Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
ÇANÇAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çeynəmək. dəngəmək. tanqamaq. dənləmək. doğramaq.
ayrana göy tanğla

ÇANÇAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çançarın. çox danışan. fizul.
maraqlı. könüllü. gözləyici. güdükçü. gözəksi

ÇANÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çançığ. çatal

ÇANÇILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sancılmaq. saplanmaq.
çançılıb təbsəmək: ayağ barmaqları üzərində oynamaq

ÇANÇMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

doğramaq.
ayranqa qırcın çançıb aşadım: yoğurda əkmək doğrayıb yedim

ÇANÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

axlov. əriştə xəmiru açan oxlava, axlov

ÇANƏ (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< çənə. (çənəmək. çeynəmək)

ÇANIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalıq. çalqun. çalnuq. bulut. bulanıq. bürküt. dumanlı

ÇANIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qazmaq. açmaq. kəsmək. baltalamaq. ərik çanımaq: arx açmaq. ağac çanımaq: ağac kəsmək

ÇANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanğ.
> zəng. cınqırdaq. çınğıraq. qonqırdaq. cılcıraq. çalçıraq. kərənqurq. qonqıraq. zənqulə. çanqula.
qonqa. kovunqa. toz. qubar. gərd.
kirşən

ÇANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanğ.
bax > çan.
cəng. cəncal. gürültü yüksək səs.
xırda qırda, kiçik nərsələr. tuz. toz. töz. topalanğ. parça.
qanğraq

ÇANQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir çeşit tuzaq.
təlim çanladın: çox danışma.
çan. zəng

ÇANQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanga.
soylu. asıl, soylu.
çangabay: çanga bay.
pəncə

ÇANQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaqnaq. çanaq. (
< çəqn < > çənq: çənqiş. çəkiş.
< çaqnış. çanqış: çaqnaş. qoparış).
çəknək. çəgənğ. üzəngi. qayış.
yəhərin çaqılmış, çapalmış yanları.
sanqaq. çanaq. seğink. sehin. səhəng

ÇANQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəngəl. (1 < metatez qança. 1 < çan: oyuq. 1 < çaq. çaqmaq).
qar. kar. əl. avıc. tutmaq aracı.
çatqal. çatal. çatılmış. qanal. caynaq. qanqal. əğri, çatallı buynuz. (dallı budaqlı çanqallı ağac).
qıynaq. dırnağ. cıymaq. caynaq. cırmaq ( > qırif (fırans)). (cərah (ərəb) < cırıq).
tutqunluq. qussə kədər.
çatlanquç: qamçının ucuna qoyulan tük. yarılmış qayış.
qanqal. dirən. qapcaq. qarmaq. qopça.
çənqəl. pəncə. qapza. qəbzə. ovuc.
yaman.
çanğal ər: yaman kişi

ÇANQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanğal.
çox sıq ağaclı bölgə.
budaqlı ağac

ÇANQALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balıq qulağı

ÇANQALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qöstəriş yapmaq. ifadə satmaq.
qırcanmaq. nazlanmaq

ÇANQAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tozamaq. çanqcarmaq: qasırğa

ÇANQANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çingənə. qərəçi. çet. çət. encək. alçaq kişi

ÇANQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanğçı. çalqıçı

ÇANQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > çaqıl (çanğ < > çaqn < > çan). çınqıl. çığıl. dıcqal. tiçqal.
çalınğ. çanğ. çən. çağ. çanğ. ovuq. toz qazıq. toz

ÇANQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanğıl. < çağa. kiçik. çaqıl. çəgən

ÇANQILA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanqıraq. çanqıraq. zəng

ÇANQILAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vəngildəmək. vırra vır demək. çəniləmək