Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

CAMAŞIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yamaşır. < yapaşır > capaşır ( < yapmaq: qapamaq. örtmək). içlik. iç geyim. geyəsi. geysi. giyəsi. geyəcək. geycək. geygi. geyim. qapsaq. geyit. geycim. gecim. geyiniş. geyniş. paltar. urba.
camaşır azqını: açılmayacaq şəkildə kirlənmiş paltar.
camaşır dəğişdirmək: kirli geyimi çıxarıb, arının, təmizin geyinmək.
camaşır ipi: şərit.
camaşır ağacı: paltar qısqacı

CAMAŞIRÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

< yamağırçı. paltar yuğan

CAMAŞIRXANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bulaşıq. xuşgşuyi

CAMAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

yama.
camav salmaq: yama qoymaq. yamamaq

CAMÇI QULAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yamçı qulaq. domuz

CAME (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< yama. yapa. nərsənin üzərinə artırılan nərsə

CAMƏ (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < cəm. cəb). cəbə. çəpən. ( < çapmaq: taxmaq). çəkmən. don. paltar.
< yama. yamay. atılmış, taxılmış, tiklmiş nərsə. geyim.
əsgi camay: geyim keçim

CAMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< camək < yamaq. camaq. yamaq. yalmaq. yelmək

CAMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çimşik < > çimiş ( < çimmək). su sığırı. su ayqırı.kömüş. gömüş. dombay.
manda. qambaş. qanbaş. qaqbaş. qapbaş. çapbaş.
camış balası axırı: malaqlıq. qatalıq. qotalıq. qotaqlıq.- camış balası: çal qal.
camış balası: malaq. qataq. qadaq. qota. qotaq.- camış kəsəllərindən: qaravut.
inəyin, camışın buğa istəməsi: kələgəlmək.
yaşlı camış, öküz: kafdar.- camışın ərkəyi: dombay. kəl.
ərkək camış: qotur. kəl

CAMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kömüş. ( < kom: şişik). manda. susığırı.
kəl, camış ətindən döğmə qaba basdırma: qaqac.
camış buzağısı: malaq. balaq

CAMIŞLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çamışlanmaq. həşərlənmək. qudurmaq. bədxuyluq. hünkürmək.
camış at. çamış it.
camış adam

CAMIŞLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çamışlıq. sayrılıq. səfehlik. qanmamazlıq

CAMLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cımlanmaq. cıvıldamaq. mırıldamaq. mızıldamaq. çətin çətin, zorlanaraq danışmaq

CAMLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

camlı qapı: qapıcalıq. qapısalıq

CAMMIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yammız. qasıx

CAMUQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qızqın. ası. hirsli

CAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

iç quşu.
can gözü: könül gözü.
dirlik, can vermək güc bağışlamaq.
canı cicişmək: canı kötək istəmək: sürtünmək.- ağır qanlı, canlı: qımıldamaz. qansız. cansız.
canı çəkmək: ağzı sulanmaq. imrənmək.
canlı: coşqun.
can çəkişmə: can vermə.- cana doymaq: bezmək. bezginmək. bezarmaq. bıqmaq. usanmaq. sıxılmaq.- cana doymaq: bıqmaq. usanmaq. ayaqdan düşmək.- cana doymaq: dilə gəlmək: dillənmək.
cana yaxın: sevimli.- canına bıqmış: cana doymuş.- canla başla bir işi görmək: baş qoşmaq.- tez canlı: ivəcən. içi tez. tələsən. əcul.
birbirinin canına düşmək: didişmək. savaşmaq. yaxalaşmaq. qapışmaq.
can yaxan: incidici. canazar. əziyət edən.- cana qıyan: canavar.
tezcanlıqla: çalçapıq. çarçabıq. çox çabıq. tərtələsik.
can atmaq: əl çalmaq. çabalamaq. qoşuşmaq.- can:
dək. dənli. kimi. belə. qədər. ölçüdə. dərəcədə.
bu dənli: birbelə.
o dənli: obelə. eybələ.
burdan odənli: burdan oracan, oradək.
bu dənli yubanmaq olmazki:
bu dənli bahalı: birbelə bahalıq.
dar canlı: dözümsüz. sıxıntılı. toxalı. dar. səbirsiz. dalsunğ. tələsən.
dirican: çapacanlı. dibdiri. dipdiri. sapsağlam. sapasağlam.
ölüm gəldi cana, baş ağrısı mahana.- haydı canım səndə: yaxcıda səndə.- bəğənilməyən, sevilməyən, istənməyən, çəkiləməyən, çəkilməz, can sıxıcı nərsə: qarın ağrısı.
sənin şəkilin, cana yansımış: həkk olmuş.
can sıxıntısı: qarasaru. qarusara.- cana yaxın: qavımsaq. sevimli. sıcaqqanlı. issiqanlı. (# qovımsaq).
canına qıymaq: özün, kəndin öldürmək. ölündətmək. yoxnatmaq. xodkoşluq edmək.
canına qıyma: xodkoşluq. ölündəti. ölündətiş. ölündətmə. yoxnatma. yoxnatıt. yoxnatış. özün, kəndin öldürmə. intihar.
döğ sinəvə, canın çıxan dəkcə (qədər).
hər gələnə can demə, hər görənə, yan demə (yan demək: qoğmaq)- içi, canı istəmək: içi çəkmək.
qovlu canıma, qor düşdü.
ölüyə həkim gedsin, can çıxmışa netsin (nə edsin): ölü üstünə otaçı, ola bilməz can açı.- sözün canın atladı: itirdi.- yoluna inanan, canına qıyar: yol əri yolda gərək.
can atmaq: göt atmaq. çox istəkli olmaq.
can kasası, qəfəsi: qapıq. qapıt. yapıt. qaçıq. sapıq. çapıq. qaraltı. qılıb. qaşbağ. cəsəd. ləş. qaşbağ. cigə. cigək. baslıq. paslıq. maslıq. cəndək. gəvrə. gövrə. gövdə. yəltə. kalbud. tən. kovsa. bədən. tən.
can otu: könül quşu otu: quş sütü: qıt tapılan nərsə.
can çəkinmə: can vermə. can üsdə. ehtizar.
can sıxma: baş ağrıtma. qılp qoyma. çürütmə. acıtma. sıxma. xorlama. bunaltma. qarışdırma. narahatçılıq vermə. qıcıqlama. qısıqlama. qısqıqlama. qasqıqlama. gərgitmə. dincsiz, dişsiz edmə. aramişin, asayişin pozma. əziyyət vermə. iza’c.- cana yatan: yatqın. xoşsinir. xoşsınır. xoşagələn. iyi aşınan, həzm olan nərsə. nuş olan.- canacan: gözəgöz. qanaqan. başabaş. qisas.
canı almamaq: qanı almamaq: qısqanmaq. çəkəməmək.
canına almaq: canına atmaq: qanına almaq: qanına atmaq: içinə almaq: içinə atmaq: özünə almaq.
canına qıysamaq: ölünsətmək. yoxnasatmaq. özün, kəndin öldürsəmək, öldürmək istəmək. xodkoşluq edmə istəmək.
iç, can sıxıntısı: könül darlığı. içi kölgəli.- qan, can vermək: qanlamaq.
yeralma soğancan, səni sevirəm ay can.
biz bir ürək, cana canız, ayrıq ayrım yox insanız, yetər ayrı anlasanız, vurulan mən, vuran məndən.
çuluna baxıb ad qoyma, dadına baxıb, can qoyma.
çuluna baxıb ad qoyma, dadına baxıb, can qoyma.
söz ola can dərmanı, söz ola bağır yarı

CAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yan.
qonaq. qonut. öpöz. diril. yaşam. sağançiğ. nəfs. ruh. sünə.
cana yaxın. qonat. munis. öğrüq. munis. əl üstündə tutulan. sarıl. sarıl. sevgili. sayqılı.
canı ağzında: tezmə. çabuq qızan. qızıp çəkip gedən.
can yaxıcılıq: yanı. cilvə. işvə.
can yoldaşı: saqdaç. sağdaç. sağman dosd.
can acιsι: can vermə ağrısı. ölüm qorxusu.
can aval: can çəkişməsi.
can dartınmaq: əsirgəmək.
can edmək: didinmək. gücənmək. tirişmək.
can özəmək: çox özənmək. diqqət edmək.
can vermək: can dartmaq. can çəkmək. can çəkişmək.
canı çəkmək: ummaq. umsunmaq. ümüd bağlamaq.
canlı cansız: yatur durur.
canlı: yanlı: iti. diri. dirik. kəsgin.
canımaq: yanımaq. ititmək.
qut.
tin.
qayət. kip. ta.
can qulağı ilə dinləmək: çox maraqla dinləmək.
cana sinən: cana sinər. içə hopan. sınğcə. sinğcə.
canım acışdı: yeynim ürpərdi.
can çəkmək: can vermək. ərinmək.
can alan: alaçı. öldürücü. qıyan. qıran. qatil. cəllad.
can atmaq: imtinmək. imrənmək. çox arzulanmaq. həvəsli olmaq. qiptələnmək.
canı sıxılmaq: ənğrəşmək. inləmək. mızmızlanmaq.
canlı: ruhlu. özlü.
can atmaq: üzənmək. çabalamaq. çalışmaq. hazırlanmaq.
quş yavrusu uçmağa üzənir.
min can ilə: tam istəklə. tam arzu ilə.
sıxı can: darıxan.
can qurtaran: dənizdə boğulmaqdan qutaran. qəriqi nəcat.
can sıxıntısı: iç sıxıntısı.
can adırqı edmək:
çarəsiz olmaq.
çox həvəsli olmaq.
can almaq: ölmək.
can atmaq:
sevmək. xoşlanmaq.
çimrilik edmək.
can avrutmaq: özənmək. ilgi göstərmək.
can baxmaq: yaşamaq. həyat sürmək.
can bilə tömmək bolmaq: dost olmaq. arxadaş olmaq.
can cıqıra: arxadaş. dost. suç ortağı.
can vermək: ölmək. qapışmaq: qabışmaq.
ağır canlı: qanbuz.
can çəkişmə: canavul.
can gərmək: cəsarətlənmək. canlanmaq. sevinmək.
can dartmaq: can çəkişmək.
can canın aşamaq: çox qızmaq. öfgələnmək.
can canın çaynamaq: çox qızmaq. hiddətlənmək.
can qan bilə: hərarətlə. böyük istəklə.
canı avrumaq: acımaq. üzülmək.
canı bək: dayanıqlı. sağlam yapılı.
canı gedmək: ürkmək. qorxmaq.
canı dabanına dikələmək:
çox qorxmaq.
çox sevinmək.
canı təmirdən: dayanıqlı. güclü.
canına tuymaq: alınmaq. gücünə gedmək.
canından bolmaq: bezmək. bıqmaq. usanmaq.
canından edmək: bezdirmək. usandırmaq.
canından toy: usanmaq. bıqmaq. bezmək. sıxılmaq.
canından toydurmaq: bəzədirmək. usandırmaq.
canından ülüş edmək: çox sevmək. heçbir nərsəsiin əsirgəməmək

CAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

- canı ağzında: ökcə. qorxaq.
canı sıxılmaq: arpımaq. yarpımaq. şaşırmaq. səndələmək. çəkinmək. ürkmək. bezmək. cəsarəti qırılmaq

CANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

sevgilim. əzizim

CANACAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gözəgöz. qanaqan. başabaş. qisas

CANAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

can açı. can qurtaran. nəcat verən.
ölü üstünə otaçı, ola bilməz can açı: ölüyə həkim gedsin, can çıxmışa netsin (nə edsin)

CANAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cınaq. üzəngi. təpəngü

CANALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzəril. üzgər. əzrayil

CANALQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

öldürmə nobəti. ölümcül xəsdəlik.
canalqısı tutqandı: öldürmə tuttu.
canalqısı tutmaq: ölmək üzərə olmaq