Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

CAPAŞIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

< yapaşır > camaşır ( < yapmaq: qapamaq. örtmək). içlik. iç geyim

CAPISIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapısız. çirkin. biçimsiz

CAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > (yar. yır. çar. cır. çır).
yar. yarıq. e;lan. təbliğ. anons. reklam.
bildiri. xəbər.
çağ. cay. zaman.
bir cay: bir çağ.
yar. uçurum.
səs. tapış. təpiş. təviş.
bağırtı. nə;rə

CAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

car olmaq. sürəgəlmək. sürgülmək. axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. dəvamlanmaq.
savuş. çavuş. sav. xəbər. duyduq.- car carlamaq: yüksəkcə, gərəksiz qonuşmaq.
car car: gəvəzə. çalçın. gürültülü

CAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

cay.
yar. yarıq. ara. çağ. zaman. (açıq. açığlıq. vaxt. fürsət).
bu carlığda gəl: bu arada, çağda gəl.
bir cay: bir çağ, zaman.
( c < > ş ) şar.
şar şar: car car: yağış düşməsinin doğal səsi

CAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çar. çal. qar. tar.
çalağayı. çalağay. kalağayı. kalağay. başörtüsü.
çarşav. qarşav. qarçal. qara üstlük

CAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

xəbər. carlamaq

CARAHAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

( c < > y ) yaraxat. cırıq, yarıqla ilişgisi olan

CARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaraq. yumuşaq. cılız. incə.
bir tür saman

CARAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaraqan.
iyi. gözəl. netəli.
mükəmməl. fövqiladə. ulu. ali

CARAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yabanı otlarla qapalı

CARALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaralı.
ağur yaralı: ağır yaralı.
yenqil yaralı: əğik yaralı

CARANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cırınq

CARAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaraşmaq. anlaşmaq. uyuşmaq

CARBULCAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

istək. əsmə. əsi. tələb. və;də

CARCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

buğda döymək maşını

CARCAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaxçax. qarqar

CARCATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sarsıtmaq. yormaq

CARÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çavuş. öncü. avant qard. sırada birinci. yermən. qovucu. çuğul. irman. xəbərçi. buruqçu. xanın buyruqun elə çatdıran.
çərçi. kərçi. dolanıb dolşıb, carlayıb haylayıb mal satan. { < kərçi ( < kərmək): xırdaçı. xırdavatçı. gərəkli nərsələrdən satan}.
çuğul. ırman. yermən. qovucu.
dəllal. qodu. müjdəçi.
ündüc. ündüçi. nüəçi. ünçi. anmaçı. savçı. savıc. savac. tolmaçı. tulaçı. müxbir. münadi. müşəvviq. münadi.
bəyin carçısı: tuğuntar. tunqtar. toğtar

CARÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağuş. çavuş. savuş. savıc. savçı. çağıran.
duyurucu. duyrucu. duyraçı. e;lançı. bildirən. açıqlayan.
öğütçü. oğutcu. oxucu. otucu. otcu. havalı. mübəlliğ.
bu oturuşda, hammı, başqa başqa bölümün, düşüncənin, işin havalısı olmaq qoşuyla (şərtiylə), savcısı kimi danışırdı

CARĞILTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çatırtı. şanqırtı

CARIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > yarıq.
tunaqı yarıq: sönük ışıq

CARIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

carqı. qarqı. qarıq. kərik. kəric.
qarında oluşan yara. zəxmi mə;də.
açılan cızıq, iz, cığır

CARIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cırıq. yarıq. yırıq. kavlıc.
gövdənin iç üyələrindən (ə;zalarından) birinin, olduğu sınırından daşması, çıxması. fətq.
cır. yarıq. yırtıq. gədik. çökmə. çökək. dəlik. deşik. çatlaq.
cırıq curuq: qırad. qırdaq.
carlayan. yayqaraçı. gurultucu.
cizgili. cızıqlı. dalqalı. damarlı. yarqılı. yollu. xətli.
damar.
damarlı. dalqalı. cızıqlı. cizgili. yarqılı. yollu. xətli.
damarlı, dalqalı, carıq daş: qayşıq. qayış. mərmər daş.
əzik. izik. yazıq. nəxşə. naxış.
yazıq. əzik. nəxşə. naxış.- yarıqı, yırıqı, cırıqı, carıqı, kavlıcı partlamaq: çox sıxıldığından, aşırı qızmaq, sınırlanmaq

CARIQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarıqlanmaq. keflənmək. neşələnmək