Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

CÜLQƏ (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< cölgə. çölgə < çövülgə. iki dağ arasındaki düzlük

CÜLQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cülgə < göçəlgə. köç yeri. köçülən yer. çökülən yer. köçük. çökük. köçərgə. çökərgə

CÜLQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cülgə.
çalgə. < çal. kəsik. alçaq yer. cola. çökəlgə. lığlı toprak yer.
çökək (çökmüş) yer. çökəlgə. lığlı topraq, yer. boğaz. dağ boğazı. dərə.
ölənğ. alanğ

CÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüm. tum. bütün. kamil

CÜMCÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çümçük. sərçə.
tüppəklə cümcük atıladıq

CÜMERTƏSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < cümə + ard) cümə gününün ardından gələn gün.
cümertəsi cocuğu: bij. bic

CÜMƏRİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yuməri. həyanlarn sevərək otladığı iyi cins ot

CÜMLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< tümcə. tümlə.
söz topluluğu.
bütün. həp. məcmu.
hərkəs. hamısı.
sistim. dizgə. düzgə. düzən. dizən.
mənzumə.
bu tümlədən, cümlədən: bu çərçivədə: bunlar kimi.
cümlə qapısı: el qapısı: bir böyük gənəl tikintinin ana qapısı.
qara cümlə: qara tümlə: dörd sayım işləmi. çahar əməli əsli

CÜMLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< c < > k > kümlə. kömlə.
ərkən, erkən doğan quzu

CÜMLƏCİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tümcəlik. tümcəmsi. kiçik cümlə, tümlə

CÜMLƏSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tümcəsi. hamısı. tamamı

CÜMLƏTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

(c < > t ) tümlətən.
tümlətin. tümləsin. turqanı birlə. həpsi. hamısı. həmməsi. qamusu. bilimum. tükəl. tümü. bütnü. bütünü. tamamı.
topdan. birlikdə. birdən. məcmuə;n

CÜMLƏTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tüməcin. həp bərabər. bütün. cəmə;n

CÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yün.
yün taraq: yün tarağı

CÜNBÜŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

siltə. hərəkət. qımıl. taprat. çabaş. çıbış. çalqaş. qaynar.
cünbüşə gəlmək: qozqalmaq. təprənmək. hərəkətə gəlmək. talatümə düşmək.
dümük. əyləncə. xoşluq. şadlıq. qonaqlıq. düğün. büsat. şənlik. ağırlama

CÜNBÜŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğişmə. dəğsəyiş. çalışma. çalsayış. çalxayış. hərəkət

CÜNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cüng conğ. dərgi. tüq. tük.
< yanğ. yeni. körpə. hələ yük çatılmamış dəvə.
bucaq. qüşə. çat. sat. künc. bürçük. burış. burc. bulunq. poçmək

CÜNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cüng.almanaq. toplum. dəğnək. məcmuə

CÜNQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cavan

CÜNTƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cündək. qomşum. tumşuq. dimdik

CÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

tür. türə. cürə.
günə. çeşit.
bu günə davranış olmaz.
pis günə, yaxcı günə, yaşadıq döndük külə.
soy. çeşit. cins. sinf.
tavır. çalım > çəlim > çəm. çəm qım. qılıq. göstəriş.
çeşit. don.nov;. çəkit > çeşit ( < çəkmək). döş. cins.
gəliş. tutum. tərz. biçəm. təhər. tavır. qılıq. rəftar.- cür bə cür: nov; bə nov;: tür bə tür: çəkit çəkit: çeşit çeşit.
nəcür: nasıl. nəsan. qaysan. qayçan. qaçan. nə üzdə. nə surətdə.- bu, şu cür, tür, təhər, qıllı, yalı, kimi: kəza.
hər cürədən, türdən: biçim biçim.- ağılı hörümcək cürü, türü: qarabövə. qarabüvə. qarabö. qaraböcə. qaraböcək

CÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

cür. tür.
dür. dənğ. nov;. çeşit.
ası. qazanc. qazanc. mənfəət. fayda.
cür gözlürəm səndən.
cürsüz iş.
işi gördünsə, cürün gözlə: işi yapdın nəticəsin, faydasın çək.
cür istədik, çora düşdük.
çürükdəndən cür alan.
cur. yaraqlıq, yarqılıq, düzənlik göstərr. # çor: yanığlıq, çürüklük göstərir.
qoşa. qoş. əş. cüt.
( < qur). cür. sınır. paya. oxşar.
qurlu quriylə qopuz qıliylə.
anı istəmə kim değil sana qur (cür).
tutam. tutum. durum. hal.
xəstəlik tutamı: naxoşluq halı.
tutamı yaman.
tutamı əldə tutmaq gərək.
tutamı pozuq.
iyi tutamlı kişi: halı yaxcı.
tutamı qolay: dinc hallı. rahat.
gediş. yol. surət. tərz.
işi bu tür açmaq olmaz: bu surətdə həll edmək olmaz

CÜRBÜZƏLÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qörbəzlük. qörbəzlük. gürbüzlük. bacarlıq. zorbalıq. mahirlik

CÜRCƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cürcək.
cürücək. cürü, xırda mayda olan.
cücəcik. kiçik cücə

CÜRCÜNİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

burcudan. götün fırlatıp oynuyan