Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ÇALA ÇALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

cəld (fars) < çalt < iti. yeyin. tez. basım. çalasın. çapbaq. sürəkli.
çala ağ: kölgəli ağ: tutqun boya.
çala qamçı: süəkli qamçı çalaraq.
çala çula: çala
cola < çal: boş\ çalamaq: çalmaq: boşatmaq

ÇALA ÇUQQUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çala çoxur

ÇALA ÇULA : Arin Turkish Etimology Dictionary

olar olmaz. yarpı yalta. yarı yamalaq. boş. yetərsizlik. yaramaz. bacarıqsız. başdan sovma. naqis

ÇALA QOLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarım yamalaq

ÇALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

(l < > t) < > çat. çataq. çatıq: çalıq ( > çah (fars)). oyuq. quyu.
cola. çox dərində yok. az. boş. yumşaq. gəvşək. tələkə. seyrək. yavaşcanğ. yavaş. yavaşca. səhəlçə. çal parça: yumuşaq. kövrək parça. çala gəlmiş çala gedmiş.
çətinlik. zorluq. güclük.
ala. yarı. yarım. pıçıq. pıçaq. bıçıq. buçuq.
tam deyil. yarıq ayrıq olan nərsə. yarı. yarım. yarımcıq. əsgig. orta. qıt.
çala yuxu: ımızqanmaq.
çala savad.
çala türk.
çala qazaq: ata anasından biri qazaq elindən olan. çala ölü: ölümcül. çala molla: malla yarım. savadsız.
çalabilik: az bilgi. çalabiçik: çalapuçuq. yarım yamalaq:
çalabula: az çox. biraz. əsgig. qarışıq.
çalacanlı: yarım canlı. ölümcül. gücdən qaçan.
çala biçikçi: çala bitik. çala savad.
çalaçula. çalaçoq: az çox.
çalapula: bütün olmayan. bir az. az çox. qarışıq.
çalaçuqqur. çala işləmiş: yarımçıq.
tez. iti. sürəkli. göz qıpımı. bir çala gözüm gördü. çala qılıc. çala qamçı: qamçılayaraq. çalapaça: çaladaban: qaça qaça.
çala çala gəldi, sala sala getdi.
yala. rüşvət.
çalaçı: yalaçı. rüşvətçi

ÇALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bədəl. əvəz.
hər nəyin çalası var: hər nəyin bədəli var.
iti. yeyin. tünd. kəsgin.
sürəkliliyi, itiliyi göstən söz.
çala qılıc: durmadan, aralıqsız qılıclayaraq.
çala qələm: durmadan, aralıqsız yazaraq.
çalaqaşıq: durmadan, aralıqsız yeyərək.
baxıma.
bir çala.
çala qamçı: durmadan qamçılama.
çala pala:
bütün gücüylə. var gücüylə.
çətinliklə. güclüklə. zorluqla.
çala daban: qaçaraq.
çala qələm.
çala kişi.
çala qılıc.
bir çala: bir qısa sürədə.
çala ayran: suvçalı. boşanmış, suyuq nərsə.
çala çülək yaptırmaq: qara yülək yaptırmaq: dəmir aracların ağzın kürədə qızdırmaq, dövmək, biləmək.
çala, oyuq, yarıqları tutma: çalaqap. çalaçat. kalafat.
çala, oyuq, yarıqları tutmaq

ÇALAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalağ. qıpıq. ayran. doğa

ÇALAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıqçıy. çalqaş. çalquş. yalqaş. yalquş. yaxşıq. qontış. qantış. qandış. çaldış. cilvə. alçılan. saldam. saldım. gözükmə. görümlük. göstəri. görüş. duruş

ÇALABAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalabaçı. çalçağıran. hayküyçü. vəlvələçi

ÇALABCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

güclə. qapsanaq. qasbanaq. zorla. sürükləyərək. könülsüz. göyülsüz. istəksiz. basqıyla

ÇALABƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəbdəs. çəpləş. çapsal. çalbər. çalışan. çevik. sever. çəpər. başarcıqlı. çalağan. çalışan. çəpər. ozan. biləgət iyəsi. gerçəyi açıqca söyləyən. zirək. mahir. uz. usta

ÇALABİÇİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarım yamalaq. az çox. biraz. əsgig

ÇALABULA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarışıq. alamıq. arılaş. qırmızı qarışmış ağ.
qızıl arılaş aq: qızımtıl aq. qarışıq quruluş: arılaş quruluş

ÇALAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalqac. saxlac. saxac. qasqac. qaslac. qasac. qısqac. qısac. toxunac. toxac. toqqac. avlama, tutma, yaxalama ayqıtları. yaxalac. avqar. tutmac. tutac. alac. almac. qapqac. qapac. qavrac. qavac. bulğac. bulac

ÇALACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

az. azacıq. azca. yoxacıq. kəmisi. alaca. salca. bir salιm. bir çalιm¬. bir az

ÇALACALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalacalıq qədər: çalımlıq. mayalıq. damızlıq

ÇALACANLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarım canlı. ölümcül. gücdən qaçan. çala biçikçi: çala savad. çala çula. çala çox: az çox. çala çuqqur. çala bula: elə belə. çala işləmiş: yarımçıq

ÇALAÇAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərəqurq. cərənqurq. çanqırdaq. çınqırdaq. qonqurdaq. zəng. cərəs

ÇALAÇARPA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalıb çaparaq.
ərişdim ona, ancaq çala çarpa

ÇALAÇAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalafat. çalaqap.
aşağısı dar, yuxarısı gen börk, kavuq çeşiti. qazanıc. qaznac. ( qazanın tərs qoyulmuş biçimində olan börk). polis, qoşun börkü.
yalançıq bəzək düzək.
çala, oyuq, yarıqları tutma.
pinəçi. başmaq onaran, tə;mirçisi.
yamama. rifu.
qalaqalma. qalaqlama. qalıqlama. keçimsiz durum. çətinlik.
çalaqapa çəkmək: başına iş açmaq. duzağa, dolağa salmaq

ÇALAÇATLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalafatlamaq. çalaqaplamaq.
onarlamaq. tə;mirlətmək.
çala, oyuq, yarıqları tutmaq.
pinəçilik edmək. başmaq onarmaq, tə;mir edmək.
yırtıq yamamaq. rifulamaq.
örtbas edmək.
yalançıq bəzək düzək edmək. üzdən sığallamaq.
keçimsiz duruma, çətinliyə salmaq.
çəkidüzən vermək

ÇALAÇƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəvəzə. çalçın. vara yoxa, sürəkli durmadan qonuşan. çənəsi düşük

ÇALAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalaqçı.
( bax > aldatan. kələkçi. çaqqal).
cuvanəzən. qapı qapı gəzən. gəzəgən. durmadan gəzən. qonat. qanat.
çalan. çalıcı. sazanda. nəvazəndə.
kələk. oğru

ÇALAÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cola, tələ, duzaq qurmaçılıq. colaçılıq. tələçilik. duzaqçılıq. (# çaraçılıq. çara, yara, yarar, çıxar axdarmaçılıq.)

ÇALAÇIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qulaqçın. qıvrıq. sarmal. sarmaşıl. dolambac. dolamac. buruk. girdəvə. girdəvər. ilankavı. ilan kimi burulan. marpiç. hələzoni