Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
ALAVACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

xətxət. qət qət. qat qat. cızık cızık

ALAVALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

alaqula. alabula. boyasıq. nimrəng. xallı mallı. bənəkli

ALAVAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< alvan.
əlvan. çal. rəhbə rəh. ağlı qaralı. qartalaq. çal.
timsah

ALAVARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

birlikdə. bahəm gedmək. birlikdə götürmək

ALAVER : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalbaşıq. tələsik

ALAVERƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əldən ələ keçmə.
alver. alışveriş. maamilə. sovda.
qarqaşa. qatqaşa. qarışıqlıq. pozqunluq. qarqaşalıq. hərcimərc.
əmməbasma. tulumba.
tərtələsik. əlbəhövül. əcələ ilə.
tulumbanın su çəkmə işi.
bir yerdən başqa yerə köçürmə, daşıma işi.
qapızları arabadan alaverə yendirdik: atatutar: biri atır biri tutur.
kərpiçləri alaverə dama ağtardıq.
qarqaşalıq. qarışıqlıq. hərci mərc.
bir alaverə qopduki, gəl görəsən.
alaver. alış satış. davər. arbat. araçı.
alaverə düşmək: tərtələsmək. dalaşınmaq. dolaşınmaq. ələyağın dağıtmaq, itirmək. əcəliyə düşmək.
alaverə salmaq: tərtələsdirtmək. dalaşdırmaq. dolaşdırmaq. ələyağın dağıtmaq, itirtmək. əcəlyə salmaq

ALAVERİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alaveri demək:
;götür ged;; demək.
sevməyirdin baıdan sevgimi mənim, alaveri demədinki

ALAVI : Arin Turkish Etimology Dictionary

alavıc. alvac. həvalə. yüküş. yükləm. veriş

ALAVIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

alavı. alvac. həvalə. yüküş. yükləm. veriş

ALAVICLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

alavla. alvacla. yüküşlə. verişlə. həvalə ilə.
alavla göndərin

ALAVICLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alavlamaq. alvaclamaq. həvalə edmək. yüküşləmək. yükləmək. verişləmək

ALAVQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dev. izbandut. çam yarması. iri yarı.
gənc ayı. dəliqanlı

ALAVLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

alavıcla. alvacla. yüküşlə. verişlə. həvalə ilə.
alavla göndərin

ALAVLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alavıclamaq. alvaclamaq. həvalə edmək. yüküşləmək. yükləmək. verişləmək

ALAVLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alovluq. yanığlıq. oduçluq. odquçluq. atuşluq. coşuqluq. coşavarlıq. coştanlıq. coşatanlıq. coşqarlıq. coşmışıq. qızmışıq. həyəcanlılıq

ALAVUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

aravul. başqaravul. peşqarabul. təliədar. qılavuz

ALAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

bezirəv. oyun.
öylə.
alay edməyə yapım yox: öylə yapmaya imkanım yox.
alay yapma: öylə edmə. elə eləmə.
alay dedi: öylə dedi.
qılıp. qılp. şaka.
ordu. qoşun. yığnaq. çoxluq. qalabalıq. ləşgər. yığılcam. comalaq. cəmiyyət.
qoşuq. yədək. kortej. mültəzəmin.
yansıma. məsqərə. tənz. ələ salma.
alaylı. qolay. alımlı. yaqımlı. tutumlı. əlverişli.
fəqət. ama. amma. avan. məsxərə.
alaya: laqin.
halay. alala.
həmlə. axım. açmaq. ordu. çaldıran.
qorxa qorxa baxmaq. qorxu. ürkü.
xalq ara alay düşdü.
böyləcə. alayda: necəki.
alahı. başqa. ayrı.
alay savlar: başqa xəbərlər.
alay işim var: başqa işim var.
dəğişik. fərqli.
alay qoymaq: fərq qoymaq.
( < al). kələk. əğrib. giriz. gizir. girişim. duzaq. tələ. məsqərə.
quruh. bölük. dəsdə. cəmiyyət. qafilə.
qalabalıq. yığın.
hər nəyin çoxluğun göstərir. xərmən.
bir alay xırdavat.
bir alay yemiş.
dəbdəbəli sürən, toy.
bayram alayi.
toy alayı.
dörd yaya taburdan, yaxud beş bölük atlıdan oluşan qoşun. quruh. dəsdə.
kəsinti. ələ salma. məsxərəlığ. istehza.
saraqa. sərimə. əğləncə. məsxərə.
saraqıya almaq: ələ salmaq.
səf.
alay alaylar bağlandı qoşunlar düzüldü.
cilus.
xanın alayı.
ortal. meydan.
topluluq. qalabalıq. qalaboluq. qalabolluq.
həng.
ələ salma. ələ sarma.
böyük toy. mərasim.
ölü alayı: təşyi;i cənazə.
böyük birlik (üç taburdan, bağlı birlikdən oluşar).
hər nəyin çoxluğun göstərir. çox çox.
alay alay gəl ged varıdı.
alay alay qonuşdular.
əğələncə.
təntənə. dəbdəbə.
mərasim.
taxılma. şaka. əğləncə. gülüncə. gülənək. gülməcə.
alay edmək: dalqa keçmək. başı bulutlarda gəzmək. alaylamaq. ciddi olmamaq.
topluluq. mərasim.
törən. mərasim.
mərasim.
gediş alayı: xaqanın saray dışı gəzintiyə çıxma dolayısı ilə düzənlənən mərasim.
çoxluq. büklük. şuluqluq.
alıq. rışqand. yalıtqa. şuxluq. məsqərə.
alay edmək: yalıtqa qılmaq. lağa qoymaq.
alaya qoymaq: alıqlamaq. ələ salmaq. lağa qoymaq.
dolay. gülşüq. gülüşlük. güləki. yosmalığ. oynaş. oynaşma. şaka. dəğişmə. dəğişlik. icəşmə. icəşlik. şuxluq. şavxunluq. məzah. ironi.
qalay. ordu. qoşun.
qalay. yığnaq.
qalay. çoxluq. qalabalıq.- gəlin alayı: gəlin köçürmə topluluğu.
gömü alay: > gömülay. təşyii cənazə.
könül alayı: vurqunluqdan gülünc olan kimsə.
bayram alayı: bayram törəni, mərasimi.- bu nə alayıdır.
alaya, lağa qoymaq: alaylamaq. sallamaq. ələ salmaq. ələ sərimək. çalışdırmaq. işlətmək.- alaya qoymaq: alayalamaq. alalamaq. ələ sərimək. ələ salmaq. buğa gülmək. dil çıxarmaq. yansınmaq. əğlənmək. əklənmək. şakalanmaq. gülnüncəmək. gülənənmək. gülməcənmək.
bir alay: çox sayıda.
dildə qolay, işdə alay: danışmada iti, işdə dildə qolay: deməyi qolay. güc iş.
beşik alayı: xaqanın cocuğu olduğunda düzənlənən alay, mərasim, təşrifat.
alaya qoymaq: alayalamaq. buğa gülmək. əğlənmək. ələ sərimək.- ala alaya qalxmaq: hay bıdırıq salmaq.- alay arabası: xaqanların alaylarda, qoşunara mindiyi daşqa.
alay çavuşu: buyruqları el içi carlayan görəvçi. xaqan alayının, qoşununun önündə gedib yol açan görəvçi.
alay dirəyi: evlərin birinci qatda bucaq sutunu- alaya minmək: sanda ortaqlanmaq, iştirak edmək.
alay geyimi: üniforma.
alay göstərmək: san görmək. geçit rəsmi yapmaq.
alay köşgü: san sırası xaqanın oturduğu yer.
alay sancağı: alay toynı süsləmək üçün asılan, taxılan bayraqlar.
alaya almaq: alay edmək. əğlənmək.
alaya, gülüncə, suçlanmağa, qınanmağa, yanmağa yeraçan, imkan yaradan söz, davranış: işgi. inci. bara.
inci, işgi bıraqmaq, qoymaq, düşürmək, salmaq: bara qoymaq.- hər kəsə gülünc, alay olan kimsə: çuşqa daşqa. çaşqa. qaşqa. qaşmar. qaçmar. çağmar. çaxmar. saklaban. soytar. soytarı. komik. məsxərə. məsqərə.
işin alayında olmaq: ağır, ciddi bir konunu yufasamaq, kiçimsəmək. gərəkli önəmi verməmək. dalqa keçmək.
alay alay: quruh quruh.
alaylı zabit: əsgərlərdən yetişmə zabit. məktəb görməmiş savaşçı (# məktəbli zabit).
alay başı.
alayla, hay küylə qurulan nərsə: alaylı.
alay qolay edmək: ortalamaq. avaralamaq. avutmaq (ağızda saxlayıb, çeyniyib, nə utub nə tüpürmək). yubatmaq. tə;xir edmək. savsalamaq. savsayamaq. sayaqlamaq. sayqalamaq.- alay bəyi: bir el qoşununun başı. jandarma başçısı.
alay topu: rəsmi mərasimdə atılan top.
alay sancağı: özəl günlərdə açılan bayraq.
alay keçirmək: birinin sözünü dinlərkən, başqa nərsə düşünməklə uğraşmaq.
alaya alma: əğlənmə. məzələnmə. zovqlanma.
gəlini atalıq evindən almağa gələn düğün alayı: gəlinçi.
işi alaya vurmaq (çevirmək).
alay arı: o tərəfə.
baxdım, alay görmədim.
dedim alay eşitməi.
çağırdım, alay gəlmədi.
alay a: ammaki.
səni izləqən edilə, alay a üydə yox edınq: səni aramışlardı ama evdə yoxdun.
alay bilə: böyləcə. o şəkildə.
alay bılqanlığa: bunla belə. fəqət. ama.
arı bardıq alay bolğanlığı kişi tapmadıq: oraya getdik, ama kimsəyi bulamadıq.
alay edilmək: tabalanmaq. tapalanmaq. təpələnmək.
alay edmək: bezirətmək. əğlənmək. qozutmaq. qızdırmaq. sataşmaq. əğlənmək. tabalamaq. tapalamaq. təpələmək. öc alır kimi sevinmək.
alay ettirmək: tabalatmaq. tapalatmaq. təpələtmək.
alay edmək: tiyəqinə tiymək. iğnələmək.- birkəsinə barırqa avuzlandı. alay a barmay qaldı: bərabər gedməyə söz verdi ama gedməz qaldı.
baxdım, alay görmədim.
dedim alay eşitməi.
çağırdım, alay gəlmədi.
alay edmək: basıncaqlamaq. dalqa qeçmək. nəqd edmək

ALAYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< ala ayaq. ağ ayaq. kül rəngli

ALAYALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alaya qoymaq. alalamaq. ələ sərimək. ələ salmaq. buğa gülmək. dil çıxarmaq. yansınmaq. əğlənmək. əklənmək. şakalanmaq. gülnüncəmək. gülənənmək. gülməcənmək

ALAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bulayan. qatan

ALAYAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxışıq. gözəllik.
alayati yox: yaxışıqsız. külüstür

ALAYAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

şuxunlu. şavxınlı. şadıqli. sevimli

ALAYBƏY : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > alaybəyi

ALAYBƏYİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alaybəy. alabəy.
toğsabəy. tosabəy. tuqral. tuğrul. tuqsabay. başçı.
yığva, toy, mərasim dolandıranların başı.
jandarma kumandanι. subəyi

ALAYCI : Arin Turkish Etimology Dictionary

gülgülü.məsqərə. inqqıl. sinsi. kötü niyyətli. qozqun. qozqunlu. alaylı. tabalavçu. tapalavçı. təpələvçi. samarqavçu. şakacı. məsqərə.
yanğsılı. acı dilli. məsqərə.
hər kəslə oturub əğlənən. şakaçı. çə;rəkəçi. mıtçıl. dəbəh. əğləncə. məsqərə.
çalğaçı. çağaçı. şakaçı. qaşqa. çaşqa. qaşmar. qaçmar. çağmar. çaxmar. güldürücü. şakaçı.- çaqmara yer yox