Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ÇALQΙLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

süpürmək

ÇALLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalılıq. andız. atız. iti. çapıq

ÇALLAP : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeyin.
mən toxda deyirəm. sən a çallab barasa: mən dur diyirəm. sən isə sıvışıb gedirsən

ÇALLAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ivgin. evgin. odlı. təlaşlı. sabırsız

ÇALLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalılı. ədəbli. axlaqlı.
yallı. qurt. canavar. asav heyvan.
yığın çallı: qurt sürüsü

ÇALLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qocalıq.
çalqız. ot biçilən bölüm.
çayır. ot biçiləcək yer

ÇALLİY : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəlmə.
çalliv salmaq: çəlmə taxmaq

ÇALMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

{çəlmə. ( < çalmaq: çaqmaq: keçitmək. hörmək) (çoxalmaq. artmaq. artırmaq. toplamaq. böyütmək bu sözdə artırmaq, üstünə qoymaq, həmdə içini kavlamaq, boşatmaq anlamı saxlıdı)}.
bir nərsədən çalınıb, etgilənmə durumu. məsmumluq.
kifir su çalması: köhnə mikroblu sulardan xəstələnmə. ruh paxır çalma: alminyom mis qablarda yemək yeməkdən zəhərlənmək.
dalma. dişləmə. sancma.
sarıq. saçaqlı turban. salma. əmmamə. başlıq. börk.
kərpiç.
ləçək < alınçək.
kəmənd.
çalma salmaq: kəmən atmaq.
cəlmə. çəlmə. qulluqçu. xitmətçi. yoldaş.
qıraq. qıran. kənar.
oyma. işləmə.
təkələv. yürütmə. aşırma.
sarıq.
çapma. qapış. yağma. qəsb. çal çap. qıyın, güc zorla alma.
kərmə. yapba. sili ıslatıb, kəsib qurutarlar.
qapış. yağmalama.
hər nəyə artılan nərsə. hər nərsədən ayrılan bölük.
tulpan. əmmamə.
kasa.
çəlmə: bir çeşit bəzəkli turban. əmmamə

ÇALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{(ç < > s ) salmaq.
peysərə çalmaq (salmaq). (çaqmaq) (çanmaq. çanbırmaq. çarpınmaq). }.
< > talamaq çırpmaq. çılpaqlamaq. talamaq. çəlmək. artmaq. artırmaq. qoşmaq.
(böcək. heyvan) gəgələmək. vurmaq. sancmaq. soxmaq. ısırmaq.
aparmaq. götürmək. qoparmaq. aşırmaq. çapmaq. oğurlamaq. ilətmək.
çarpmaq. taldurmaq. dalunlamaq.
qunmaq. soymaq. vurmaq. yamamaq.
çəkişi barmağıma yamadım.
qaqmaq. vurmaq. qoparmaq. yerindən almaq. yağmalamaq. qəsb edmək.
topuq çalmaq: yerirkən topuqların birbirinə çarpdırmaq.
çalqı araçların çırparaq səsləndirmək.
< > talamaq.
talan: talaq. yağma. oğurluq. öldürmək. çelmek:
çalmaq; ın yumuşalmış biçimi.
çalağan otu: ısırğan otu. gicitgən. isırqan. dalamaz. dalayan. gəzənə. misal:
ısırğan taladi əbə köməçi yalədi: çalağan otu çaldı. əbə köməçi (əmə köməçi. quş bəbəyi. quş pəpəyi) üstünə qoydum ta sancılarını azaltsın.
çalqaymaq. tevirmək. devirmək. arxası üstə çevirmək. yatırmaq.
soxmaq. soxmaq. ısırmaq. dişləmək.
köktəmək. kökləmək. oxumaq. nərsənin səsin ucatmaq.
qırıb kəsib götürmək.
yerə çalmaq. vurmaq. yenmək.
oğrılamaq. hırsızlıq edmək.
çırtmaq. çərtmək. çəkmək. kərtmək. dartmaq. kəsmək (heyvan başı). vurmaq. cırmaq. bölmək. doğramaq. çapmaq. qaqmaq. biçmək.
tarlanı çalabız: əkini biçirik.
qatmaq. qarışdırmaq. sarmaq. dolamaq. çal çapraz qılmaq. çapramaq.
əsirgəndən (əsriklikdən) ayağları çalır: ayağları bir birinə dolaşır.
boşaltmaq. kavlamaq.
ititmək.
boyamaq. sürtmək (boya).
oğurlamaq. çalıp çapmaq. çalıp qapmaq. hörmək.
dartma çalmaq.
parça çalmaq.
keşlə pambıqdan uçğur çalmaq: tuman bağı düzmək, düzətmək.
süpürmək.
yerə yıxmaq. basmaq. əzmək. alçaltmaq. dağıtmaq.
əsmək: yel çalır.
itiləmək. ötgirləmək. kayrö. biləv. sürtüb ititmək.
pıçaq çalmaq.
dəğişmək. döğüşmək.
çal ha çal: dəğiş toxuş.
çalımaq. parıldamaq. aydınlatmaq. canlandırmaq. canlandırmaq.
açmaq. doğmaq.
günəş çaldı.
yerə yıxmaq. atmaq. basmaq. əzmək. dağıtmaq. söndürmək.
od çalan: od söndürən. atəşnişani.
çaldıqmaq. soldurmaq.
soyuq gülləri çaldı.
alış
çalışdırmaq. dəğişmək. əvəzləmək.
kəkələmək. bir başqa dili çət pət, yarım yamalaq danışmaq.
çalıb qonuşmaq: kəkələyərək danışmaq.
ingiliscəni çalıb danışır.
( ç < > s ) salmaq.
çapmaq. çıpmaq. çırpmaq. çəkmək. vurmaq.
gün çalır.
bir kötək çalarız ki olmasın.
gəmiyə kürək çalmaq.
donu daş üzə çal: kirli paltarı yumaq.
oynamaq. döğmək.
ayağqabı çalır.
çaqsa tutunur, çalsa bilinir.
çatdırmaq. eşitdirmək.
qulağıma heç bir nərsə çalmadı.
bu qonu qulağıza bir nərsə çaldımı.
çalbaqlamaq. qapamaq. kipləmək. yummaq.
biçmək.
sabanlanı çalabız: tarlararı biçiriz.
dolanmaq.
taydırmaq. aşırmaq. yürütmək.
urlamaq. vurlamaq.
örmək.
çalqalamaq. qarışdırmaq.
atmaq.
qımmaq. aşırmaq. atlanmaq.
qonqramaq. çınqırdamaq.
ayağları çalmaq: ayağları dolanmaq.
əsirgəndən ayağları çalıb aylanadı: sərxoşluqtan ayağları birbirinə dolanıtor.
kəkələmək.
çalıb söyləşmək: kəkələyərək qonuşmaq.
çaldırmaq: bir başqa dili çat pat qonuşmaq.
tili çalmaq: kəkələmək.
xalıdan dartma çalmaq: ipliktən uçqur bağı örmək.
ıslıq, fışqa çalmaq: sığlamaq.
çala qırbac sürürdü: qamçı çalaraq sürürdü.
ilanın ıslıq çalması, fısıldaması: qızğırmaq.
qələbə çalmaq: qəmə basmaq. üstələmək. yenmək.
qılınc çalmaq: atmaq.
ün çalmaq: sayramaq. səyrəmək. ötmək

ÇALMALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalma atmaq. kəməndləmək

ÇALMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çit. hörük. çəpər.
çal. çoxluğu, qalabalığı, hündürlüyü göstərən sözdü.
dövrəsi çalman: çox adamı olan kimsə.
çalman dağ.
çalman papaq: dik qafalı.
çalıcı. vurucu.
çit.
yalman. iti. tezlin. parlan. pırlan.
tögərəqi çalman: qohumsı çox olan

ÇALMAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapış. qabış. yağmac

ÇALMAŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dolaşıq. çalvaşmaq: dolaşmaq

ÇALMIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarma qarışıq. düzənsiz

ÇALNUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalqun. çanıq. çalıq. bulut. bulanıq. bürküt. dumanlı

ÇALPA : Arin Turkish Etimology Dictionary

> çəlipa. xaç.
sulu.
çapuq. batağlıq. çamrul. layqa.
çapuq. əğri. bükrü

ÇALPAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaplaq. çaqlap. ( < çal. çap. çaq. ). çalaq. çapaq. çanaq. çəlpək. çəlpək. çaplaq. göz çapağı, çirki, poxu. yapışqan. çalpaş. qarışıq buruşuq. kir. pislik.
çalpaq iş. qarışıq iş. ( > cölbək (fars)).
ıslaq yer topraq. çapav. çalpov. ala çalpav: boran. külək. çapqın.
açıq göz. pozuq göz.
yaylanğ. çapıq. iti.
qatlama. qoyman. yağ içində pişirilmiş əkmək