Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ÇALAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

dələm. qələm.
ağac yarmada işlənən enli çəlik çalam, dələm, qələm: qama. çapa. qəmə

ÇALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalmaq. döğmək. qırpalamaq. qırmalamaq. güpləmək. güpünləmək. qaqmaq

ÇALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kuf. aylama. sallancaq. salıncaq

ÇALAMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

salaman. > çəman. çalımlı. kökkəli. kökəkli. kökələkli.
çalaman, salaman yerimək: calana calana, çalğana çalğana, sallana sallana, nazla çalımla, xuraman yerimək

ÇALAMIT : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalaq. çalıq. çalqıt. çapıq. çabıq. çapqın. saçqın. saçıq. çaçqın. çaçıq. dalasıq. tələsik. qıvraq. qıvıraq. evgin. ivgin. evəgin. ivəgin. ivədili. ivdəli. əcələli. səri’. fori

ÇALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalanğ.
çalar. çibin. sivri sinək. mığmığ.
salur. qılıncçı. qılışçı. vuran. endirən.
açay. çalqay. urlavuq. çalağan. oğru.
çaqqaq. çadanqә. soxan. çevik. iti. tez.
çalar. çaqan. boyalı. rəhbə rəh.
diqqətsiz. çalbaş. alqın. dağınıq. boşboğaz.
xəsdə. əsrik. sağlam olmayan.
əsrik. içkili. yüklü. yapqın.
çapan. qapan. qapıcı. yağmaçı. qasib. çal çapla, qıyın, güc zorla alan. qaqan. vuran.
ağac qaqan: ağac dələn: qaqası ilə ağac qabığına çalan.
qarqan. qarqan. ( < qaqmaq: vurmaq). oğru.
yanğıran. qaytaran. çevirən. bir işin gedişin dəğişən

ÇALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalanğ.
çalan. bədəxlaq. basanıq. çalan. çalanğ. açıq saçıq. alçaq. alçanaq. alçanıq. aldırışsız. aldırmaz. arınmaz. arlanmaz. armaz. arsız. atılqan. ayağaltı. dabanaltı. ayıblı. əğbil. əğibli. azqın. basqaban. basqanıq. bərli. çalağan. çalğan. çalıq. çaşqın. çevrimsiz. çevrişsiz. çəkinməz. çığırtqan. çiğnək. çeğnək. çılpaq. çorgöz. dəğərsiz. dəğrənsiz. dənəksiz. dənğsiz. dənsiz. donanıqsız. donansız. donsuz. donuyırtıq. dönək. qancıq. düşgün. düşmüş. düşünüq. əksinik. əsginik. əzik. geçimsiz. götlək. gözübək. həyasız. hırsız. ırsız. kovşur. kovuş (< kav. kov). qansız. qapqansız. qarabet. qaraçı. qaralı. qaraoğlan. qarqagöz. kötübet. qaraüz. qaravaş. qaypaq. qılıqsız. qırbal. qırban. qırçın. qorxaq. qorxmaz. qötübet. qustağ. ləkəli. onarsız. onursuz. onuruz. ödlək. örtünsüz. örtüsüz. sakınmaz. salınıq. sıxılmaz. sırtıq. şarlatan. şorgöz. tapaqansız. tapaqsız. tapanaqsız. tapsız. tərs. tonsuz. törəsiz. usanmaz. utancsız. utanması qıt. utanmaz. kaşar. çaşar. utmaz. utsuz. uyancsız. uymaz. uysuz. uyumsuz. üzqara. üzlü. üzsüz. üzük. üzüqara. üzünüq. yalın. yarçın. yarşın. yastaban. yıpranaq. yolsuz. abırsız. e;tibarsız. ədəbsiz. əxlaqsız. taxımsız. xuysuz. iffətsiz. şərəfsiz. qeyrətsiz. pərvasız. rəzil. pezəvəng. qaldaban. çaldaban. namussuz. heysiyyətsiz. bədxuy. bədəxlaq.
çalıcı. çalaqçı. çalaçı. sazanda. nəvazəndə. çalay. qılay. qılan. işçi. qolçu. qılay. qılan. çalay. çalan. qulluqçu.
çalay. qılay. qılan. qolaç. qolat. qolaş. qolaq. qolçu. qul. qulluqçu. qaboş. qapış. qılıqçı. qılman. qornuq. çəkər. > çakər. çirağ. ayağ. ayaq. bağşı. baxcı. baxıcı. baxşi. baxşı. əlaltı. işçi. köməkçi. nökər. yarar. yarayan. yardım. yardımçi. əcir. xidmətçi.
gözəl. içən. içəgən. çəkici. hopan. cəzzab. cazib.
qaman. qamçı. şaman. çaman. çat. çatuc. çatac. çata. çatu. çam. çal. çat. qam. büyüçü. ovsunçu. sehirçi.
oğru. hırsız. hərami.
qırx çalan nağılı: qırx çalan nağılı.
çala çalqısı: oğru borusu: oğru kələfcəsi: oğrunun işlədən, yararanan yolları, qılıqları, yordamları.
yoxadan. yoxedən. qaldıran. götürən. məhv edən. qəhhar.
çalar. səsləndirən.
kasetçalar: zəbtsovt.
qara çalan: qara çalıcı. qara yaxan. qara ağızlı. qaraçı. qaraca. qaramaçcı. iftiraçı. töhmətçi.
qaraya çalan: qaralıq.
sarıya çalan qara: qara sarı.
üzündə, arada bir qara sarı bir boyam dəğişirdi.
cibçalan: cibkəsən. cibkəs. cibvuran. cibvur. yankəsici. yankəs. qapdırqaç. qamqaç. qapqaç. qapdırımçı. yaldırımçı. yandırımçı. yardırımçı. dolandırıcı. qaldırımçı.
ürək çalan: könül oğrusu.
oğru olsan, çalan ol, od olsan, yaxan ol, yalan olsan, qandıran ol.
sayın çalan: sayın çalınan: ipliksi. ipsi. tor. tel tel, tar tar olan, tozumsu nərsə

ÇALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalğan. salan.
alçaldan. yenən. yerən. düşürman. düşman (: düşürən < düşürmək).
bəylik, devlət, el düşmanları.
çalar. çalıcı. çınğıraq. zınğıraq. çan. zəng. naqus.
qağan. çövgən. çevqan. tanrı adlarından.
qandıran. avlayan. avlac. avqar. aldatan. torlayan. oğurlayan.
qapan. içən. içəgən. çəkici. hopan. cəzzab. cazib. cəzb, cəlb edici. çəkən

ÇALANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalanğ. > çələng.
yarışı aparana verilən bəzəkli qab, cam, küpə.
quş yələyi. quş qanadının iri tükü.
həlqə biçimində düzənlənmiş çiçək, dal.
başa qoyulan sorquc. tac.
tük təpəlik. balçaq. başlaq. tuğ.
çalanğ, cəng, çalış, döğüş, savaş, vuruş alanı, meydanı: çalaq. çalqa. mə;rəkə

ÇALANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalanğ. çalan. bədəxlaq. basanıq. çalan. çalanğ. açıq saçıq. alçaq. alçanaq. alçanıq. aldırışsız. aldırmaz. arınmaz. arlanmaz. armaz. arsız. atılqan. ayağaltı. dabanaltı. ayıblı. əğbil. əğibli. azqın. basqaban. basqanıq. bərli. çalağan. çalğan. çalıq. çaşqın. çevrimsiz. çevrişsiz. çəkinməz. çığırtqan. çiğnək. çeğnək. çılpaq. çorgöz. dəğərsiz. dəğrənsiz. dənəksiz. dənğsiz. dənsiz. donanıqsız. donansız. donsuz. donuyırtıq. dönək. qancıq. düşgün. düşmüş. düşünüq. əksinik. əsginik. əzik. geçimsiz. götlək. gözübək. həyasız. hırsız. ırsız. kovşur. kovuş (< kav. kov). qansız. qapqansız. qarabet. qaraçı. qaralı. qaraoğlan. qarqagöz. kötübet. qaraüz. qaravaş. qaypaq. qılıqsız. qırbal. qırban. qırçın. qorxaq. qorxmaz. qötübet. qustağ. ləkəli. onarsız. onursuz. onuruz. ödlək. örtünsüz. örtüsüz. sakınmaz. salınıq. sıxılmaz. sırtıq. şarlatan. şorgöz. tapaqansız. tapaqsız. tapanaqsız. tapsız. tərs. tonsuz. törəsiz. usanmaz. utancsız. utanması qıt. utanmaz. kaşar. çaşar. utmaz. utsuz. uyancsız. uymaz. uysuz. uyumsuz. üzqara. üzlü. üzsüz. üzük. üzüqara. üzünüq. yalın. yarçın. yarşın. yastaban. yıpranaq. yolsuz. abırsız. e;tibarsız. ədəbsiz. əxlaqsız. taxımsız. xuysuz. iffətsiz. şərəfsiz. qeyrətsiz. pərvasız. rəzil. pezəvəng. qaldaban. çaldaban. namussuz. heysiyyətsiz. bədxuy. bədəxlaq

ÇALANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalanğ.çalan.
gəvəzə. bağıran. çalçənə.
çalanğ başı: çalçənə. bağıran kişi.
çalınmış. cin vurmuş.
yanığ, ot bitməyən, çoraq çoraq, şoraq ıssız yer.
çələng. cığa. sürğuc. dabulğa.
çələng. bal mumi

ÇALANQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çələngər(< çalmaq). dəmirçi

ÇALAP : Arin Turkish Etimology Dictionary

uqan. uğan. oqan. tanrı. qadir. qudrətli. yaratan. hükmedən. ali. ulu. yüksək.
ayran. salap. qatıq.
qəhbə. uruspu

ÇALAPAÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

zorla. sürükləyərək

ÇALAPƏRTİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

çatrapatra. bir dili yalan yalnış qonuşma

ÇALAPƏRTÖV : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağzının çalapərtövü olmamaq: deyilməsi gərəkən olmayan sözlər demək

ÇALAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

dartan. çalan.
ağızlıq. ləhcə.
dil çalarlı: ağızlığı olan.
ton. çeşit.
çalan. çaqan. boyalı. rəhbə rəh.
çalan. çibin. sivri sinək. mığmığ

ÇALAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalan. səsləndirən.
kasetçalar: zəbtsovt

ÇALAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalğın.
maydan.
sarı maydan, çalar, çalğın. qızıl maydan, çalar, çalğın. qara maydan, çalar, çalğın.
çılqan. zəngli.
çalar saat.
çalan. çalıcı. zəng. zınğıraq. çınğıraq. çan. naqus.
bəzək. süs.
çeşit. növ;.
həm qaçar, həmdə təbilin çalar: bir qaçar, birdə təbilin çalar: çəkinməli, çəkinir bir işi yapmaqdan keçəməmək. qılmaqdan qaçına qaçına, işində yapan kimsə.
göyə çalar: göğçül. göyçül. göyümçül. göysil. göyçil. göyəsi. göyəmsi

ÇALARLAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çeşitlər. ənva;

ÇALARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalınmaq. çalğınmaq. ölmək. gəbərmək

ÇALARSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaramaz. yaramaqur. çıxarsız. dəğərsiz. bihudə. boşuna

ÇALASAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağasal. çalasər. çağ. bulaşıq, pəsab çuxuru. lağım

ÇALASAVLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( sav < metatez > baz ). çalabazlıq.
çapqınlıq. kəsginlik. itilik.
qəhbəbazlıq. qızbazlıq

ÇALASAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürəkli saz çalaraq