Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ÇALAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

sıçançı quş

ÇALAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yılpınan. qancıqlıqlanmaq

ÇALAYIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

cəlayir. ( çalaş. çallaş. < çalmaq)
bilgin. güngörmüş. təcrübəli.
savaşçı

ÇALAYQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırçıl

ÇALAYMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırçıllaşmaq

ÇALAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalız.
cinqodan qab.
mərəz. ağrıq.
ağrı. qiriftarlıq: giriftarlıq. qapız. qapaz. qapsıq. bəla. bulac. acı. acıq. azıq. azar. acar. acıma. acınma. acırma. azınma. azırma (> azordəgi (fars)). incik. bükəc. boğac. tutac. düşəc. güclük. zorluq. çətinlik. qəza.
işqilli. boğrənc (fars) < burqanc. burşuq. çatışmayan. sərt. tavıl. tapıl. güc. qaldırı. bataqara. çigit. çətin. möhkəm. sıxıntılı. toxalı. gücənikli. məşəqqətli. zəhmətli. tərs. bərk. yaman. çatallı. quşqulu. qarışıq. çalalı. çallaq. müşəvvəş. gərgin. tarınmış. sınırlı. dincsiz. qolay olmayan. işgilli. münqəbiz. həyəcanlı. qasıq. qasqıq. qısıq. qısqıq. sıxıntılı. toxalı. işgillik. qarışıqlıq. anlaşılması güc. çətrəvil. çıqravıl ( < çıq: düğün). çiləli. zəhmətli. yıxıla qalxa. düşəvir. düşəver. buruşqıl. güclüklə, zorluqla yapınan iş. əməkli. zəhmətli.
qayğılı. tasalı. sıxıntılı. toxalı. qəmli. acılı. tozalı. quşqulu. işgilli. üzgülü. üzüntülü. hüzünlü. məhzun. dərdli. incik. incili. dağlı. dığlı. dağlı. ağrıq. ağrılı. mükəddər. qussəli

ÇALBA : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < çal). çalçı. çalcıq. savaşçı. tərs. uyuşmaz. sınırlı. yaramaz. qılıqsız. çalmış. çamış.
çələb. tanqri. tanrı. tarı. allah

ÇALBA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çapacıq. ət təxdəsi.
xaç.
çalva. halva. yağ, un, doşabla düzələn dadlı çeşiti.
çalba basmaq: halva çalmaq.
çalba qonaqlığı: çalba çalıb, otruşub, qonuşulan yığva.
çalba deməsində, çalva (halva) yeməsində bilmək: acı iti, qaba saba söyləyibdə, dadlı dadlı sözündən qalmamaq

ÇALBA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalpa > şilpa. (< çalmaq). işlərdə gərəkli olan yardımçı

ÇALBA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalba. qalğay. qalava. kalava. qalva. çalva. çalava. xalfa.
araçı. padov. bir yerdə araçılıq işlərin görən görəvçi.
vəli. vali.
dənətim, təcrübə ilə yetişən usda.
aşaması (dərəcəsi) işçi ilə usdanın ortasında olan yarım usda.
odabaşı. toybaş. törbaş. toy, törən, şölən, qonaqlığların aparıcısı. tamada.
asistan. əsistan.
nazim.
mübsür.
kalğa. kütlə. 1 xəlayiq. məxluqat

ÇALBAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalmaç. əl yuma ləyəni

ÇALBAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalvaçə. halvaçı. çalba çalan., satan

ÇALBAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalbağ.
> çəlipa.
> çəlib. səlib. birbirin dikinə kəsən ağac tikələrindən oluşan şəkil.
qadın təpəciyi, kakili.
çalpaq. qalpaq. balçaq. başlaq. pipik. ipik. ibiğ. tac. (xoruz, quş) qıqırdaq. qaqırdaq. qaqırt. qaqart.
çalbağa > çarpaya

ÇALBAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalbağa.
çalbağ > çarpaya.
təxdə, dəmirdən, pul şəkilində olub, barmaqlara taxılıb, birbirinə vurulduqda, şaqşaq səsi çıxarır. qaraçı zili, zəngi. bir yengəc çeşiti