Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
ƏRŞİT : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərsit. ərçit. ərsil. rəşid. ərgin. ərişgin. başlı qafalı, düzgün, kişicə davranan kimsə.
vardış. çatırı. çatrıq. ulaşdırı. ulqaşıt. iblağ

ƏRT : Arin Turkish Etimology Dictionary

art. əğələnmiş, kəsilmiş, cığıryol. ərməyə, keçməyə bir yol. dar yol. keçit

ƏRTALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərdalan.(< ər + dalan: girən. yırtan). ərsalan. bəkqovan. bəkqoğan. bəyqoğan. ərqoğan. batur. pəhləvan

ƏRTEŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərdeş.ərdiş ( < ər. ərkək+ dişi). cinsi

ƏRTEŞLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərdeşlik.ərdişlik ( < ər. ərkək+ dişi). cinsi ilişik. cinsi ilişgi

ƏRTEŞSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərdeşsiz.ərdişsiz. ( < ər. ərkək+ dişi). xunsa

ƏRTƏCƏK (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< yarıncaq. yarıtcaq. yartacaq. yıldırım. ıldırım. ortcaq. otcaq. şimşək. rə;d bərq

ƏRTƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərsəl ( < ər). çox iri. bək böyük. dev. jean

ƏRTƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ertələmək. ırtalamaq. ərkən başlamaq

ƏRTƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərdəm.< yartam. nəfasət. arayiş. fəzilət

ƏRTƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərdəm. < > (ör. ər).
usul. hünər. bacarıq.
fərhəng. məssəb. adət.
böyüklük. olqunluq. onurluq. doğruluq. fəzilət.
güc. çıxar.
fəzilət. ədəp. tərbiyə. hünər.
ərdəm başı dil.
urum. sələhşurluq. döğüş vuruş, quruş çıarlığı olan

ƏRTƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərdəmə.
rdəmsizdən qut çərtilir: bacaqsızdan bəxt üz döndərir

ƏRTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ertəmək. ərsəmək. irsəmək. ərkəmək. irkəmək. böyümək

ƏRTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərətmək. arıtmaq. daşşağı çıxarmaq. iğdiş edmək. cocuğu sünnət edmək. ərkəkləşmək

ƏRTƏMLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərdəmli.
qapaqlı. qapaqlıq. qabaqlıq. içli. görgülü. çıxarlı. ədəbli. tərbiyəli. nəzakətli.
yörətli. yönətli.
xanıməfəndi. ağırbaşlı, ərdəmli, yörətli, yönətli xanım: qadın qadıncıq. xanıməfəndi.
bilən. bacarıqlı. mahir.
fəzilətli. layiq.
yol bilir. ilkəli. yolağlı. ədəbli. ərkanlı. tərbiyəli

ƏRTƏMSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərdəmsiz. qabaqsız. qapaqsız. içsiz. görgüsüz. dargöz. qısgöz. qıtgöz. çıxarsız. ədəbsiz. tərbiyəsiz. nəzakətsiz.
dəğərsiz, ərdəmsiz, aşağı, başıboş kimsə, takım, qişr: it qopuğu.- dəğərsiz, ərdəmsizlər topluluğu: it sürüsü.
ərdəmsiz, bilimsiz, savadsız el: qara el. kütlə. kültə. türkəsaya kütlə. bir özəllik daşımayan bayağı xalq

ƏRTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərdən.bakirə

ƏRTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərdən. ( <
< ərmək.
arı. ). ərtən. ertən. ertən.
təbərzə. təpəriz. ərgin. taza.
artın. arın. duru. arıq. saf.
pərdəli qız. qız. öz. som. yalın. bakirə

ƏRTƏNLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərdənlik.bəkarət

ƏRTƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ertətmək. ərsətmək. irsətmək. ərkətmək. irkətmək. böyütmək

ƏRTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərdi. ərgit. ərmiş.
gömüt. albaş. elbaş. alim. yetim. qanaq. yanaq. bilgin. bilgit. bilir. bilici. tanışman. danışman. tanuq qanqut. anqut. görgüt. arif. şeyx. danqa. baxcı. baxşı. münəccim.
ərtimli. yetik. yetim. yetin. olqun

ƏRTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərdi. erti. ər. ərgin. kişi. olqun. olmuş. yetgin

ƏRTİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərtik.
ərincəli, ged gəlli yer. işlək yol.
adət.
imumi

ƏRTİLƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qar əridilən torlu qab: qarlıq

ƏRTİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərdim. ək.
daydım.
orda ərdim: deydim ordeydim: ordaydım: orda