorba. qatmar. qəliz.
beli bükük, büklü: (arxası) çıxıq. qanbur. kanbur. kambur. tümsək. əğri. yumru. kəmrik. mühəddəb.
çox işləməkdən kambur olmuş.
orasında kamburu vardır.
duvar kambur vermiş

BÜQÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükük.
çolaq. yumaq. yumalaq. kələp. yun, ip kələpi.
yaysıq. yazıq. əzik.
bıqıq. bağlı. bənd. mərbut.
yantaqay. əğri. yan yatmış. bükük

BÜQÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükük.
bükək. > bucaq (bükmək.).
tatar bucağı: tatar bölgəsi.
ocaq bucaq: yer yurd.
buruq. bükrük.
beli bükük: qurzaq.
büklə. moslə. moçalə.
əğik. devrik. devrik. devrək. təvərəq. tövərək.
(əl, ayaq barmaqları kimi oynaq olan). nərsənin əsnəkliyi gedib, içəri doğru devrək, əğik, bükük qalması: qaq.
bel ağrım düzəldi, yalnız qaq qaldı.
barmaqın yarası toxdadı, yalnız qaq qaldı.
əğriş. qattaq. qatlaq. qıtlaq. qıttaq. qətdək. qətdəş. gücsüz. çarəsiz. çarasız. zəif. qaqırdaq. qaqşaq. zayıf.
bükülmüş. əğilmiş. əyilmiş. yamrılmış. əğri. kəj.
kitmə (> kətim (fars)) gizli.
qıvrıq. qıvraq. əğri.
büklü. bükgül. büktül. işli. iştil. işitli. uğrat. uğraş. məşqul. müştəqil.
büzük. bükmə. bir yana əğrik, əğilmiş. qıvrıq. əğmə. əymə.
büzük. bükmə. qalınbağırsağın sonu.
büzük. bükmə. ürək. cəsarət.
büzük. bükmə. bükülmüş. əğilmiş. əyilmiş.
büzük. bükmə. çiqlə. çillə. əğri. kəci. qıyşıq.- bükük, qartal dimdikli: qıvraq qaqalı.
dışa bükük: qabarıq.
beli bükük. iki büklüm.- hər nəyin əğrisinə, büküyünə, sapıqna, yayıqına, yazıqına, yozuquna, münhənisinə, inhiraflısına, münhərifinə deyilir: əğrib. ərib. əğrik. əğik. əğri. qıyqac. qayğıc. qayğac. qeyqac. qeyqıc. kəc. kəj

BÜQÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ükük.
boğaz. bıqıq. buruq. sıxıntı. dolqun. doluq. dolqaq. qıyınlıq. qınlıq.
buruş. əğri

BÜQÜQLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

büküklük ər: boğazı vurlmalı kişi

BÜQÜQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükükmək. büküşmək. büzükmək. büzüşmək. çəkilib toplanmaq, yığılmaq

BÜQÜL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bükül.
ürək sıxıntısı, çarpıntısı.
ləvazim. əsbab.
bişman. boşman. peşman.
bükül bolmaq: büküllənmək. peşman olmaq. suçunu itiraf edmək