Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ÇALASƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalasal. çağasal. çağ.
bulaşıq, pəsab çuxuru. lağım.
biləzik daşı. quyu ağzına qoyulan (qonulan) dəlik daş

ÇALASƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çiləsər. töküntü suların axan axarı, arxı. şırım

ÇALASIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çapıqca. çapıcaq. çalçapıq > çarçapıq. qırpadaq. anında. iticə. tezcə. tezcan. gecikmədən. həməncə.
işin harda olduğun, anında anladı.
söz çıxacaq ağzından, yapmışdılar anında

ÇALASIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

cəld (fars) < çalt < iti. yeyin. tez. basım. çala çala. çapbaq. sürəkli.
cılasun. ( çalaş. çallaş. < çalmaq)
dəliqanlı
cəsur. savaşçı.
bəcərikli. əli tez.
çalasınğ. tələsik

ÇALASUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > çalasın

ÇALAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

talaş. çalış. çalışma. əlləşik. əlləşmə. qoşuş. sə;y.
bir ülgü, amac, ərəc uğrunda yapılan çaba, dalaş, çalaş: qovqa. qavqa. boğra. boğqa.
çalşı. qarşı. qarşıt. qarış. qaraş. yağlıq. müzd. ücrət

ÇALAŞIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çamaşır ( m < > l ) çalaçır. çıpıb yuğan. paltarlar çalnınb, çırpınaraq yuğulurdular

ÇALAŞLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalaşlı, dalaşlı bir durumda: ayaqda

ÇALAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalatmaq. çələtmək. çələşmək. çalqıtmaq. çalqışmaq. çanıtmaq. çanışmaq. çənətmək. çənəşmək. çənitmək. çənişmək. qələtmək. yanlışmaq. yanlış, qələt edmək, yapmaq. yahalmaq. yahaşmaq. kırıxmaq. iştibah, xəta, səhv edmək.
o yanlışmadan danışa bilməz

ÇALAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalışmaq. çalqışmaq. dalaşmaq. talaşmaq. əlləşmək. qoşuşmaq. sə;y edmək

ÇALAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

(çalan: vuran). < > cəllad. öldürən. qıran

ÇALAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalta. çapta. çapat. tutar. dəğər. ərziş. baha;. qiymət.
çələt. çalqıt. çanıt. çənət. çənit. qələt. yanlış. səhv. iştibah. xəta.
onu danşığının yarısı çalat, bəlkə hammısı çalat.
qanat. ağacların gövdəsində cücərən qol budaq

ÇALAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

çənət. çanat.
çatlama.
parça. tikə.
olqun başaqların çiçək tozu saçma bölümü.
qanat

ÇALATANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaladanğ. çaldanğ. orta boyutlu, boylu, biçimli

ÇALATLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaltalamaq. çaptalamaq. çapatlamaq. tutarından, dəğərindən, ərzişindən, bahasından, qiymətindən artığa satmaq

ÇALATLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanatlamaq. çənətləmək. qabıqlı yemişlərin, qabıqların qırıb çin yemək

ÇALATLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çələtləmək. çalqıtlamaq. çanıtlamaq. çənətləmək. çənitləmək. qələtləmək. yanlıtlamaq. yanlışın, qələtin, iştibahın, xətasın, səhvin tutmaq, çıxartmaq. yahatlamaq.
yazılaın çanıtlamasın kim görür

ÇALATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalaşmaq. çələtmək. çələşmək. çalqıtmaq. çalqışmaq. çanıtmaq. çanışmaq. çənətmək. çənəşmək. çənitmək. çənişmək. qələtmək. yanlışmaq. yanlış, qələt edmək, yapmaq. yahalmaq. yahaşmaq. kırıxmaq. iştibah, xəta, səhv edmək.
o yanlışmadan danışa bilməz

ÇALATURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaladurmaq.sürəkli, iti çalıb durmaq. çalmağa durmaq

ÇALAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalğı. çalqı. saz. axunq ( > ahəng).
qəhbə. qancıq. aralıq (arvadı)

ÇALAVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalva.
> çəlipa. çalpaz çapraz > çəpraz. əğri. əyri.
qırbaç. qırbaş. qırbıç. qamçı çeşiti. incə qayışlardan olub, saç kimi hörülüb, uc bölümündə düğünlənmiş şallaq.
çarava. qalağa. ivəcənlik. tələsiklik. tələsmə.
niyə çalava edirsin

ÇALAVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalava. kalava. qalva. çalva. qalba. çalba. qalğay. xalfa.
araçı. padov. bir yerdə araçılıq işlərin görən görəvçi.
vəli. vali.
dənətim, təcrübə ilə yetişən usda.
aşaması (dərəcəsi) işçi ilə usdanın ortasında olan yarım usda.
odabaşı. toybaş. törbaş. toy, törən, şölən, qonaqlığların aparıcısı. tamada.
asistan. əsistan.
nazim.
mübsür.
kalğa. kütlə. 1 xəlayiq. məxluqat

ÇALAVLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəhbələnmək

ÇALAVLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəhbəlik. aralıq (arvadın işi). qancıqlıq

ÇALAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalan. qılay. qılan. qolaç. qolat. qolaş. qolaq. qolçu. qul. qulluqçu. qaboş. qapış. qılıqçı. qılman. qornuq. çəkər. > çakər. çirağ. ayağ. ayaq. bağşı. baxcı. baxıcı. baxşi. baxşı. əlaltı. işçi. köməkçi. nökər. yarar. yarayan. yardım. yardımçi. əcir. xidmətçi.
çalan. qılay. qılan. işçi. qolçu. qılay. qılan. çalay. çalan. qulluqçu