Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ÇAQÇAQALAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağçaqalay. çaqnaşıq. devriliş. qarqaşalıq. inqilab. ixtilal. fitnə

ÇAQÇAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağçağan. qaqalağan. qıyqırğan. bağırtac

ÇAQÇAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

şakaçı. güldürən. qızıqçı

ÇAQÇAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaçar ( < çaqmaq). savaşçı. qavqaçı

ÇAQÇIQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağçığıl. çağ. şişgin. köpük. köpbüş. qabarıq. kök. dolqun. dolu. doluq

ÇAQÇIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağçıl. çağatay. çağtay. modern. yeni. çağdaş. gün modası. devrə uyqun yolda, qılıqda

ÇAQÇILLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağçıllıq. çağataylıq. çağtaylıq. çağdaşlıq. yenilik. günə, devrə uyqunlaşmış. maasirlik. modernlik

ÇAQƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çakər < çəkər. ayağ. ayaq. çirağ. bağşı. baxcı. baxıcı. baxşi. baxşı. əlaltı. işçi. köməkçi. qaboş. qapış. qılıqçı. qılman. qolaç. qolat. qolaş. qolaq. qolçu. qılay. qılan. çalay. çalan. qornuq. qul. qulluqçu. nökər. yarar. yarayan. yardım. yardımçi. əcir. xidmətçi

ÇAQƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çakər. çağar. ( < çəkən).
işçi. görəvl. iş aparan. məsul.
qul. qırnaq. bulğun. bəndə. qulluqçu. doğma. külfət

ÇAQƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çakər. çaqar. < çəkər. çirağ. nökər. qapış. qaboş. işçi. qulluqçu. qolaş. qolaç. qolat. qolaq. içoğlanı. qaraoğlan. evoğlanı. əcir. muzdur

ÇAQƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çakər (fars). < çəkər ( < çəkmək). toğmağan. toğma. doğma. qulam. qul. kölə. bənd. əbd

ÇAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağı. çoğı. çuqı.
qürültü. bağırtı. savaş.
çoğı. çuqı. gürültü.
yaxı. qamçı. qumaş toxuma dəzqahının bir parçası.
nərsənin qorucu, sərt, yırtıcı, çaqan uclu bölümü. dırnağ. tırmıq. uclu çəngəl.
çaqıllı kürək: şənə.
çaqqı. kəsici, yontar kiçik pıçaq.
çaqıçı. çaxançı.
çaqıvıl edmək: çuğullamaq.
basmaçi

ÇAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaqqı. gəzlik ( < kər: kəs).
çaqqı çaxmaq: çaqı çaxmaq: ayrıntılarıyla birlikdə.
çaqı kimi: çaqqı kimi: qolayca. dinccə. suiçim. dinamik

ÇAQIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaqqıc. çaqan. çaqqan. qaqqıc. çəkic. çəkiş. çəkkiş. döğəc. dövəc. döğəcək. döğəş. döğücü. döyücü. döğqəc

ÇAQIÇAQINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağıçağına. çağıçağında. günügünündə. sürüsüründə. vaxtıvatında. tam günündə. sözlü gündə. sözü verilmiş gündə

ÇAQIÇAQINDA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağıçağında. çağıçağına. günügünündə. sürüsüründə. vaxtıvatında. tam günündə. sözlü gündə. sözü verilmiş gündə

ÇAQIÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaqma eyləmində bulunan.
çaqqı ustası

ÇAQIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağıq. çanıq. qınıq. kiçik uşaq. cocuq.
dar çağıq: axşam gec vaxdı

ÇAQIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çavıq. çapıq. qamçı. qamıç. sırım. qamçı ucu

ÇAQIL ÇAĞIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağıl çağıl. çağıldayaraq

ÇAQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > çanqıl (çanğ < > çaqn < > çan).
çınqıl. çığıl. dıcqal. tiçqal.
çağıl ( < çağa: uşaq). cahıl. uşaqlıq. gənclik. cəvanlıq. mə;sumiyət

ÇAQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanğıl ( < çanğ: çalğ:
çalınmış. oğulmuş.
içi boş). daş qırığı. çəğil. çay daşı.
lüleyinli su qabı. ibriq.
bölük. fəsl. movsim. mosim. mevsim. qarım. kərim. kəric. kəriş. gəric. gəriş.
quşların tük dəğişmə çağıl, movsimi: qarınsa.- çağıl çağıl: çağıldıyaraq. sürəkli səsli axış.- çaqıl çuqul: çert pert. çırt pırt. hərgələ. nəngələ. boşbozuq. boşabsıq.
qaba çaqıl: qaba çanğıl

ÇAQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çeqil. ( < çaq. çuq. tuq). hər bir nərsənin çoğunu, yığını. çoxluq.
< > çanqıl. daş çanqıl. daş yığını.
su səsi. (coşma. axma. şırlama).
pul. dirhəm. ağırlıq. çəki qiymət.
caxçı. çanğıl. çalıq. alıq. axmaq.
çağıl uşaq: cahil uşaq.
(çaq. çalınmış).
şağıl. şehil. kirpiç. xırda qırış.
çaqıl daşı: çay daşı. dəniz, çay qıyılarında olub, çalqanmaqdan yuvarlaq, badam biçimi tapmış, boyalı boyasız kiçik daşlar. bu daşlar qaldırım donatmada işlənir

ÇAQILAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağılamaq.
bağırmaq. çağırmaq. çoğılamaq.
çaxımaq. yaxımaq. yaxılamaq. qamçı vurmaq.
( q < > f ). çafılamaq. dırnağlamaq.
çaqqılamaq. deşib kəsmək

ÇAQILAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaxılan.
çalınan.
neçə nərsəni birbiri üstə çapraz qoyub, onları birbirinə tutturmaq üçün, əninə, genişləməsinə çaxılan, çalınan uzun ağac, nərsə: qasdal. qapstaq.
taxılan.
nərsəni uzatmaq, bir yerə yapışdırma üçün çaxılan, taxılan uzatma: qarataxın. qaraçağın