Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
ÇALÇIRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonqırdaq. cılcıraq. cınqırdaq. çanğ. zəng

ÇALÇITMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəcərmək

ÇALÇUVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərçivə. kadr.
bu çərçivəyə toxunmayın

ÇALEŞ (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< çal. çalış. çalıq: çaltaşıq. çalbaşmaq. hız. tiz. tez. iti. çalışmaq\ vuruş. vurub vurulma \ < çak: çakmaq: çakış\ qaqılmaq: vurulmaq. sapılmaq

ÇALI ÇIRPI : Arin Turkish Etimology Dictionary

cırmı. yırmı.
kol kos. pölük

ÇALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qaq. kək. kəkə. kəkəs. kəks. kal. çal. çalınmış. acımsı.
alınmış, alışılmış, öğrəşilmiş, çalınmış nərsə. ira. axlaq. xulq. xuy. məzac. karakter.
eğitim. öğrətim. gəliştiri. yetişdirmə. görgü.
çalı çırpı. qırçın. gəvən.
çalı çırpı: kolkos.
əngəl. ayrac.
( < çal). çalan. sancan.
çalıp. büt. tindən, tütsüdən, gözdən, ruhdan doğan şəkil. idol.
çırpı. çalılıq.
çalı xoruzu: yabanı xoruz. ağac tavuğu.
çalı çırpı: çılmı. dalağ.
hörmə.
çalı buruv: örmə çit.
boya. çüvüt. ön. önğ. süyüt. suyut. rəng.
rəng. boza ( y < > z ) boya. boyuq. boduq. çüvüt. süyüt. suyut. önğ. tüka. tülük.
nə tülük atdı o.
qara çalı: tikənli çalı çeşiti.
çalı çırpı: çal. xəşəl. xəşək. xəs xəşəl. çırpı. cəcək. cacaq. xəşək. qırmaça. qırım qırıq. param parça. qısırqınd

ÇALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

otla odun arasında, tikənli incə dallı bitgi.
qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. qonqal. qanqal. çöngəl. büklüm. burqu. gerəlti. önləm. mane;. maneə;. ayırıcı.
qarım. qoşuc. rəqib.
çal. doğrav. yoğurdun çalıb, yağın alandan sonra qalan suyuq doğrav.
azqın. güclü. qolçomaq. zorlu. dəli. yaramaz, həşəri uşaq.
çırnal.
dolaş. yarqıc. yarşıc. qarşıc. qarşıt. kəsim. qoşuc. rəqib.
cola.
düşdük elə bir çalıya, çıxılmağa yox güman çalım. (çalım: çıxış yolu).
çalı çırpıdan yapılmış, dərmə çatma koma, külbə: çur. çör.- çalı çırpı: kərçöp. çərçöp.
çalı çit: avlağı.- yassı dallı, tikənli çit çalısı: yapçalı.- çalı quşu: çitcirik.- sıx, birbirinə girmiş çalı: çıxra. çiqrə.
birbirinə girmiş çalılıq, çıxralıq: çiqrəlik. sıx.- qaraçalı: çalıtikəni.
tarla, avlı həyət sınırına tikilən tikənli çalı: çaltı.- çalı çırpı:
ufaq təfəq. ufaq təpək: incik boncuq. incik mıncıq. önəmsiz. əhmiyətsiz.
otsul bitgilər.
çalı daşlamaq: kimsənin için, sirrin anlamaq üçün dolaylı, çeşitli sorular sormaq.
çalıyı dolaşmaq: təhlikdən, duzaqdan uzaq durmaq.
qardaçalı: bayraçalı. yaylaçalı. budala. qafası üşük, uyuşuq. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh.
böğürtgən çalısı: qaramama.
çalı tikanı: qaraçalı. altın sarı çiçəkli tikanlı bitgi.
meşə çalısının odunu: qarağan. çanaq.
pambıq çiçəkli çalı türü: qar tikanı.- sarıçalı: qadınduzluğu. kiçik ağac çeşiti.
qaraçalı: (
qaraçalı tikəninin yemişi: qaqırdaq. qaqırlaq. ).
çalı çırpı: (
süpürgə otusu, boş, gəvrək, çox çeşitli çalı çırpı: funda. kaval).
çalı ormanı: fundallıq. kavallıq. kavul. süpürgə otusu, boş, gəvrək, çox çeşitli çalı çırpıyla qapanmış quraq yer.
içində ot bitgi, çalı çırpı çürükləri olub, kübrə kimi işlənən topraq: kaval toprağı.
çalı çırpıdan yapılmış, düzənsiz koma, külbə: alaçıq.- çalı çırpıdan, axır, ağıl önünə yapılan sundurma: iğmə.
çalı, tikəndən odunu: qarıca.
itlə dalaşmaqdansa, çalıyı dolaşmaq yeğ: yaramazla uğraşmaqdansa, boş çölləri gəzmək yerdir (yaxcıdır)

ÇALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanı. çanaq. çalaq. yanaq. yalaq. yanı. yalı. kimi.
bu çalı: bu çanı: bu çanaq: bu çalaq: bu yanaq: bu yalı: bu yanı: bu yalaq. bu kimi

ÇALIB : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqıb, çalıb itələmək: itiştirmək

ÇALIB : Arin Turkish Etimology Dictionary

calib (fars). çalpan. gözə çarpan

ÇALIBÜLBÜLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ötləgən

ÇALIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalınc. oraq

ÇALICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalan. çalaqçı. çalaçı. sazanda. nəvazəndə.
çalan. çalar. çınğıraq. zınğıraq. çan. zəng. naqus.
çalıncı. tırpançı. oraqçı. biçici.
qara çalıcı: qara çalan: qara yaxan. qara ağızlı. qaraçı. qaraca. qaramaçcı. iftiraçı. töhmətçi

ÇALICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıldıraçı. çıldırmaçı. çalğuçi. çarpıcı. düzən

ÇALICUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalıcuq. qutucıq. yemiş daşımaq üçün, incə taxdadan düzəlmiş kiçik qutu

ÇALIÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalçı. çalça. yalça. ırqat. yırqat. işqat. çalqat. çalçat. çalışan. çalşan. yalışan. yalşan. işçi. işləyən

ÇALIÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalçılıq. çalçalıq. yalçalıq. ırqatlıq. yırqatlıq. işqatlıq. çalqatlıq. yalqatlıq. çalşanlıq. yalşanlıq. işçilik

ÇALIÇIRPI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəpərə yerləşdirilmiş, çalı çırpı, çitdən, təxdədən yapılan bağ, baxca qapıcığı: qapsa. qapsar. qapcar. qapsaq. qapıcaq. qapıcsaq. qapısalıq. qapıcalıq. qapıcıq. kiçik qapı. çaxçax

ÇALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{( < çalmaq). çalıy: çapraz. salıq}.
işə yaramaz. yaramaz.
kötü. pis. kirli.
çalıq salmaq: kötülük yapmaq.
yolu düz yeriməyən. sıçrayıb minik verməyən at.
ifadəli, qırlı kimsə. pozlu. həşəri. qudurqan. qızqın. itiz. titiz.
dilək. istək. kösnü. həvəs. kapris.
( > cəld). iyi qılıc çalan. iti. çalağan. çapıq. dəli. həşəri.
yalan. yalançılıq. qondaraçılıq. oğruluq.
zərər. ziyan.
çalıq vermək: ziyan vermək.
çarpıq. yanakı. əğri.
çalıq yatmaq: çalın yatmaq: yanına yatmaq.
çalqır. çalınmış. zədələnmiş. əsgi. köhnə.
çalıq ev, pıçaq, arac.
çelik
mesaj, xəbər.
pozuq. dəğişmiş.
üzü çalıq: üzün rəngi dəğişmiş. pozuq.
çalar. ağızlıq. ləhcə.
dil çalarlı: ağızlığı olan.
yardım, ehsan olaraq toplanan bağış.
xərmən çalıq: xərməndən yığılan koran, yarlıq, bağış.
çapuq. iti. səriən. yerir. yerür.
çanıq. çalqun. çalnuq. bulut. bulanıq. bürküt. dumanlı.
itik arama. çalıb çağırıb arama.
çağrı. salıq. yığılma, toplanma üçün çağrış. agəhi. xəbər veriş.
kapris.
naz.
həvəs.
calıq edmək: nazlanmaq. kapris yapmaq.
alıq. məczub. çalqaq. atıq. yayıq. yoğurt, süt çalqama qabı.
çalıqlı. nazlı. kaprisli.
çalıqlı. çınlı. tikbaş. asi. asav.
çalıqlı at: xuysuz at.
çapıq. əyri. çaş

ÇALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalğan. çalaq. çalqıt. çapıq. çabıq. çapqın. çalamıt. saçqın. saçıq. çaçqın. çaçıq. dalasıq. tələsik. qıvraq. qıvıraq. evgin. ivgin. evəgin. ivəgin. ivədili. ivdəli. əcələli. səri’. fori.
yara. yarıq.
utanmaz. kaşar. çaşar. ırsız. hırsız. arsız. utanması qıt. açıq saçıq.
parraq. bərraq. cilalı.
> çəlik. ( < çalmaq: dəmiri közərtib, çalıb döğməklə əldə edilən bərk dəmir. bu dəmiri sulamaqla əsnəkləşdirilir).
> çəlik ( < çalmaq: çıpmaq: qırıb almaq). ağacdan çalınan qol, dal. əsa.
polad.
çox bərk, çətin, güc, zor, güclü.
çarpılmış. yatmış. əğilmiş. dönmüş. çönmüş. oynamış.
pozulmuş.
yan yan, yanaki yerimək,
ləkəli. izli. bənəkli. xallı.
kəsik.
verəv biçimində (bucaqdan bucağa) kəsilmiş, qatlanmış.
kiçikbaş heyvanlarda, çiçək kəsəli. qoyun uyuzu.
tülbənd. qadınlar üzlərinə bağlayan yəmşək.
haşarı. dəli dolu. dəli dülü. alqın.
silinmiş. pozulmuş. tərd olunmuş. qoğulmuş. çıxarılmış. dövrüdən atılmış, çıxarılmış.
oturaq. enik. çarpılmış. uğraqlı. məfluc.
dəngiz ( < dəngsiz). dəli. ğeyri mütəadil.
qoyunlara çalıq (çiçək) aşısı (vaksən) yapmaq: çalıqlamaq.
çaluq. > çarıq.
hər nəyin xırdası, kiçiyi.
bir yeri genişlətmək üçün, yanındakı tikəni ona qatmaq işi.
nərsədən çalınmış, ayrılmış bölük.
çalım. qapalı, çıxılmaz bir yerdən, durumdan çalınan, açılan yol.
bataqlığı qurutmaq üçü çalım vuruldu.
düşdük elə bir çalıya, çıxılmağa yox güman çalım.
qalıq. salıq. azıq. açıq. qırıq. kərik. kəmik. kəmlik. əksik. bitməmiş. qaysıq. kəm kəsir. nüqsan. qusur.naqis.
çanğıl. kiçik, oğuntu daş.
çapıl. çapıt. biçit. balıq. balaq. baltıq (< balmaq: kəsmək). yontu. yonut. yonat. daşbiç. daşçap. daşqar. bəngidaş. bəngüdaş. tikmədaş. anğıt. anıt. anıtdaş. andaşıt. anıdaş. andaş. daşbiç. daşqar. burqat. büt. heykəl. micəssəmə. abidə

ÇALIQAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < çalmaq). qızqın. hızlı. çalı tikanı: hızlı batan tikan

ÇALIQAVAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalıqavaq. səbət toxumağa yarar kavak dalları. səbətçikavağı

ÇALIQDIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

görsətmək. gözə çarpdırmaq.
çalıqdır baxalım. gözə soxmaq.
nəyin vardırki, nəyi çalıqdırasan

ÇALIQIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir çeşit çalıqıc: çalqı ayqıtı. qabaq

ÇALIQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəlikləmək.
qələmə əkmək.
kötəkləmək. çubuqlamaq.
qoyunlara çalıq (çiçək) aşısı (vaksən) yapmaq