Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ƏQİMSƏRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğimsərmək. sapınmaq. əğimsərmək. yaxınsırmaq. meyillənmək.
qaçmağa sapınmaq, yol aramaq: qaçımsamışmaq. qaçımsarmaq

ƏQİMSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğimsiz.
əyimsiz. düz.
amacsız. umacsız ( < ummaq). qaraçsız. bəlliksiz. oxsuz. rasgələ. hərgələ. nəngələ. tuşlanan. dəğər. qayta. başıboş. baybaş. boşabaş. boşabsıq. boşbozuq. özləmsiz. istəmsiz. diləksiz. hədəfsiz. qəsdsiz. məqsədsiz. qayəsiz. mənzursuz. ərəksiz. güdüsüz. yönəsiz. tasarsız. düşünsüz. düşnüqsüz. düşünmədən. fikirsiz. tutumsuz. çaqıl çuqul. çert pert. çırt pırt.
soğuq. donyağı. ilgisiz. istəksiz. maraqsız. kovasız. durqun. meyilsiz. maraqsız. qayğısız. quru. sakin. əlaqəsiz. buzdaş. daşbuz. cansız. qatıq. sərt. edgisiz. batlıq. yatqın. yatışmış. tutqun. toqtun. yanğsız. təpgisiz. gərimsiz. həyəcansız. qımıltısız. hərəkətsiz. axımsız. tutumsuz. oturuq. çökük. səssiz. qeydsiz. münfəil. xunsa

ƏQİMŞİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğimşinmək. gərişmək. girəyişmək. girayiş tapmaq. çəkişmək. çəkmək. dartmaq.
kimə çəkib bu

ƏQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğin.
çiyin. gəriş. omuz. sırt. arxa.
əkin. əkinlik. aşuv.
tarla. zəmi. məzruat.- sıx əkin: incə tarım.
hər əkinin biçəni var, hər çılpağın donatanı var.
erkən, tez biçilən əkin: azıqlıq ( < azmaq: tələsmək. talaşanmaq).
düğü əkini: çəltik < çaltıq.
biçilməmiş əkin: göy dərigə, tarla.
əğin eşik: geyim. geyim keçim. əğin baş. kisvət.
əğin eşik: mal mata.- əkin bağların almaqda işlənən böyük yaba: atqı.
əkin biçmə: ürün qaldırma. tarım, tarla toplama.
əkin əkən: əkinçi. keçəvər > kəşavərz.
əğin baş: geyim keçim. əğin eşik. geyim. qapsaq.
göy əkin: yeni başaqlanmış əkin.
tarıma, əkinə açılmamış, sürülməmiş topraq: boz.
kərdi, tarla (zəmi. əkin) qıraqlarında yüksəkcə bəndlər: kaf. kav. qav. qaf. vağ. bağ.
başaq tutmayan əkin: qara yapıldaq.
əkin arasında tapılan qara tuxumlar:qaradağ. qaramıq.
əkin başaqların yaxaraq yapılan qavurqa: qaraqırman. qaraqarman. qaraqaxımən.
əkində, baxcada kiçik arx, oyuq açan qazıqbelçə ( bir yanı bel olub, bir yanı qazmaolan arac): qarağı. kavağı.
əkinə zərərli, çəmən biçimində, geniş çayır kimi yetişilən bitgi: qaraçayır.
uzun boylu, başı iri piləklərlə ( pullarla) örtülü, pozucu, kəsənli, zərərli heyvanları yediyi üçün tarıma (əkinə) yararlı, toxusuz, zərərsiz ilan: qarayılan. qarailan.
əkin əkim yapılan yer: əkəlgə. əkənək. tarla. zəmi. məzrəə.
əkinlə yetişən bir ot: gəlinbarmağı.- özü özünə kəndiliyindən bitən əkin, ağac, bitgi: gəlinti. gələz. quduru. xuduru.- əkinlərdəki qararma kəsəli: qarıca.
qamış, əkin sapları ilə hörülən, ağzı açıq səbət, sələ: qaşıq səbəti. kağal. kaval

ƏQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğin. əkin. əğin. əkin. əğin.
bitgi. ösiv. (ösirmək: oturmaq: ot salmaq: əkmək).
ürün. döl. verim. ürəmiş. ürətilmiş olan.
( y < > ğ < > k ) əyin. əkin. əğim. əğrim. ( < ək). bir nərsənin gövdəsinə taxılmlş əğlənmiş. əklənmiş nərsə
sırt.
əni bir buçuq qarış, uzunluğu dört arşın gələn bəz taxtası.
bel gəmiyi. əmud fəqəri.
əğin. onğur. dal. dalı. arxa. sırt.
çiqin. çiyin. arxa gəmiyinin əğilmiş, bükülmüş yeri.
birinin əğninə minmək.
bitiş. məzru.
cüttlük. əkin əkilən yer.- əğnivə bir nərsə sal.
əkinləri sarartan bir xəstəlik: sanğ.
neçə dəmir qazığı, çəngəli olub, əkin araclarından daraq çeşiti. tarlada sapanla qazılmış toprağı ufalatmaq üçün heyvanla sürülür: tımırıq. tırmıq. dımırıq ( < dırnağ).
əkinə düşən sarılıq xəstəliyi: savaq.
əkiləcək yeri, sapan sürüldükdən sonra, toprağın qırpıçların, engəbəliyin qaldırmaq üçün sürülən yuvarlaq kötük, daş: sürgi. sürgü

ƏQİNBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğinbaş. əyinbaş. üsbaş. geygeçim. qiyafə

ƏQİNC : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğinc. ( < əğmək. əğrilmiş nərsə. bir yerdən əğilib qopuqmuş duran nərsə). ur. siqil. səqil. ziqil. ziyil. şişəc. səkpil < metatez > səpgil

ƏQİNC : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğinc.
dəğinc. dərinc. dərilmiş. qatlağ. qatlaşıq. əğindirik. əyindirik. əğrindirik. əyrindirik. çevirmə. qıvrıq. zəvar. yaxa, ətək qırağında edilən qıvrıq. qıyıq.
çıxıntı. bez. bezə. yumru. bükz. bükəz. quddə. ur.
çıxıntı. çıxın. çiban. tümsək.
ur. ət bəni, xalı. çıxıntı. çıxın.
siğil. ziyil. ziğil (< səkmək: atılmaq). çıxıntı. çıxın.
çıxın. anormal

ƏQİNCƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğincək.
əğcək. ərnəc. ərnək. rişqand. irişgən. ərişgən. alalıq. alaylıq. oynağı. örnəyi. dolaşlıq. yansılıq. ələsalma. ələsarma. məsqərə. təməsxür.
ərincək. əringən. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. açıla. üşəngən. qalız. kaviz. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. yavaş. kavaş. qanı ağır. əli ağır. qaltaban. çaldaban. təmbəl. pıstıq. fıstıq. süzgün. əzincək. çürük. kövrük. soluq. qaba, iti olmayan. əsgik. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. damarsız. bitgik. bitgək. engik. alçaq. işdən gücdən, dayancdan, dirəncdən, muqavimətdən düşük, düşmüş.
kiçik dənəli olan əkincək: qaraca. qaraburcu. qaraburuc

ƏQİNCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkinci. əkinçi. əkici. tarxan. tikqan. cütçü.
əkər. əkən. əkin əkən. keçəvər > kəşavərz. darxançı. zare;.
kətgər

ƏQİNÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkinçi. tarıçı. dərici. tikən ( > dehqan (fars)). tarıqçı. tarıdaçı. tarıqçı. tarıdaçı. cütçi. taxan. dayxan. yerçi. cütçi. tarımla uğraşan

ƏQİNÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkinçi. sabançı. citçi

ƏQİNÇİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkinçilik. əkərənçilik. tarım.- bir yanı düz, bir yanı çatallı, biz əkinçilik ayqıtı: qaqınc. qaqış. qaqıc. çapa. çəpin

ƏQİNÇİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkinçilik. yerçilik. ziraət

ƏQİNÇİLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkinçilik. sabançılıq. citçilik

ƏRŞİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

xonça.
korlunç. dehşətli. çirkin. biçimsiz

ƏRŞİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərciq.
uyraq. uyqaq. yaxıraq. yaxşıraq. yaxcıraq.
ərşik.ərişik. daşqıt. daşıt. nəqliyyə. ötgərik

ƏRŞİQAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

kirli, pasaqlı cocuq

ƏRŞİLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərşilik. bozulma. çirkinləşmə

ƏRŞİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

arşın ( < ərmək: uzanmaq).
barmaqların ucundan omuza qədər uzanan boy ölçüsü.
basaqların, addımların arası. addım.
arşını böyük: yekə addımlı.
arşınların açmaq: açıq addımlarla, çapıq yerimək. ayax götürmək.
sayac. ölçü. hesab.
quruntu. xulya

ƏRŞİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərçin. bərçin. bərşin. barçın. barşın. dərçin. dərşin. kərçin. kərşin. xərçin. xərşin. qırçın. qırşın.
pillə. basacaq.
dərcə. dərəcə. rədə

ƏRŞİNİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

izlənmək. izdənilmək. iztənilmək. izərnilmək. görünülmək. yaşanılınmaq. durmuşunulmaq. tanıqınılmaq. dolanılınmaq. gəzinilmək. keçirilmək. çəkinilmək. uğranılmaq. sürünülmək. içində bulunulmaq. üzlənilmək. yapınılmaq. mə;ruz qalınmaq.
bu ovada çox olay izlənilmiş.
bu qıssa sürədə nələr izlənilmiş.
ilgi izlənilmək.
iyilik, yardım, varlıq, yoxsulluq izlənilmək

ƏRŞİNLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

arşınlamaq. ( < ərmək: uzanmaq). açıq addımlarla, çapıq yerimək

ƏRŞİNLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

arşınlıq. bir arşın boyu olan

ƏRŞİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

görmək. yaşamaq. durmuşmaq. tanıqmaq. izləmək. dolanmaq. gəzinmək. keçirmək. çəkmək. uğramaq. sürmək. içində bulunmaq. üzlənmək. yapınılmaq. ərişmək. mə;ruz qalmaq.
bu ova çox olay görmüş.
bu qıssa sürədə nələr görmədik.
ilgi görmək.
iyilik, yardım, varlıq, yoxsulluq görmək