Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ulu. tansıq. tənsix. abın. aban. alban. avan. alvan. yüksək. yükki. yuqar. ərikə. vala. ə;la.
ali qapı: ulu qapı

ALİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ulu. yaraqan.
törə: biy törə: bəy məhkəməsi: əsgi qaraçay malqar΄da pirəns souyndan gələnlərin məhkəməsi

ALIB : Arin Turkish Etimology Dictionary

alıb qaçmaq: kürəmək. aparmaq. götürmək.
alıb varmaq: alıb gedmək. əkitmək

ALIBET : Arin Turkish Etimology Dictionary

qeyrət. quvvət. enerji

ALIBUSUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

alçı. şeytan. cin.
açıqgöz. zirək. oyanığ. tülkü

ALIBVERMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gənəlliklə bir yerdən nərsə alıb vermək üçün açılan, yasanan baca: qanaqıl. çanaqıl.
gişə çanaqılı

ALIBVERMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

evləndirmək

ALIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərik.
iradə.
rəğbət.
çəkalıc: çəkmə aracı. şəkil, əks, fotoqraf maşını. kamera.
gəlinalıcı: al qara bənəkli böcək çeşiti

ALICA : Arin Turkish Etimology Dictionary

alca. ala çalar. alımsı

ALICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

alquçi. alğçi.
alıbusun. açıqgöz. alacanğ. zirəng. şatır. od yalı.
alaq. alcu. avcı. qıyan. qıran. öldürən. avlayıcı. yox edən. kəsən xəstəlik. əzrail.
alıcıya dərman olmaz.
öldürücü. davasız xəstəlik.
alan. müştəri.
alıcı quş. alıcı quşu. ova alışdırılmış doğan. atmaca. quş.
alıcının ömrü az olar.
görüşçü. elçi. qız istəməyə gələnlər.
içli. alınğan. həssas.
sevəcən. rumantik. incə. duyqun. duyqulu. duyarlı. duyar.
aluvçu. müşdəri.
istəkli. talib.
öldürən. qatil.
avçı quş. qapaqan. qapıcı.
alqur. alğır. iti. yeyin. çapar. çapür. çabük. sapük. səbük.
istiyən. istəkli. talib.
içən. içəgən. çəkici. hopan.
kamera. filmbərdari.
avcı. ovçu. qanquduz. qanutuz. yırtıcı.
alıcı (yırtıcı) quş: ov quşu.
alıcı (yırtıcı) quşun ömrü az olur. (saldırqana, günlərin biridə saldırılır).
alan. alyan.
alan.
alacağçı. vergiçi. çapı. çapaç. təhsildar.
alan. müştəri.
alan. tutan.
gərikli. iradəli.
alan. cəzzab.
alan müştəri. talib.
alçı taşı. sazınçı taşı.- bitli pəxlənində, kor alıcısı olar: pozuq nərsənində istəklisi var.
can alıcı: çox toxunan.
gədikli alıcı: dayimi müştəri.
çəkalıcı: şəkilçi. əkkas. fotoqraf. kameramən

ALICILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çapaçlıq. çapılıq. (vəqf, zəkat, vergi). qopçuluq. təhsildarlıq

ALIÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alçı.
aşıq oyununda, bök gəlirsə, alçı olur.
dağın çıxması, yoxuşu.
üstün. qalib.
yabanı ərik çeşiti.
yaban ərik çeşiti.
yemişan. qaradənə

ALIÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alçıq. casut. casus. xəfiyyə

ALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(əl al). əlik.
güc. quvvət. quvvə. iqtidar.
alaq. alla. alluq. iki boyalı.
aluğ. vurqun. məcnun. maynı (beyni) oynamış

ALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alınğan.
alqın. çalıq. dəli dolu. dəli dülü. haşarı.
düşünsi. dazlaq. izin. iligim. ılığım. quruntu. iməj. imgə. oynuş. uynuş. xiyal. xulya.
sallaq. aslaq. asman. şaşqın. sərgərdan. qalıq. kələpət. bulanıq. dəli. qarışıq. çalalı. çallaq.
türkəsaya. saf ürək.
qarışıq. havalı. müşəvvəş.
səfeh.
qızal. qızılsım. alsım. açıq qırmızı. qızıla, qırmızıya çalan.
munduz. qafası bağlı, qapalı. budala. qanmaz. axmaq.
alıq kişi: dalqın adam: sibiz kişi.
açıq. sırtıq. iddəali. qaba. qırcı, qırıcı, sərt, tərs kişi. kötü. yaman.
alıq baş: açıq, açılmış, acıyan yara.
kəl. dazlaq.
quş qaqası. dimdik.
muraciət. təqaza.
iddia.
duruq. aciz. zayıf.
töhmət. sərzəniş.
alıq almaq: alıqlanmaq. töhmət almaq.
pozuq. xərab. fasid.
acgöz.
alıq kişi.
getdi iyi, qaldı alıq: yaxcılar köçdü, yavalar qaldı.
alay. rışqand. məsqərə.
keçəl. daz.
səlb.
nisbət.
alıq edmək: nisbət edmək.
yubat. tə;xir.
əsir. bulun.
allı. sapıq. səfeh.
məftun. aşiq.
rağib. qiptə edən.
gic. unutqan. talqın. dalqın. ağlı başında olmayan.- elə o dalğın kişidir.
dalğın uşaq.
oğlunu itirməsi, onu dalğına saldı.
dalqınlığı burax qıl, ayaq üstündə durqıl.
tez, çox avlanan, aldanan: avanaq.
şaşqın.
al. qızıl. qızmır. qırmız.
çalıq. məczub.
yalıq. layıq. uyqun. üstün. münasib.
o bu işə alıqdı.
alım. qazanc.
dalıq. dalqın. dalqıq. dincsiz > dişsiz. sıxıntılı. gücün. müztərib. rahatsız.
koğalaq. kovalaq. koralaq. korkoran. qaqabaş. qaqavaş. qaqavan. qaqavac. avanaq. gic. bön. budala. qafası üşük, uyuşuq. qanğırıq. qanırıq. qaqrıq. sadə.
qarıq. qalıq. kəkə. gəvə. gəvgənə. gəvgəy. bacarıqsız. əli işə yatmayan.
qaydan. qayğan. qayan. qayğın. qayın. axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. müztərib.
saf könül. türkəsaya.
şeyda.
alqın. qaydan. qayğan. qayğın. qayın. çağalat. müztərib.
alqın. mö;tad.
alqın. meyilli.
alqın. budala. qafası üşük, uyuşuq. qafası təmbəl.
boş arzu.
xəbər. bilgi.
kabus. qaput. salıq. sərsəm.
təpə. yüksəklik.
tamqa. dağma. dağ. taxma. bəllik. bəlgi. gövdədə qolda qıçda qulaqda taxılan simgə. im. əlamət (ələnğu: ələngi: ələ taxılan). qulaqdan bir kiçik parça im olaraq kəsmək. bu işlərədə
alıqlamaq; deyilir. bəsili qoyunların arxasında bir az yün burxaraq izləmək.
yalan. pəxmə. allı. ( halu). oysal. alçaq (: tabe;. mütəvazi’ ). bax > alıqlı: arvad ağız.
boşuna. gəlmiş nərsə. sel suyunun gətirdiyi nərsə.
qarşılıq. verilən nərsənin qarşıtı. verilən salamın cəvabı.
alıq almaq: qarşılıq (almaq. vermək).
( > alağ > ələf). şaşqın. bacarıqsız. aptal. bərəsiz od.
bitmiş. alınmış. qutulmuş. çürük. halsız. zayıf. rəhsiz. soluğ.
çeşit. cür. qılıq. təhər.
nə alıq adamdı.
nə alıq söz dediki.
boş alıq işdən yararlanmaq: havayı qazanmaq.
əlik. qaldırac.
əmgək. əmək. zəhmət. iztirab. alığ delik: allığ çalıq: əcələ ilə.
alqın. darılqan. somurtqan. işgilli. alınğan. həssas.
(alınmış. çalıq. çolaq). geri. dalı. arxaya qoyulmuş. saxlanılmış. gəlişməmiş. yaraqsız durum.
alıq ölkələr. alıq kişi.
hər nəsnənin onarılması, düzəlməsi üçün qoyulan, artırılan tikə. yük. əngəl. sorum. problem. artırılmış. yamaq. yamaqlıq. əsgi. köhnə paltar. çul. səmərin. döşəyin içinə qoyulan cırım cında. qırım pırti keçə. yun. qırxım. kirli. əsgi paltar. işlik paltar. önlük. kirlik.
geyim keçim. palto. örtük.
hər gələ. düzənsiz.
alıqlamaq: basıb doldurmaq. başı soyuq iş aparmaq.
alqı. qorxmaz. vurdumduymaz.
alınğan. qırqın.
alığ. anuğ. ayıq. hazır. apuq. apqu. yapuq. yığ.
axşama anuq olmaz: hazır olmaz.
anığ dur.
anuq çalındı: hazırlıq, amadəbaş verildi.
anuq nə yox sayılmaz.
avucaçıx. büknüt. qonda. budala. sapaq. səfeh. qıytqı. şaşqın. bön. oydamaz. sança. sanaç. budala. saf. sarquna. dalqın. danqalaq. yelli. havayi. hopba. axmaq. boşsan. uyuşuq. uyuşuq. qapdal. yeqbaş. qafasız.
qapı.
az alığ: alığca

ALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alığ. alnığ. dalğın. pərişan

ARTIRILARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkilərək. əklənərək. qatılaraq. əlavə edilərək.
turş yeməklər duz əkilərək dadlı olur

ARTIRILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əklənti. quyruq. dal. əlavəlik. izafələnən nərsə. qatqıc. artqıc. mindirik. yapşıc

ARTIRILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

artmaq. üstəlmək. çoğalmaq.
aşmaq. çoğalmaq. üstələmək. keçmək.
əklənmək. quyruqlanmaq. əlavə olunmaq

ARTIRILMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsiyə artırılmış, atılmış, qrtılmış tikə: qarqa.
nərsiyə qatılmış, taxılmış, artırılmış tikə, bölüm. qatım. xatım. qatma

ARTIRIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

artırış. artırma. qatınış. qatma. qatama. yapışdırı. yapışdırış. əğləmə. əkləmə. mindiri. mindiriş. mindirmə. izafələmə. əlavə edmə

ARTIRINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qatınmaq. nərsəni nərsiyə vurmaq, yapışdırmaq. əğlənmək. əklənmək. qatmaq. qatamaq. əlavə edmək. izafələnmək. minmək. minilmək. mindirinmək

ARTIRIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

artırın. bax > artırma

ARTIRIŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğləşmək. əkləşmək. əlavə olmaq. əlavələşmək. minişmək. izafələşmək. qatışmaq. birikmək. birkişmək. vuruşmaq, yapışmaq

ARTIRMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

artırın. artırış. qatınış. qatma. qatama. yapışdırı. yapışdırış. əğləmə. əkləmə. mindiri. mindiriş. mindirmə. izafələmə. əlavə edmə.
aşlama. əkləmə. əlavələmə.
açıq artırma: ələni müzayidə.
açığ artırma: iki kişi arasında, qiymətləri artıraraq alış veriş. muzayidə. hərrac.
yanlama. əkləmə. yapışdırma. artırma. (# yalnama: ayırma. təkləşdirmə. təkləmə).
artac. müzayidə