Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
ÇAQIMLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağımlamaq.
(çaqmaq. saçmaq: bölünüb ayrılmaq. çoxalmaq. çağalamaq. doğmaq). bölünüb, kiçilib, azalmaq.
çağalamaq. bölmək. oğmaq. balalamaq.
azaltmaq. əksitmək.
dağıtmaq

ÇAQIMLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiçillmək. azalmaq. əksilmək

ÇAQIMLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

iyi sürən. iyi sürgün verən. törəli.
yaxımlı. xoş. dadlı. sevimli. incə. tərbiyəli. kibar

ÇAQIMLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağımlıq. dağınıq. yarqınlıq. yayqınlıq. törtöküntülük.
çağmlıqlıq işlər

ÇAQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağır. çaqır. çağılğan.
yaşın. yıldırım. şimşək. çaxım.
çaqinbay.
qıvılcım. uçqun. qıvılcım.
gürz. topuz.
( ç < > s ) bax > sayın.
şimşək. yalınğ. barqa.
çağın. çalın. çaqmaq. çaxmaq. çaqmaq. ışın. şişmək. rə;d. bərq. şö;lə

ÇAQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaxın. çaxım.
ortcaq. otcaq. yarıncaq. yarıtcaq. yartacaq. yıldırım. ıldırım. şimşək.
qıvılcım. əxgər.
şö;lə

ÇAQINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağına. ( < çaq).
çaqqılmış. qısıq. kiçik. uşaq. ovşaq.
çağınlar: kiçiklər.
uşaqlara ayrılmış bölüm.
çağına ev: uşaq baxcası.
çağına işlər: {
uşaqları becərmək üçün qurulan işlər.
uşalıq ölçüdə, uşaqyana görülən işlər. }

ÇAQINÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaqırçı. çoğunçu. qaba, gur qonuşan

ÇAQINLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınlı. kaprisli. şımarıq

ÇAQINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağınmaq. çalışmaq. çaqqa çuq edmək.
çaqmaq. çaxmaq. çalmaq.
çaxmaq çaxdı.
çəkinmək. sağınmaq. ehtiraz edmək

ÇAQINSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaxınsız. ölçüsüz. engin. ingin. qısıtsız. sınırsız. sonsuz. ucsuz. ucsuz bucaqsız. çəksiz. çəkəsiz. çəkləsiz. çənəmsiz. dəngəsiz. sarımsız. açıq. azad. bağsız. alarqa ( < al: böyük). ğeyri məhdud

ÇAQINŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

calanmaq. calaşmaq. yanaşmaq calaşmaq

ÇAQINTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağında.
çağlı. vaxdında. zamanında. çaı gəlmiş olan.
yerində. sıralı

ÇAQINTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağında. sürəsində

ÇAQINTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaqında. çağında. ucur. vaxtında

ÇAQINTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaqından.- çağından bəri: əsgidən. əsgilərdən. keçmişdən. qədimdən.
nərsəni güclədirib, qoldavlayıb çağından öncə yetiştirmə: qabalıq. qabaqlıq.
qabalıq yonca: gübrə ilə çağından öncə yetiştirilmiş, əldə edilmiş yonca.
qabalığa əlli metrə yer ayırdım

ÇAQINTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaxıntı. çaxma.
şimşək çaxıntısı.
içgi toplumu

ÇAQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

şeh güzgünü pasladar, çaxır başı yastatır, tanrı, çəkənlərə dərd verir, çəkməyincə yaşlatır. (yastatmaq: yatırtmaq)

ÇAQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaxır.
cığır. dar yol. kiçik yol. çığır.
( < çıq. çuq. tuq). hər nəyin cirgəsi, çəkmişi, çıkırmışı. çaxır. şərap.
şirə. doşab. tuqşab. bəkməz.
çağrat. xumar.
xumar gözlü: çağrat gözlü.
göz boyalarından. qızıl, göy göz.
it çaxırı ata dəğmər, at çaxırı itə dəğməz.
çağır gözlü: göy qöz.
çağır quşu. doğan quşu.
sağır. söbü, qonus biçimində çaxır, şərab qabı.
bənəkli. ləkəli. çaxır. şarab. gözbəbəği üzərindəki ləkə.
çaxır doğan.
çaxır doğan: ağ doğan. toğrul.
çaxır, qartal pəncə: qıynaqlı. qaparuzçi

ÇAQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaxır.
acı su. acus. araq.
göysil, yaşılsım boya.
çaxırgöz. çaxırca. göygöz. dənizgöz.
çaxırdoğan. çaxırquşu.
şərab. üzüm dızı.
bəkməz. pəkməz. şərab. özsu. araq.
çağır. çopur. çiçəkpozuğu. çiçək kəsəlindən qalan izlər.
çaxırgöz: göygöz.
bəğni. boza. şərab.
bəğni içmiş, əsrəmiş, qoldan əldən kəkrəmiş. (kəkrəmək: kehəlmək).
qaramıq. qaramuq. sağın. sanğın. sərab.
lələsin çağır, sallasın beşiyini.
suya çaxır, sütə su qatır.- quyuq çaxır, şərab: qaraboza

ÇAQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaxır. şağır.
boza. şarab.
iyi pişməmiş ət. çiy ət.
bir gözü qara, o biri göy olan kimsə.
bənəkli. xallı. ləkəli. özəlliklə gözbəbəyi üsdə olan ləkə.
iti. tüt.
çaqır ayaz. yaman soyuq. qarla sərpintili söğuq.
çaqıraq. ağ doğan. şunqar. səncər. doğan ilə atmaca arasında bir quş. quş. doğan.
göy, mavi, yaşıl arasında rəng.
çaxır göz: göy göz.
çaxır. çaqır. ( < çəkmək). çəkilmiş. nərsənin çəkilib, süzülüb, seçilmişi. nəsəni çaqıb, əzib özün, cirgəsin çıxarmaq. içgi.
( < çaq. çal: tüt). iti. qoyu. qəliz. bərk.
çaqır ayaz: iti, yaman soyuq.
çaqır yava: quyu pozuk: bətər əxlaqsız.
çaqır. çağırı. çağrı.
gürz.
çaxır. şarap. içgi

ÇAQIRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağıran.
çağuş. savuş. savıc. savçı. çavuş. carçı.
çağırmaçı. təbliğçi.
çağrıcı. oxuyan. oxuyucu. ünləyən. ünləyici. səsləyici. səsləyən. çağrıcı.
çağrıcı. oxuyan. oxuyucu. ünləyən. ünləyici. səsləyici. səsləyən. çağrıcı

ÇAQIRCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaxırca. çaxır. göygöz. dənizgöz